Επόμενη μέρα με τείχη ή γέφυρες;

Επόμενη μέρα με τείχη ή γέφυρες;

3' 35" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ – ΑΠΟΣΤΟΛΗ. Στις εκλογές της περασμένης Τρίτης η Αμερική κοίταξε τον εαυτό της στον καθρέφτη και αντίκρισε μια βαθιά διχασμένη κοινωνία. Μια χώρα σε ένα ιδιότυπο πολιτισμικό αδιέξοδο. Οργισμένη, απελπισμένη, που επαναστατεί χωρίς να ξέρει πού θέλει να πάει. Πρόσφορο έδαφος για «εύκολες» απαντήσεις σε σύνθετα προβλήματα. Για άλλη μία φορά εξελέγη πρόεδρος ο υποψήφιος που έλαβε τις λιγότερες ψήφους σε εθνικό επίπεδο, αλλά εξασφάλισε περισσότερους εκλέκτορες μετά την οριακή επικράτησή του σε κάποιες αμφίρροπες πολιτείες.

Ο Ντόναλντ Τραμπ συγκρούστηκε με το πολιτικό κατεστημένο, εξέθεσε τους δημοσκόπους και τα μέσα ενημέρωσης, ανέτρεψε τα δεδομένα και εξελέγη ο 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Οπως χαρακτηριστικά σημείωνε το Politico, «πέσαμε όλοι έξω, ολόκληρο το πολιτικομιντιακό σύμπλεγμα της Ουάσιγκτον απέτυχε παταγωδώς να πιάσει τον σφυγμό των εξελίξεων», προσθέτοντας ότι «η βιομηχανία των δημοσκοπήσεων έχει καταρρεύσει. Είχαμε μάθει να ακούμε τους αναλυτές και σχολιαστές, οι οποίοι, όμως, ήταν όλοι λάθος».

Tο αφήγημα, λοιπόν, έπεισε. Για όλα φταίει το σύστημα. Είναι άδικο και διεφθαρμένο. Αλλά πώς, και προς τα πού, πρέπει να αλλάξει; Και είναι ένας εκκεντρικός μεγιστάνας –που έχει γιγαντωθεί μέσα από αυτό– ο κατάλληλος άνθρωπος για να το αλλάξει; Οπως και αν έχει το πράγμα, η «εποχή Τραμπ», είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι –και δεν αρέσει σε πολλούς, εντός, και ακόμη περισσότερο εκτός Αμερικής–, άρχισε. Στηριζόμενος στις πλειοψηφίες των Ρεπουμπλικανών στη Γερουσία και τη Βουλή –περιορίσθηκαν στις εκλογές, αλλά παρέμειναν ισχυρές– ο Τραμπ θα ανατρέψει πολλές «κατακτήσεις» της προεδρίας Ομπάμα.

Η αποβιομηχάνιση της Αμερικής, η παράνομη μετανάστευση και το αυξανόμενο κόστος του συστήματος ιατρικής ασφάλισης που εισήγαγε ο Ομπάμα ήταν οι κύριοι λόγοι που έδωσαν τη νίκη στον «αντισυστημικό» μεγαλοεπιχειρηματία. Θα περιορίσει το ελεύθερο εμπόριο –πρώτος στόχος η Κίνα– ώστε να γυρίσουν θέσεις εργασίας στα αμερικανικά εργοστάσια, θα απελάσει κάποιους και θα απαγορεύσει σε άλλους να έρθουν, θα άρει την υποχρεωτική ιατρική ασφάλιση. Και θα μειώσει τους φόρους, κυρίως στους έχοντες και κατέχοντες.

