Νέα πολιτική πλατφόρμα «με στόχο την πλήρωση του κενού στο πολιτικό κέντρο» και την καταπολέμηση «του επίφοβου αυταρχικού λαϊκισμού» θα εγκαινιάσει ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ.
Το νέο Ινστιτούτο Παγκόσμιας Αλλαγής είναι περισσότερο από ένας χώρος ανταλλαγής απόψεων, καθώς αποσκοπεί στο να σχεδιάσει στρατηγικές και πολιτικές πρωτοβουλίες, οι οποίες θα επιτρέψουν σε πολιτικά πρόσωπα να ανασυνθέσουν τον χώρο του κέντρου και να πολεμήσουν εναντίον του λαϊκισμού.
Μιλώντας στον Guardian, ο κ. Μπλερ είπε ότι σχέδιό του δεν είναι η δημιουργία ενός κομματικού εμβρύου στη Βρετανία ή η επιστροφή του στην ενεργό πολιτική. «Η αδιαφορία απέναντι στη φιλελεύθερη δημοκρατία εξαπλώνεται σε τμήμα της Ευρώπης. Η τάση αυτή είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, καθώς παρασύρει το ένα τρίτο των νέων στη Γαλλία, οι οποίοι δηλώνουν ότι αμφισβητούν ότι η δημοκρατία αποτελεί το βέλτιστο πολίτευμα. Ακόμη και όταν ο λαϊκισμός δεν νικά, όπως έγινε στην Ολλανδία, συνεχίζει να επηρεάζει και να αλλοιώνει τη συζήτηση», λέει ο κ. Μπλερ.
Ο πρώην πρωθυπουργός, ο οποίος παραμένει αμφιλεγόμενος εξαιτίας της στάσης του στον πόλεμο του Ιράκ το 2003, προσθέτει: «Θα αποπειραθώ να διαδραματίσω ρόλο στην πολιτική συζήτηση. Συνειδητοποιώ τα προβλήματα και τις “αποσκευές” που κουβαλώ. Τη στιγμή,που θα εγκαινιάσω την πρωτοβουλία μου, γνωρίζω ότι μία φάλαγγα δεξιών εφημερίδων θα βγει στην επίθεση. Θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν κάθε πιθανότητα αναστήλωσης του πολιτικού κέντρου, καθώς αντιλαμβάνονται ότι η επάνοδος του χώρου αυτού θα σημάνει το τέλος των Συντηρητικών».
Ο κ. Μπλερ είπε ότι το Εργατικό Κόμμα έχει καθήκον να αντισταθεί με πάθος στο Brexit, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο διενέργειας νέου δημοψηφίσματος. Ο πρώην πρωθυπουργός καταγγέλλει τους δεξιούς ιδεολόγους, οι οποίοι διαμορφώνουν σήμερα την πολιτική του Συντηρητικού κόμματος σε ό,τι αφορά την έξοδο της χώρας από την Ενωση.
Ο Βρετανός πρώην πρωθυπουργός απορρίπτει τους ισχυρισμούς επικριτών του, που τον θέλουν να επιθυμεί τη δημιουργία κινήματος, ανάλογου με το «Εμπρός!» του Εμανουέλ Μακρόν, επιμένοντας ότι μόνη φιλοδοξία του είναι να ενημερώσει τους ψηφοφόρους, διαλύοντας τις ανησυχίες τους για την παγκοσμιοποίηση, τη μισθολογική στασιμότητα και το μεταναστευτικό.
Ταυτόχρονα, απέφυγε να αναφερθεί ονομαστικά στον νέο ηγέτη των Εργατικών, Τζέρεμι Κόρμπιν, αρκούμενος να υπογραμμίσει την ανάγκη μεταρρύθμισης του κόμματος: «Η κατάσταση είναι αναστρέψιμη, αλλά μόνο εφόσον αποδεχθούμε την ανάγκη για αλλαγή του κόμματος. Το ζήτημα δεν αφορά την προσωπικότητα του ηγέτη. Κατά την άποψή μου, έχουμε υιοθετήσει ριζικά εσφαλμένη πολιτική θέση. Αν παραμείνουμε προσηλωμένοι στις πολιτικές θέσεις αυτές, ακόμη και αν αλλάξουμε ηγεσία, το αποτέλεσμα θα παραμείνει το ίδιο. Μπορεί να ακούγεται προδοτικό να μιλά κανείς για την κακή κατάσταση του Εργατικού κόμματος, αλλά δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε την πραγματικότητα. Επτά χρόνια κυβέρνησης των Τόρις, με τους Εργατικούς να χάνουν ακόμη και ασφαλείς έδρες. Αν επιθυμείς η πολιτική σου ανάλυση να διατηρήσει την αξιοπιστία της, πρέπει να ομολογήσεις ότι τα πράγματα είναι δύσκολα».