Το συνέδριο άφησε τον Τραμπ… λυπημένο

Το συνέδριο άφησε τον Τραμπ… λυπημένο

7' 33" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Λυπηρό» (Sad). Είναι η λέξη-φετίχ που επαναλαμβάνει μονότονα ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, και μετά την ολοκλήρωση του συνεδρίου του κόμματος στο Κλίβελαντ, την περασμένη Πέμπτη, μπορεί κανείς εύκολα να συμφωνήσει μαζί του. Πρώτον, οι καταγγελίες εις βάρος της συζύγου του Μελάνια για λογοκλοπή από την ομιλία της Μισέλ Ομπάμα το 2008 και η άγαρμπη ανάληψη ευθύνης από την «αόρατη συγγραφέα» (ghostwriter) του επίμαχου λόγου Μέρεντιθ Μαγκάιβερ.

Δεύτερον, η εμφάνιση του εσωκομματικού αντιπάλου του Τραμπ Τεντ Κρουζ, ο οποίος ανέβηκε στο βήμα και ανέφερε το όνομα του υποψηφίου προέδρου μόνο μία φορά για να τον συγχαρεί, ενώ στη συνέχεια κάλεσε τους συνέδρους «να ψηφίσουν κατά συνείδηση». «Δεν συνηθίζω να υποστηρίζω ανθρώπους που επιτίθενται στη σύζυγό μου και στον πατέρα μου», εξήγησε στη συνέχεια, θυμίζοντας ότι ο Τραμπ είχε αποκαλέσει τη γυναίκα του άσχημη και είχε εμπλέξει τον πατέρα του στη δολοφονία του Τζ. Φ. Κένεντι.

Τρίτον, η γκρίζα προσωπικότητα του υποψηφίου αντιπροέδρου του Μάικ Πενς, ο οποίος παραδέχθηκε, προκαλώντας τα γέλια των παρισταμένων, ότι ελάχιστοι γνωρίζουν ποιος είναι και προσπάθησε να αυτοσυστηθεί με αναφορές στο οικογενειακό του παρελθόν.

Τέταρτον, η αδιάφορη τελική ομιλία του Τραμπ, που επισκιάστηκε από την αμφιλεγόμενη συνέντευξή του την προηγούμενη ημέρα, στην οποία αμφισβήτησε ευθέως την αρχή της αυτόματης συνδρομής σε χώρες-συμμάχους του ΝΑΤΟ, όπως οι βαλτικές, σε περίπτωση επίθεσης από τη Ρωσία.

Πέμπτον, οι εμμονικές επιθέσεις κατά της αντιπάλου του Χίλαρι Κλίντον, που πήραν τη μορφή λαϊκού δικαστηρίου, με την ετυμηγορία να κυμαίνεται από απλή φυλάκιση μέχρι… εκτέλεση. Ολα αυτά τα συστατικά, με τη μορφή μιας καρικατούρας του συνεδρίου του κόμματος το 1968 και τον Ρίτσαρντ Νίξον ως προτύπου, συνέθεσαν ένα διχαστικό σκηνικό που κάθε άλλο παρά ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση μέχρι τον Νοέμβριο προοιωνίζεται.

Ο Τραμπ και το επιτελείο του, το οποίο αποτελείται κυρίως από μέλη της οικογένειάς του, έχουν αποφασίσει ότι η κατάσταση στη χώρα είναι εξίσου έκρυθμη με το 1968, οπότε βίαιες διαδηλώσεις είχαν ξεσπάσει σε 100 και πλέον πόλεις των ΗΠΑ μετά τις δολοφονίες των Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και Ρόμπερτ Κένεντι. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος έχει επιλέξει να προσδιοριστεί ως ο εγγυητής του νόμου και της τάξης. Προς αυτήν την κατεύθυνση κινήθηκε και η ομιλία του πρώην δημάρχου της Νέας Υόρκης Ρούντολφ Τζουλιάνι, ο οποίος υποσχέθηκε ότι αυτό που έκανε ο ίδιος για το Μεγάλο Μήλο (την πάταξη της εγκληματικότητας) θα το επιτύχει ο Τραμπ σε ολόκληρη τη χώρα. Οπως διατείνονται τα στελέχη της καμπάνιας του Τραμπ, και το 1968 και σήμερα οι φυλετικές εντάσεις μεταξύ Αφροαμερικανών και λευκών βρίσκονται στο προσκήνιο, με την πρόσφατη γιγάντωση και τον ακτιβισμό του κινήματος Black lives matter κατά της αστυνομικής βίας εις βάρος μειονοτήτων αλλά και τις άγριες δολοφονίες αστυνομικών στη χώρα εν είδει αυτοδικίας.