Σε αυτό το περιβάλλον, το ερώτημα για την «επόμενη μέρα» είναι εάν ως πρόεδρος ο Τραμπ θα επιμείνει να σηκώσει τείχη ή θα τολμήσει να χτίσει γέφυρες. Αν θα εφαρμόσει μια λαϊκίστικη πολιτική που δεν θα υπολογίζει την κοινωνική συνοχή στο εσωτερικό και θα κινηθεί προς τον πολιτικό απομονωτισμό και τον οικονομικό προστατευτισμό στο εξωτερικό ή αν, υπό την πίεση των απαιτήσεων της ομαλής και αποτελεσματικής διακυβέρνησης της υπερδύναμης, θα απομακρυνθεί από τη διχαστική ρητορική και θα ακολουθήσει τον δρόμο της συναίνεσης και της συνεργασίας. Καθησυχάζοντας τους διαδηλωτές στους δρόμους, αλλά και τις αγορές, ώστε να μπορέσει η Αμερική να διαδραματίσει τον πρωτεύοντα ρόλο που της αναλογεί στη διατήρηση της παγκόσμιας σταθερότητας.

Οπως σχολίασε, με τη σοφία που απορρέει από δεκαετίες παρουσίας στο πολιτικό σκηνικό, ο έμπειρος ηγέτης των Ρεπουμπλικανών στη Γερουσία Μιτς Μακόνελ: «Θα ήταν λάθος να παρερμηνεύει κανείς την πλειοψηφία που έλαβε. Συχνά οι νικητές νομίζουν ότι θα είναι εδώ για πάντα. Τίποτα δεν ισχύει για πάντα. Ενοικιάζουμε προσωρινά την εξουσία και, νομίζω, πρέπει να τη διαχειριζόμαστε υπεύθυνα».

Στην πρώτη συνάντηση του Τραμπ με τον Μπαράκ Ομπάμα στον Λευκό Οίκο, ήταν εμφανής η άγνοια του νεοεκλεγέντος προέδρου γύρω από τα σημαντικά και ευαίσθητα ζητήματα που καλείται να διαχειριστεί ένας ηγέτης της υπερδύναμης. Τα επικοινωνιακά τρικ μπορούν να πείσουν κάποιους ψηφοφόρους, στην προκειμένη περίπτωση πολλούς, και να κερδίσουν εκλογές. Αλλά ακολουθεί η ώρα της αλήθειας, η ώρα της άσκησης της εξουσίας. Και εκεί τα πράγματα γίνονται σοβαρά, και όταν πρόκειται για την υπερδύναμη, πολύ σοβαρά. Οχι μόνο για τους Αμερικανούς, αλλά για όλους.

Κομβικό ρόλο –ενδεχομένως ως διευθυντής του Λευκού Οίκου–, στην προσπάθεια να αποκατασταθεί μια κανονικότητα, αναμένεται να διαδραματίσει ο ελληνικής καταγωγής πρόεδρος του κόμματος τα τελευταία έξι χρόνια, Ράινς Πρίμπους, ο οποίος, πέραν των αποτελεσμάτων που έφερε, διαθέτει το πλεονέκτημα να συνδέεται με μακρά φιλία με τον πρόεδρο της Βουλής, κάτι που θα αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμο στη συγκατοίκηση του νέου προέδρου με το Κογκρέσο.

Τις επόμενες ημέρες ο Ντόναλντ Τραμπ θα επικεντρωθεί στην επιλογή του επιτελείου που θα έχει στον Λευκό Οίκο και των υπουργών του. Αντιλαμβανόμενος τις μεγάλες αδυναμίες του –το 61% των Αμερικανών θεωρεί ότι δεν είχε τα προσόντα να γίνει πρόεδρος– θα αναζητήσει τη βοήθεια έμπειρων Ρεπουμπλικανών και θα επιλέξει να πλαισιωθεί από ανθρώπους του «συστήματος», το οποίο τόσο έντονα επέκρινε. Οι διαφωνίες με πολλές από τις πτυχές της πολιτικής που θα εφαρμόσει θα είναι έντονες, αλλά θα έχει αποφευχθεί η διολίσθηση στην άβυσσο της άγνοιας και της πλήρους έλλειψης προσανατολισμού.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή