Εξυπνα τετράποδα με διπλώματα από το Γέιλ

Εξυπνα τετράποδα με διπλώματα από το Γέιλ

4' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η Παμ Τζιορντάνο πιστεύει ότι ο σκύλος της είναι πολύ έξυπνος και διαθέτει και τις κατάλληλες αποδείξεις. Ο Τζόρτζιο, ένα 11χρονο χαβανίζ, διαθέτει διπλώματα από το Πανεπιστήμιο Γέιλ, τα οποία του απονεμήθηκαν επειδή με την αδελφή του, την Τζιουλιάνα, συμμετείχαν στις μελέτες στο Κέντρο Γνωσιακών Μελετών Σκύλων του πανεπιστημίου. Η Τζιορντάνο, η οποία είναι μεσίτρια από το Μπράνφορντ του Κονέκτικατ, επισημαίνει: «Πιστεύω ότι η Τζουλιάνα παρακολουθούσε τα μαθήματα μόνο για τους μεζέδες. Ο Τζόρτζιο, όμως, είναι πολύ έξυπνος και νομίζω ότι γνωρίζει περισσότερες από 100 λέξεις».

Οι επιστήμονες του Γέιλ κατάφεραν να διαχειριστούν την επιθυμία των ανθρώπων που συντροφεύουν τα ζώα να βοηθήσουν με τις μελέτες τους και μάλιστα με μεγάλο ενθουσιασμό. Ξαφνικά, φαντάζει σημαντικό το να ξέρεις πόσο έξυπνος είναι ο σκύλος σου, κάτι που προφανώς έχει γίνει αντιληπτό και από τη βιομηχανία που ασχολείται με τα είδη κατοικίδιων ζώων. Σε κάθε εξειδικευμένο κατάστημα, ο ζωόφιλος θα βρει χιλιάδες παιχνίδια, γκατζετάκια αλλά και τρόφιμα που υποτίθεται ότι ενισχύουν την οξύνοια του σκύλου. Το μεγάλο αυτό ενδιαφέρον αποτέλεσε και το έναυσμα για τη δημιουργία ενός νέου ακαδημαϊκού κλάδου, αυτού των γνωσιακών μελετών για σκύλους. Ερευνητικά κέντρα ανοίγουν στα πανεπιστήμια όλης της χώρας.

Στο Γέιλ, το κέντρο άνοιξε πριν από τρία χρόνια και δέχεται εκατοντάδες αιτήσεις από ιδιοκτήτες σκύλων που θέλουν να μάθουν περισσότερα για την οξύνοια του ζώου τους, συμμετέχοντας σε ερευνητικά προγράμματα και ασκήσεις, όπως, εξάλλου, και σε διάφορα διδακτικά παιχνίδια. Κάποιοι ιδιοκτήτες, μάλιστα, οδηγούν επί ώρες ώς εκεί.

«Ο κόσμος θέλει να έχει έξυπνα παιδιά και θέλει να έχει έξυπνα σκυλιά», εξηγεί η Λόρι Σάντος, καθηγήτρια Ψυχολογίας και επικεφαλής του κέντρου. «Κάποιοι, μάλιστα, τηλεφωνούν και με απολογητικό ύφος εξηγούν ότι θα ήθελαν να φέρουν τα σκυλιά τους, αλλά φοβούνται ότι είναι υπερβολικά χαζά». Οπως λένε οι ειδικοί, τα ιδιαιτέρως έξυπνα σκυλιά δεν είναι και οι καλύτεροι συγκάτοικοι, ακριβώς επειδή είναι τόσο έξυπνα.

Οι ειδικοί μετρούν την ευφυΐα του σκύλου με διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι οι ιδιοκτήτες. Κάποιοι ερευνητές μελετούν τον εγκέφαλο του σκύλου, ενώ άλλοι τις γνωσιακές του δεξιότητες. Οι ψυχολόγοι προσπαθούν να αντιστοιχίσουν αυτές τις ικανότητες με τις ικανότητες των παιδιών. Οι ειδικοί, πάντως, συμφωνούν πως, όταν οι ιδιοκτήτες αξιολογούν το πόσο έξυπνο είναι το σκυλί τους, προσπαθούν να επιβάλουν σε αυτό τα ανθρώπινα μέτρα. Ακόμη και η διαδεδομένη άποψη ότι τα σκυλιά είναι εξίσου έξυπνα με τα νήπια είναι στην πραγματικότητα άνευ νοήματος. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτό που εννοεί ο κόσμος όταν λέει ότι ο σκύλος του είναι έξυπνος είναι ότι μπορεί να εκπαιδευθεί εύκολα.