Ο Βρετανός συγγραφέας Μάρτιν Εϊμις, σε ένα σπαρταριστό πορτρέτο του Τραμπ στο αμερικανικό περιοδικό «Χάρπερς», εκφράζει τις ανησυχίες του για την ψυχική του υγεία. «Ποια είναι η πρόγνωση για την ψυχική του υγεία, με δεδομένες τις προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά του; Εχουν σημειωθεί μια – δυο προσπάθειες να δέσουν τον Ντόναλντ ήσυχο στο ντιβάνι, ψυχαναλύοντάς τον. Τόσο ο Τεντ Κρουζ όσο και ο εσωκομματικός αντίπαλος της Κλίντον Μπέρνι Σάντερς τον έχουν αποκαλέσει παθολογικό ψεύτη, αλλά το ίδιο έχουν κάνει και πιο αντικειμενικοί παρατηρητές. Ο Τραμπ έχει αναγνωριστεί επίσης ως παθολογικός ναρκισσιστής, θύμα μιας ναρκισσιστικής διαταραχής της προσωπικότητας. Η επιδοκιμασία του εαυτού του υπερβαίνει αναμφισβήτητα τον καθημερινό εγωκεντρισμό ή την εγωπάθεια. “Τα δάχτυλά μου”, είχε εξηγήσει πρόσφατα, “είναι μακριά και όμορφα, όπως έχει επανειλημμένως ειπωθεί και για άλλα σημεία της ανατομίας μου”. Πραγματικά θυμίζει τον αρχετυπικό Νάρκισσο, που είναι θανάσιμα ερωτευμένος με το είδωλό του», σημειώνει ο Βρετανός συγγραφέας.

Ολα αυτά θα μπορούσαν να είναι διασκεδαστικά, αν ο Τραμπ ήταν απλώς ένας γραφικός υποψήφιος. Οι δημοσκοπήσεις, όμως, τον εμφανίζουν ισόπαλο με την Κλίντον σε αρκετές πολιτείες και ο σκηνοθέτης Μάικλ Μουρ προέβλεψε πριν από λίγες ημέρες ότι θα είναι ο νικητής τον Νοέμβριο. «Λυπάμαι», είπε χαρακτηριστικά στην εκπομπή του Μπιλ Μέιερ.

«Βρίζουν τη Χίλαρι διότι δεν έχουν κάτι θετικό για τον Τραμπ»

Τις διάφορες πλευρές του συνεδρίου του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος επιχειρούν να αναδείξουν οι New York Times, παρουσιάζοντας μια σειρά άρθρων που καταπιάνονται με το περιεχόμενο, τη σημασία και τις επιδράσεις του συνεδρίου.

