Βρισκόμαστε στον Ιούνιο του 2014. Οι άγριες εμφύλιες συγκρούσεις μαίνονται στην Ανατολική Ουκρανία και η Ρωσία έχει προσφάτως προβεί στην προσάρτηση της Κριμαίας. Την ίδια στιγμή οι χώρες της Δύσης επιβάλλουν κυρώσεις εναντίον ρωσικών εταιρειών και ανθρώπων του στενού περιβάλλοντος του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, δημιουργώντας μια αίσθηση απόλυτης απομόνωσης της Ρωσίας, η οποία πρόκειται να επέλθει στο κοντινό μέλλον. Μολαταύτα, στην ίδια χρονική συγκυρία εξελίσσεται στη Μόσχα το 21ο Παγκόσμιο Συνέδριο Πετρελαίου, το οποίο πραγματοποιείται σε ένα αποφασιστικά ήρεμο και μη συγκρουσιακό κλίμα. Σε ένα σημείο του συνεδριακού χώρου, δύο κολοσσοί της παγκόσμιας πετρελαϊκής βιομηχανίας συζητούν σε εντόνως φιλική διάθεση, αποκαλώντας ο ένας τον άλλον «φίλε μου». Οι άνδρες αυτοί είναι ο Ρεξ Τίλερσον, γενικός διευθυντής της Exxon Mobil, και ο Ιγκορ Σετσίν, επικεφαλής της Rosneft, της κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας της Ρωσίας και σύμμαχος του προέδρου Πούτιν.
Για αυτόν τον λόγο η ανακοίνωση του Ντόναλντ Τραμπ νωρίτερα αυτό τον μήνα, ότι θα προτείνει τον Τίλερσον για τη θέση του υπουργού Εξωτερικών, χαροποίησε εντόνως τη ρωσική πλευρά, καθώς αν επιβεβαιωθεί, θα είναι μια εξαιρετικά επωφελής εξέλιξη για το Κρεμλίνο και για τον ίδιο τον Σετσίν. Μολαταύτα, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το οποίο στη ρωσική πολιτική διάλεκτο αποκαλείται με τη συντομογραφία «GosDep» (ΥΠΕΞ), δεν παύει να θυμίζει στο Κρεμλίνο ποιος είναι ο αιώνιος εχθρός του.
Η μετασοβιετική εποχή του Πούτιν έχει εξελιχθεί παράλληλα με αρκετές επαναστάσεις εναντίον απολυταρχικών καθεστώτων στην Ανατολική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, με τον Ρώσο πρόεδρο να παρακολουθεί φαινομενικά σταθερές κυβερνήσεις, που εκτείνονται από την Ουκρανία και τη Σερβία μέχρι την Τυνησία και τη Λιβύη, να καταρρέουν μπροστά στα μάτια του. Οι επαναστάσεις αυτές θύμισαν στη ρωσική ελίτ ότι οι ΗΠΑ παραμένουν ο πρωταρχικός εχθρός της Ρωσίας, καθότι στο εσωτερικό της διαμορφώθηκε η αντίληψη ότι οι εξεγερμένοι αυτών των χωρών βρίσκονται υπό την καθοδήγηση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο στο μέλλον μπορεί να επιχειρήσει να υποδαυλίσει και μια εξέγερση σε ρωσικό έδαφος. Για περισσότερο από 15 χρόνια, το Κρεμλίνο αναρωτιέται αν θα αποτελέσει τον επόμενο στόχο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, με αποτέλεσμα να βλέπει δυτικές παρεμβάσεις σε οποιαδήποτε εγχώρια αμφισβήτηση του Ρώσου προέδρου, ελέγχοντας τις σχέσεις της αμερικανικής πρεσβείας στη Μόσχα με πολιτικούς τής αντιπολίτευσης και κατηγορώντας συχνά τη Δύση για τις διαδηλώσεις κατά του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Παρ’ όλα αυτά, το γεγονός ότι ένας Αμερικανός φίλος του Κρεμλίνου είναι πιθανό να είναι ο επόμενος ηγέτης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ γεννά πολλά ερωτήματα. Ο ιδανικότερος για να δώσει απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα δεν είναι άλλος από τον Σετσίν, τον άνθρωπο που έχει συνάψει πολλές συμφωνίες με τον Τίλερσον και τον αποκαλεί «φίλο του». Ο Σετσίν δεν είναι ένας απλός γενικός διευθυντής μιας πετρελαϊκής εταιρείας, αλλά ένας ήρωας της σύγχρονης ρωσικής πολιτικής σκηνής. Πρώην πράκτορας της KGB στην Αφρική κατά τη σοβιετική εποχή, σύμφωνα με αρκετές φήμες, ο Σετσίν δεν ανήλθε στη θέση που βρίσκεται από το 2004 λόγω του επιχειρηματικού του δαιμονίου, αλλά λόγω της χρόνιας αφοσίωσής του στον Ρώσο πρόεδρο, τον οποίο ακολουθεί πιστά σε ολόκληρη την πολιτική του πορεία.
Σήμερα αποτελεί έναν από τους κρισιμότερους συμμάχους του Ρώσου προέδρου, ασκώντας σημαντική επιρροή και εξουσία. Ενδεικτικά, η εξουσία του έγινε αρκετά αισθητή τον περασμένο μήνα, όταν συνελήφθη με κατηγορίες για δωροδοκία ο Αλεξέι Ουλουκάγεφ, ο υπουργός Οικονομίας της Ρωσίας, η σύλληψη του οποίου αποτέλεσε την πρώτη κράτηση εν ενεργεία υπουργού στη μετασοβιετική Ρωσία. Το περιστατικό έγινε ευρέως αντιληπτό ως μια πράξη εκδίκησης από την πλευρά του Σετσίν, η οποία επιβεβαίωσε τους λόγους που θεωρείται ο πιο μοχθηρός άνδρας του στενού προεδρικού περιβάλλοντος.
Ωστόσο, εφόσον καταφθάσει το δώρο του Τίλερσον από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Σετσίν δεν έχει να φοβηθεί απολύτως τίποτα, καθώς η φιλία του με τον Αμερικανό επιχειρηματία αποτελεί ένα ατού που όμοιό του δεν έχει ούτε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ. Εφόσον πραγματοποιηθεί, η έλευση του Τίλερσον θα αποτελέσει ένα εντυπωσιακό δώρο για το Κρεμλίνο και παράλληλα ένα δυνατό χτύπημα εναντίον όσων ποντάρουν στη συνέχιση της αντιρωσικής στάσης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.