«Ο κόσμος πιστεύει ότι οι σκύλοι είναι πιο έξυπνοι από τις γάτες επειδή υπακούν, αλλά αυτό δεν είναι σωστό», υπογραμμίζει ο Φρανς ντε Βάαλ, βιολόγος και ειδικός στα πρωτεύοντα στο Πανεπιστήμιο Εμορι. Ο σκύλος έζησε πολύ κοντά στον άνθρωπο επί 30.000 χρόνια και εξελίχθηκε έτσι ώστε να κατανοεί τα ανθρώπινα σημάδια, ενώ παράλληλα μας εκπαίδευσε να τον τρέφουμε και να τον φιλοξενούμε στο σπίτι μας. Προφανώς, όσον αφορά το ένστικτο επιβίωσης, αυτό είναι κάτι πολύ έξυπνο.

Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι ένα έξυπνο σκυλί μοιάζει περισσότερο με έφηβο που τα ξέρει όλα παρά με χαριτωμένο νήπιο. «Τα έξυπνα σκυλιά είναι πολύ συχνά ενοχλητικά», επισημαίνει ο Κλάιβ Γουάιν, καθηγητής Ψυχολογίας και επικεφαλής του Ερευνητικού Κέντρου Σκύλου στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνας. «Είναι υπερενεργητικά, βαριούνται εύκολα και δημιουργούν προβλήματα».

Πέρα, όμως, από τις μελέτες για την οξύνοια των σκύλων, πολλή συζήτηση γίνεται για την οξύνοια σε συνάρτηση με τη ράτσα. Αλλά, όπως επισημαίνει ο Μπράιαν Χέρι του Κέντρου Γνωσιακών Ερευνών του Πανεπιστημίου Ντιουκ, δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδεικνύουν ότι μια ράτσα είναι εξυπνότερη από μιαν άλλη.

Από άκακα ποντίκια, φονικές μηχανές

Επιστήμονες στις ΗΠΑ χειραγώγησαν κατάλληλα τον εγκέφαλο πειραματόζωων, μετατρέποντας άκακα ποντικάκια σε φονικές μηχανές που δάγκωναν και σκότωναν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους. Στη συνέχεια, με τον ίδιο τρόπο, τα επανέφεραν στην προηγούμενη κατάστασή τους.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Γέιλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Cell, επισημαίνουν ότι κατάφεραν να απομονώσουν για πρώτη φορά τα κυκλώματα εγκεφαλικών κυττάρων που ρυθμίζουν το ένστικτο του κυνηγιού στους θηρευτές.

Διαπιστώθηκε ότι μια ομάδα νευρώνων πυροδοτεί την καταδίωξη της λείας και μια ξεχωριστή ομάδα ωθεί το ζώο να σκοτώσει. Οι δύο ομάδες νευρώνων ενεργοποιηθήκαν ή απενεργοποιηθήκαν, είτε ξεχωριστά είτε από κοινού.

Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τη λεγόμενη οπτογενετική τεχνολογία για να ενεργοποιήσουν ή να απενεργοποιήσουν με φως συγκεκριμένους εγκεφαλικούς νευρώνες στην κεντρική περιοχή της αμυγδαλής. «Μόλις ανάβαμε το λέιζερ, τα ποντίκια ορμούσαν σε ένα αντικείμενο, το άρπαζαν με τα σαγόνια τους και το δάγκωναν με μανία, σαν να ήθελαν να το σκοτώσουν», δήλωσαν οι ερευνητές.

Τα πειραματόζωα επιτίθεντο σε μικρότερα ζώα και έντομα, καθώς και σε κάθε είδους αντικείμενα, π.χ. πλαστικά παιγνίδια,τα οποία κανονικά αποφεύγουν. Ομως δεν επιτίθεντο σε άλλα ποντίκια στο κλουβί τους, ούτε σε αντικείμενα μεγαλύτερα σε μέγεθος από τα ίδια, άρα η επιθετικότητά τους είχε κάποια όρια.

Το ποιες πρακτικές εφαρμογές, πάντως, μπορεί να έχει μια τέτοια έρευνα παραμένει ασαφές.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή