Το 2007, στην πρώτη του επίσκεψη στο Βερολίνο ως πρωθυπουργός της Γαλλίας, ο Φρανσουά Φιγιόν προσέφερε στην Aγκελα Μέρκελ μία πολύ παλιά έκδοση της «Ραδιενέργειας», ενός έργου της φυσικού Μαρί Κιουρί, μιας εκ των ηρώων της καγκελαρίου. Το βιβλίο, το οποίο πλέον βρίσκεται σε περίοπτη θέση στην καγκελαρία, έχει γίνει σύμβολο της γαλλογερμανικής φιλίας και υπενθυμίζει τη θετική άποψη που έχει το Βερολίνο για τον Φιγιόν, τον πιθανό επόμενο πρόεδρο της Γαλλίας. Συγκεκριμένα, η σύνδεση του Φιγιόν με το Βερολίνο βρίσκεται στο ζήτημα των οικονομικών μεταρρυθμίσεων και ιδιαίτερα στην πρόταση βαθέων περικοπών στις δημόσιες δαπάνες. Ωστόσο, σε άλλα ζητήματα, όπως οι σχέσεις με την Τουρκία και τη Ρωσία, το μεταναστευτικό και οι ευρωπαϊκές σχέσεις, ο Φιγιόν αναμένεται να είναι ένας πιο δύσκολος σύμμαχος για τη Μέρκελ, η οποία την Κυριακή ανακοίνωσε επισήμως ότι θα διεκδικήσει για τέταρτη φορά την καγκελαρία στις επερχόμενες ομοσπονδιακές εκλογές.
Γι’ αυτό τον λόγο, άνθρωποι από το περιβάλλον της καγκελαρίου και της γερμανικής διπλωματίας είχαν εκφράσει μεγαλύτερη συμπάθεια στον αντίπαλο του Φιγιόν στις προκριματικές εκλογές για το χρίσμα της γαλλικής Κεντροδεξιάς, Αλέν Ζιπέ, ο οποίος βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με τη Μέρκελ σε θέματα όπως η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, οι σχέσεις με τη Ρωσία και το μεταναστευτικό. «Προσωπικά πάντα προτιμούσα τον Ζιπέ, επειδή πιστεύω ότι έχει τη μεγαλύτερη πιθανότητα να ενώσει τους Γάλλους ψηφοφόρους της δεξιάς και της αριστεράς εναντίον της Μαρίν Λεπέν», δήλωσε ένας ανώτερος Γερμανός διπλωμάτης, αποκαλύπτοντας άλλη μία πτυχή της γερμανικής προτίμησης στον Γάλλο πολιτικό. Η σχεδόν αναμενόμενη επικράτηση του Φιγιόν έχει αλλάξει όμως τελείως τα δεδομένα και η Γερμανία πρέπει να αρχίσει να ετοιμάζεται για έναν πιθανό νέο Γάλλο πρόεδρο, ο οποίος θα φέρει διάσταση μεταξύ του Παρισιού και του Βερολίνου σε πληθώρα κρίσιμων θεμάτων.
Συγκεκριμένα, κατά την πρωθυπουργία του από το 2007 μέχρι το 2012, ο Φιγιόν ανέπτυξε στενή σχέση με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, όταν και εκείνος κατείχε το αξίωμα του πρωθυπουργού, ενώ επανειλημμένως έχει κριτικάρει τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ για την προσκόλλησή του στις Ηνωμένες Πολιτείες και την απόσταση που κρατάει από τη Μόσχα. Επιπλέον, οι θέσεις του αναφορικά με το συριακό απηχούν τις σχετικές απόψεις του νεοεκλεγέντος Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος ζητεί στενότερη συνεργασία με τον Πούτιν για την εύρεση λύσης στη συριακή κρίση. Στη συνέχεια, όσον αφορά το μεταναστευτικό, ο Φιγιόν βρίσκεται πιο κοντά με τις δεξιές κυβερνήσεις της Ουγγαρίας και της Πολωνίας απ’ ό,τι με το Βερολίνο, κατηγορώντας τη Μέρκελ για υποτίμηση του κινδύνου παρείσφρησης ισλαμιστών εξτρεμιστών που κρύβει η μαζική είσοδος μεταναστών, την οποία επέτρεψε πέρυσι στη χώρα της.
Μολαταύτα, για το Βερολίνο ο Φιγιόν μοιάζει καλύτερη επιλογή από τον τρίτο υποψήφιο των προκριματικών της γαλλικής Κεντροδεξιάς, Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος εγκατέλειψε από την πρώτη εβδομάδα την κούρσα για το χρίσμα. Παρά τη στενή σχέση που έχτισε με τη Γερμανίδα καγκελάριο την περίοδο 2007-2012, οι επικίνδυνα λαϊκίστικες θέσεις του στο μεταναστευτικό και ο φόβος ότι μπορεί να δυσκολευτεί σημαντικά να κερδίσει τη Μαρίν Λεπέν στις προσεχείς εκλογές τον κατέστησαν ανεπιθύμητο για το Βερολίνο. Στον αντίποδα, ο φόβος αυτός μειώνεται με την υποψηφιότητα του Φιγιόν, καθώς μία δημοσκόπηση της BVA από τον Σεπτέμβριο τον εμφανίζει να προηγείται της ακροδεξιάς αντιπάλου του με 61% έναντι 39%.