Σκαρφαλωμένος στην καμπίνα του ρωσικού τρακτέρ του, ο Λι Τσένγκμπιν, ένας 62χρονος αγρότης από την Κίνα, οδηγούσε σε κύκλους ετοιμάζοντας το χωράφι του για τη σπορά, περιχαρής για τις ευκαιρίες που ανοίγονταν στη ρωσική Απω Ανατολή.
Στην Κίνα δεν είχε καθόλου γαίες, ενώ σήμερα κατέχει 328 στρέμματα, τα οποία καλλιεργεί με τον γιο του. Η συντριπτική πλειονότητα των 300 εκατομμυρίων αγροτών της Κίνας δεν διαθέτει γαίες μεγαλύτερες από οκτώ στρέμματα. «Στην Κίνα αν είχα τόσο μεγάλη έκταση, θα ήμουν ο πλουσιότερος αγρότης», εξηγεί ο Λι. Μαζί με τον γιο του αγόρασαν το τρακτέρ και κάποια άλλα γεωργικά μηχανήματα και εργαλεία από τα απομεινάρια μιας πρώην σοβιετικής κολεκτίβας. Τη γη την απέκτησαν υπογράφοντας μια συμφωνία με μια γυναίκα που ενοικιάζει τις πάλαι ποτέ κρατικές εκτάσεις.
Ο καιρός, πολύ ζεστός το καλοκαίρι και παγωμένος τον χειμώνα, δεν είναι χειρότερος από αυτόν που είχαν συνηθίσει στη Βόρεια Κίνα. Ωστόσο, επειδή τα έλη στη ρωσική πλευρά της μεθορίου δεν αποξηράνθηκαν ποτέ, η περιοχή είναι γεμάτη γιγαντιαία κουνούπια και άλλα ενοχλητικά έντομα.
Την ίδια στιγμή, οι εθνικιστές στη Μόσχα και άλλες περιοχές της Δυτικής Ρωσίας τρέμουν πως η παρουσία των Κινέζων αγροτών στη ρωσική Απω Ανατολή θα καταλήξει σε πραγματική κατάκτηση. Από την άλλη, οι τοπικοί αξιωματούχοι και οι κάτοικοι τείνουν να βλέπουν την Κίνα και τους εργατικούς κατοίκους της ως τη μεγαλύτερη ελπίδα για να αναπτυχθούν οι περιοχές. «Ο λαός μας είναι κακομαθημένος», λέει η Λουντμίλα Βορόν, επικεφαλής του τοπικού συμβουλίου στο Οπιτνοέ Πόλε και τέσσερα ακόμη χωριά της Εβραϊκής Αυτόνομης Περιοχής, μιας ρωσικής περιοχής που γειτνιάζει με την κινεζική επαρχία Χεϊλονγκτζιάνγκ. «Οι άνδρες πίνουν υπερβολικά και δεν θέλουν να δουλέψουν», επισημαίνει και προσθέτει ότι οι ντόπιοι έχουν πολλά να μάθουν από τους Κινέζους αγρότες.
Οι ντόπιοι άνδρες, βέβαια, δεν είναι τόσο ενθουσιώδεις με την επέλαση των Κινέζων. Αντιθέτως, τους βρίζουν ότι ξυπνούν πολύ νωρίς το πρωί, ότι χρησιμοποιούν πολλά χημικά λιπάσματα και ότι δουλεύουν υπερβολικά τη γη.
Οι Κινέζοι άρχισαν να φτάνουν σε μεγάλους αριθμούς μέσω του ποταμού Αμούρ στη Ρωσία, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης το 1991, πυροδοτώντας έντονες αντιδράσεις από τους εθνικιστές στη Μόσχα. Ο Βλαντιμίρ Ζιρινόφσκι, ο θορυβώδης πολιτικός, απαίτησε την απέλαση όλων των Κινέζων αγροτών από τη ρωσική Απω Ανατολή.
Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν προσπάθησε να κατευνάσει τα πνεύματα και έστρεψε το βλέμμα προς την Κίνα ελπίζοντας ότι θα βοηθήσει τη ρωσική οικονομία. Ωστόσο, τα εχθρικά συναισθήματα έναντι των Κινέζων εξακολουθούν να υπάρχουν.