Εστιάζοντας στο περιεχόμενο της δεύτερης ημέρας, ο αρθρογράφος της εφημερίδας Φρανκ Μπρούνι ισχυρίστηκε ότι ο «σταρ» του συνεδρίου δεν είναι ο Ντόναλντ Τραμπ αλλά η Χίλαρι Κλίντον. Βλέποντας κάθε ομιλητή να επικεντρώνεται σε κατηγορίες κατά της Κλίντον και όχι σε επευφημίες για τον Τραμπ, ο Μπρούνι κατέληξε ότι το μίσος και η αντιπάθεια προς το πρόσωπό της είναι αυτό που κινητοποιεί τους Ρεπουμπλικανούς, τονίζοντας ότι οι ομιλητές ξοδεύουν τόσο χρόνο σε μύδρους κατά της Κλίντον γιατί πολύ απλά δεν έχουν να πουν τίποτα θετικό για τον υποψήφιο πρόεδρό τους. «Δεν είναι ο απαστράπτων ήρωάς τους. Είναι απλώς η μοναδική τους εναλλακτική», ανέφερε ο Μπρούνι, υπογραμμίζοντας τον περιορισμένο ρόλο του Τραμπ. Οι κατηγορίες εναντίον της Κλίντον ήταν ποικίλες, καμία ωστόσο δεν πλησίασε σε πρωτοτυπία την κατηγορία του πρώην νευροχειρουργού Μπεν Κάρσον, ανέφερε ο αρθρογράφος Νίκολας Κρίστοφ. Ο Κάρσον υπαινίχθηκε πως η Κλίντον είναι λάτρης του Σατανά, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα τις αναφορές στον αντίχριστο που υπάρχουν σε βιβλίο ενός προσώπου που η Κλίντον έχει εκφράσει επανειλημμένα τη συμπάθειά της, προκαλώντας την έκπληξη και τα ειρωνικά σχόλια του αρθρογράφου.

Ο ίδιος αρθρογράφος σε άλλο άρθρο του πραγματοποίησε έναν πολύ ενδιαφέροντα παραλληλισμό, παρομοιάζοντας την επικείμενη πτώση του αρχισυντάκτη του καναλιού Fox News Ρότζερ Αϊλς με την πορεία που μοιάζει να ακολουθεί το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Οπως ο Αϊλς δεν κατανόησε ότι οι καιροί έχουν αλλάξει, συνεχίζοντας τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις του σε μια εποχή που αυτό αντιμετωπίζεται πολύ σοβαρότερα, έτσι και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα δείχνει να συμπεριφέρεται σαν να βρίσκεται στη δεκαετία του ’70, ανταγωνιζόμενο Αφροαμερικανούς, Λατίνους και μουσουλμάνους, κάτι που αποδεικνύει η παρουσία ελάχιστων μη λευκών ομιλητών στο συνέδριο. «Οπως ο Αϊλς πέφτει σήμερα, στοιχηματίζω ότι το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα θα καταρρεύσει αύριο», κατέληξε ο Κρίστοφ.

Αντίθετη άποψη για το συγκεκριμένο θέμα έχει η εξωτερική συνεργάτις της εφημερίδας Εμα Ρόλερ, η οποία στάθηκε στα λεγόμενα ορισμένων προβεβλημένων μαύρων υποστηρικτών του Τραμπ, όπως ο προαναφερθείς Κάρσον και η τηλεοπτική αστέρας Ομαρόσα Μάνιγκολτ. Μιλώντας σε δημοσιογράφους, η Μάνιγκολτ ανέφερε ότι η δυσκολία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος να προσεγγίζει μαύρους ψηφοφόρους δείχνει να αλλάζει και έπλεξε το εγκώμιο του Ντόναλντ Τραμπ για την προσπάθειά του να ανοίξει το κόμμα σε πρόσωπα που δεν είχαν καμία απολύτως προηγούμενη επαφή με την πολιτική. Ο Μπεν Κάρσον ισχυρίστηκε ότι «οι Δημοκρατικοί έχουν κάνει πολύ λίγα για να βελτιώσουν τη ζωή των Αφροαμερικανών», τονίζοντας ότι εμφανίζεται μια θαυμάσια ευκαιρία για τους Ρεπουμπλικανούς να πλησιάσουν περισσότερο τους μαύρους ψηφοφόρους, άποψη που δείχνει να συμμερίζεται και η Ρόλερ, η οποία βρέθηκε σε συγκέντρωση μαύρων υποστηρικτών του Τραμπ, ακούγοντας επιχειρήματα για τη στήριξη στον μεγιστάνα.

