Ο,τι άφησε πίσω της η μεγάλη πυρκαγιά

Ο,τι άφησε πίσω της η μεγάλη πυρκαγιά

2' 37" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τα ξημερώματα της 2ας Σεπτεμβρίου 1666, ο φούρνος του Thomas Farriner, στην Pudding Lane του Κεντρικού Λονδίνου, τυλίχθηκε στης φλόγες. Εξαιτίας των ισχυρών ανέμων, η φωτιά σύντομα άρχισε να εξαπλώνεται προς τα δυτικά, ενώ η διαταγή να ξεκινήσουν μεγάλης κλίμακας κατεδαφίσεις (όπως συνηθιζόταν σε τέτοιες περιπτώσεις) δόθηκε σχεδόν 24 ώρες αργότερα, όταν πλέον ήταν πολύ αργά. Τη Δευτέρα, η εφημερίδα London Gazette πρόλαβε να τυπώσει ένα τελευταίο φύλλο, που περιελάμβανε μια μικρή αναφορά στην «ανεξέλεγκτη» φωτιά της Κυριακής, προτού τα γραφεία της στην οδό Threadneedle παραδοθούν στις φλόγες.

Τελικά, η πυρκαγιά τέθηκε υπό έλεγχο την Τετάρτη, μετά την παρέμβαση της φρουράς του Πύργου του Λονδίνου, η οποία, συνειδητοποιώντας πως οι άνδρες της πυροσβεστικής δεν θα κατέφταναν έγκαιρα για να προστατεύσουν την πυριτιδαποθήκη του Πύργου, ανατίναξε μια ολόκληρη σειρά σπιτιών εμποδίζοντας την εξάπλωση της φωτιάς. Στο διάστημα που μεσολάβησε, πάνω από 13.000 σπίτια, 87 εκκλησίες, ο καθεδρικός του Αγίου Παύλου και τα περισσότερα δημόσια κτίρια της περιοχής του City είχαν καταστραφεί ολοσχερώς, ενώ περίπου 100.000 άνθρωποι ήταν πλέον άστεγοι. Μολονότι επίσημα καταγράφηκαν μόλις έξι θάνατοι, κάποιοι σύγχρονοι ιστορικοί εκτιμούν ότι τα θύματα ήταν πολύ περισσότερα.

Με αφορμή τη συμπλήρωση 350 χρόνων από τη μεγαλύτερη πυρκαγιά στην ιστορία της αγγλικής πρωτεύουσας, το Μουσείο του Λονδίνου διοργανώνει ένα επετειακό αφιέρωμα με τίτλο «Fire! Fire!». Η διαδραστική έκθεση περιλαμβάνει αντικείμενα της εποχής με εμφανή ίχνη φωτιάς, που ήρθαν στο φως στη διάρκεια αρχαιολογικών ανασκαφών τη δεκαετία του 1990. Ανάμεσά τους, κεραμικά που καταδεικνύουν ότι η θερμοκρασία στο εσωτερικό του φούρνου Farriner έφτασε τους 1.700 βαθμούς Κελσίου, ένα ειδικό μεταλλικό σκεύος με το οποίο παρασκευάζονταν βάφλες και μία μισοκαμένη Βίβλος του 1608. Παρουσιάζονται, επίσης, μία αναπαράσταση του φούρνου και της Pudding Lane, όπου κυριαρχούν οι μυρωδιές του ψωμιού και του καμένου ξύλου, ένα πλήρως αποκατεστημένο πυροσβεστικό όχημα του 17ου αιώνα, μαρτυρίες επιζώντων, καθώς και αρχιτεκτονικά σχέδια για την ανοικοδόμηση της πόλης μετά την καταστροφή. Μάλιστα, οι επισκέπτες καλούνται να τοποθετήσουν κτίρια σε έναν χάρτη του Λονδίνου, αναπαράγοντας την υφιστάμενη ρυμοτομία ή χρησιμοποιώντας τη φαντασία τους. Το πολεοδομικό σχέδιο του 1667 προέβλεπε σημαντικές βελτιώσεις γα την πόλη: αρκετοί δρόμοι διευρύνθηκαν για να διευκολύνουν την κυκλοφορία, οι κάτοικοι ήταν υποχρεωμένοι να επενδύουν τους εξωτερικούς τοίχους των σπιτιών τους με πέτρες ή έναν από τους τέσσερις επιτρεπόμενους τύπους τούβλων και ο Τάμεσης απέκτησε την πρώτη του αποβάθρα.

Πριν καλά καλά σβηστούν οι τελευταίες εστίες, οι Λονδρέζοι είχαν ήδη αρχίσει να αναζητούν ενόχους. Ορισμένοι έκαναν λόγο για «ξένο δάκτυλο» και τρομοκρατικές ενέργειες, κατηγορώντας τους Ολλανδούς (ο Αγγλοολλανδικός πόλεμος βρισκόταν σε εξέλιξη) τους ρωμαιοκαθολικούς κ.ά. Ενας Γάλλος ωρολογοποιός, που ισχυρίστηκε ότι είχε βάλει ο ίδιος τη φωτιά εκτελώντας εντολές του Πάπα, κρίθηκε τρελός αλλά για κάθε ενδεχόμενο οδηγήθηκε στην αγχόνη. Αργότερα διαπιστώθηκε ότι στις 2 Σεπτεμβρίου βρισκόταν εν πλω στη Βόρεια Θάλασσα και έφτασε στο Λονδίνο δύο ημέρες μετά το ξέσπασμα της πυρκαγιάς. Για να αποτρέψει το ενδεχόμενο εξέγερσης, ο Κάρολος ΙΙ ενεθάρρυνε τους αστέγους να εγκαταλείψουν την πόλη και να εγκατασταθούν σε άλλες περιοχές, ενώ το ειδικό Δικαστήριο της Φωτιάς δημιουργήθηκε με αποκλειστικό σκοπό να επιλύνει διαφωνίες μεταξύ ιδιοκτητών γης και ενοίκων.

Μέχρι τον θάνατό του, ο Thomas Farriner επέμενε ότι είχε σκαλίσει ενδελεχώς τις στάχτες στους φούρνους του πριν πέσει στο κρεβάτι.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή