Τη δύση της θητείας του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα αξιοποιεί η Ρωσία για να ενισχύσει την εξουσία του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ, συρρικνώνοντας την ίδια ώρα τις επιλογές του επόμενου ενοίκου του Λευκού Οίκου στη διαχείριση του εμφυλίου πολέμου της Συρίας.
Η στρατηγική του Ρώσου προέδρου Πούτιν, εκτιμούν Αμερικανοί αξιωματούχοι αλλά και Ρώσοι αναλυτές, για τους τελευταίους τέσσερις μήνες της προεδρίας Ομπάμα αφορά τη δημιουργία τετελεσμένων γεγονότων, τα οποία δεν θα ωθήσουν τη σημερινή κυβέρνηση της Ουάσιγκτον σε κλιμάκωση στη Συρία και θα αποθαρρύνουν δυναμικές παρεμβάσεις από τον διάδοχο του προέδρου Ομπάμα.
Στελέχη των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών έχουν προειδοποιήσει τον Λευκό Οίκο ότι στόχος της Ρωσίας είναι η παροχή βοήθειας στον συριακό κυβερνητικό στρατό για την ανακατάληψη του Χαλεπίου, έτσι ώστε η Μόσχα να επιστρέψει ενισχυμένη στο διαπραγματευτικό τραπέζι. Την εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνουν οι πληροφορίες που θέλουν τους ρωσικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς των τελευταίων τριών εβδομάδων να είναι μεταξύ των σφοδρότερων από την αρχή του εμφυλίου.
Οι ελλείψεις του συριακού στρατού σε άνδρες, που αποκλείουν ότι ο Ασαντ θα αποκτήσει και θα διατηρήσει –ακόμη και στο μέλλον– τον πλήρη έλεγχο του συριακού εδάφους, υποχρέωσαν το καθεστώς της Δαμασκού να αναζητήσει τη βοήθεια, πέραν της ρωσικής αεροπορίας, μαχητών της σιιτικής Χεζμπολάχ, αλλά και ομοδόξων του από το Ιράκ, το Αφγανιστάν, καθώς και Ιρανών στρατιωτικών συμβούλων.
«Μπορεί η κρίση στη Συρία να εξελιχθεί σε στρατιωτική ισοπαλία, με το καθεστώς να διατηρεί την ηγετική του θέση. Δεν πιστεύω ότι η αντιπολίτευση θα παραδοθεί, ούτε και θα πάψει να μάχεται. Θα περιθωριοποιηθούν, όμως», λέει ο πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Δαμασκό, Ρόμπερτ Φορντ.
Η Δημοκρατική υποψήφια για την προεδρία, Χίλαρι Κλίντον, είχε προτείνει στο παρελθόν την επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη Συρία, κάτι που θα απαιτούσε πολύ μεγαλύτερη αμερικανική αμυντική εμπλοκή, ενώ στελέχη της εκστρατείας της επισημαίνουν ότι η άποψή της δεν έχει μεταβληθεί στο θέμα αυτό. Ως υπουργός Εξωτερικών, η κ. Κλίντον είχε επίσης υποστηρίξει την παροχή μυστικής στρατιωτικής βοήθειας στους Σύρους αντάρτες, σε μια προσπάθεια άσκησης πίεσης στον πρόεδρο Ασαντ για να αποδεχθεί να παραδώσει την εξουσία σε μεταβατική κυβέρνηση.
Ενδεχόμενη επιτυχία των κοινών συρορωσικών επιχειρήσεων για την ανακατάληψη του Χαλεπίου θα οδηγούσε, όμως, σε επανασχεδιασμό του χάρτη, δυσχεραίνοντας σημαντικά κάθε μελλοντική αμερικανική στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία.
«Ρώσοι αξιωματούχοι και διανοούμενοι είπαν ευθέως ότι η Χίλαρι Κλίντον είναι πιθανότερο να χρησιμοποιήσει στρατιωτικές μεθόδους στη Συρία από ό,τι ο πρόεδρος Ομπάμα. Ενα ανακατειλημμένο Χαλέπι θα ήταν ένα δεδομένο (fait accompli) για τον επόμενο Αμερικανό πρόεδρο. Σύμφωνα με το σενάριο αυτό, ο πόλεμος θα συνεχισθεί και το Ισλαμικό Κράτος θα παραμείνει κυρίαρχος εδαφών της χώρας. Το καθεστώς θα διατηρήσει, όμως, τον έλεγχο στη ραχοκοκαλιά της χώρας, από Βορρά στον Νότο», λέει ο Αντριου Τέιμπλερ, αναλυτής του Washington Institute for Near East Policy.
Παρά τις προειδοποιήσεις ειδικών, που κάνουν λόγο για ενδεχόμενη ενίσχυση των αντιαεροπορικών ικανοτήτων του Ι.Κ. και την «εξαγωγή» της ισλαμικής τρομοκρατίας σε ρωσικές πόλεις, το μέχρι στιγμής τίμημα της ρωσικής εμπλοκής στη Συρία υπήρξε περιορισμένο, αντικατοπτρίζοντας τα σκληρά διδάγματα του παρελθόντος. Σε αντίθεση με την τακτική της στο Αφγανιστάν, η Ρωσία αποφεύγει επίμονα τις χερσαίες επιχειρήσεις στη Συρία, αρκούμενη να προσφέρει αεροπορική κάλυψη στον συριακό στρατό.