Ο λόγος της Μελάνια Τραμπ συγκέντρωσε επίσης πολλά βλέμματα πάνω του, με αφορμή κυρίως τη λογοκλοπή ορισμένων σημείων από τον αντίστοιχο λόγο της Μισέλ Ομπάμα το 2008. Ο Μπρούνι ζήτησε από τον Ραλφ Ριντ, πρόεδρο της Συμμαχίας για την Ειρήνη και την Ελευθερία, να σχολιάσει τη σημασία του λόγου της συζύγου του 70χρονου μεγιστάνα. Οπως αναφέρει ο Ριντ, ο λόγος της Μελάνια Τραμπ απλώς ενισχύει την υπόθεση πως ο Τραμπ είναι ο αρχηγός μιας ομάδας ερασιτεχνών και αποδεικνύει ότι το συνέδριο οργανώθηκε την τελευταία στιγμή, τονίζοντας ότι σε μια φυσιολογική, εξονυχιστική και πειθαρχημένη πολιτική διαδικασία κάτι τέτοιο δεν θα συνέβαινε. Ωστόσο, στη συνέχεια επισήμανε ότι η υπερβολική επικέντρωση των δημοσιογράφων στον λόγο της συζύγου του Τραμπ μπορεί να λειτουργήσει αντίστροφα στους ψηφοφόρους που έχουν μια γενικότερη αρνητική άποψη για τα ΜΜΕ. «Μπορεί να καταλήξουν να είναι πιο ενοχλημένοι από αυτό που αντιλαμβάνονται ως εκφοβισμό της Μελάνια Τραμπ από μερίδα του Τύπου, παρά από την προχειρότητα και ανικανότητα της καμπάνιας του συζύγου της», κατέληξε.

Ο Ελληνας Μίλο και ο αγαπημένος «ντάντι»

Ο Μίλο Γιαννόπουλος είναι ένθερμος οπαδός της καμπάνιας του Ντόναλντ Τραμπ, τον οποίο αποκαλεί «ντάντι». Ο Ελληνοβρετανός δημοσιογράφος, αρθρογράφος της αμερικανικής συντηρητικής ιστοσελίδας Breitbart, συμπυκνώνει όλες τις ιδιότητες του Τραμπ σε μια πιο ελκυστική, γκέι συσκευασία: όμορφος και νέος, πλην ισλαμοφοβικός, ρατσιστής, αντιφεμινιστής, αντισημίτης, είχε μέχρι πρότινος 250.000 ακολούθους στο Twitter μέχρι που το προφίλ του με το χαρακτηριστικό όνομα @Nero (Νέρων) απαγορεύθηκε λόγω ρητορικής μίσους. Πρεσβευτής της εναλλακτικής Δεξιάς στις ΗΠΑ (alt right) και εχθρός της πολιτικής ορθότητας, ο Γιαννόπουλος μάχεται κατά των μαλθακών συντηρητικών του κατεστημένου και βδελύσσεται όσους δεν αντιλαμβάνονται το μεγαλείο του Τραμπ. Το κίνημα alt right έχει θορυβήσει τα παραδοσιακά ΜΜΕ τόσο στα αριστερά όσο και στα δεξιά του πολιτικού φάσματος. Το National Review αποκαλεί όσους ανήκουν σε αυτήν «πικραμένα μέλη της λευκής εργατικής τάξης, που λατρεύουν τον πατερούλη-Φίρερ Τραμπ». Αρθρογράφος του Daily Beast επιτέθηκε στον υπερσυντηρητικό ραδιοφωνικό παραγωγό Ρας Λίμποου επειδή υποστηρίζει τη λευκή, ρατσιστική εναλλακτική ακροδεξιά και το BuzzFeed κατηγόρησε το κίνημα ότι στοχοποιεί «μαύρους, Εβραίους, γυναίκες, ισπανόφωνους και μουσουλμάνους». Το βέβαιο είναι ότι οι εκπρόσωποι της alt right ξέρουν να χειρίζονται τα social media. Τη μέρα που απαγορεύτηκε το προφίλ του Μίλο, το hashtag #freemilo (Λευτεριά στον Μίλο) κατέκλυσε το Twitter. Ο ίδιος κατακεραύνωσε την προσπάθεια φίμωσής του, αν και δεν ήταν η πρώτη φορά που το προφίλ του απαγορεύτηκε. Το ίδιο είχε συμβεί τον Ιούνιο μετά την επίθεση σε γκέι κλαμπ του Ορλάντο, εξαιτίας των δηλητηριωδών επιθέσεών του εναντίον του Ισλάμ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή