Τριάντα εννέα ημέρες πριν από το κρίσιμο δημοψήφισμα στη Βρετανία, η ρητορική των οπαδών της παραμονής της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση και των οπαδών του Brexit, καθώς και οι ρόλοι των κεντρικών παικτών, μοιάζουν να αποσαφηνίζονται.
Ο Συντηρητικός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον επέλεξε τις τελευταίες ημέρες να οξύνει την κινδυνολογική ρητορική, υπενθυμίζοντας στους ψηφοφόρους ότι ένα από τα σημαντικότερα διακυβεύματα του δημοψηφίσματος αφορά την ίδια την εθνική ασφάλεια.
Υιοθετώντας ύφος που θα ήθελε να θυμίζει εκείνο του Τσόρτσιλ, ο κ. Κάμερον έκανε λόγο για τον κίνδυνο απώλειας των τελευταίων «ψιχίων» της πάλαι ποτέ κραταιάς αυτοκρατορίας, όπως το Γιβραλτάρ ή το ειδικό καθεστώς της αεροπορικής βάσης της Δεκέλειας στην Κύπρο.
Τις προσπάθειες του Βρετανού πρωθυπουργού υποσκάπτει, όμως, η χαρισματική προσωπικότητα του πρώην δημάρχου του Λονδίνου, Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος έχει αναδειχθεί σε άτυπο επικεφαλής του υπέρ Brexit στρατοπέδου.
Επισκιάζοντας τον ελάχιστα σοβαρό ηγέτη του ευρωσκεπτικιστικού Ukip, Νάιτζελ Φάρατζ, αλλά και τον υπουργό Δικαιοσύνης, Μάικλ Γκόουβ –και οι δύο υπέρ του Brexit– ο δεινός ρήτορας και πάντα δημοφιλής Μπόρις Τζόνσον προσδίδει κύρος στην εκστρατεία.
Η μεγάλη δημοτικότητα του Μπόρις Τζόνσον, η ικανότητά του να αυτοσαρκάζεται με γνήσιο βρετανικό χιούμορ και το εύστροφο μυαλό του προσελκύουν ψηφοφόρους από κάθε πολιτικό χώρο.
Την ίδια στιγμή, ο καταιγισμός «εξωτερικών παρεμβάσεων» στην εκστρατεία δεν φαίνεται να εξυπηρετεί τους σκοπούς του Ντέιβιντ Κάμερον. Τις τελευταίες ημέρες, πέντε πρώην γενικοί γραμματείς του ΝΑΤΟ τοποθετήθηκαν δημόσια υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην Ενωση. Σε ανοικτή επιστολή τους τη Δευτέρα στην εφημερίδα Telegraph, οι πρώην επικεφαλής της Συμμαχίας προειδοποιούν ότι «τα συμφέροντα της Δύσης» απειλούνται από ενδεχόμενο Brexit.
Ατελέσφορες, όμως, κινδυνεύουν να αποδειχθούν και οι εκκλήσεις του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, καθώς και δύο πρώην υπουργών Εξωτερικών των ΗΠΑ και ενός πρώην διευθυντή της CIA, με το ίδιο περιεχόμενο. Οι συστάσεις αυτές από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, τη Μαντλίν Ολμπράιτ, τον Τζορτζ Σουλτς και τον Λίον Πανέτα, απειλούν να προκαλέσουν το αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα, δημιουργώντας την αίσθηση πιεστικών εξωτερικών παρεμβάσεων στο βρετανικό εκλογικό σώμα και αφυπνίζοντας τον λανθάνοντα εθνικισμό των Βρετανών, υπηκόων μιας πρώην αυτοκρατορίας, στην οποία «ο ήλιος δεν έδυε ποτέ».
Πολλοί δημοσιογράφοι, από τη μεριά τους, έχουν συστήσει άτυπη συμμαχία, γεφυρώνοντας βαθύτατες ιδεολογικές διαφορές, ζητώντας από τους συμπατριώτες τους να ψηφίσουν υπέρ της παραμονής στην Ευρώπη.