«Από τα όπλα στην ανακωχή» θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της βιογραφίας του πρώην πρώτου αντιπροέδρου της κυβέρνησης και πρώην διοικητή του IRA Μάρτιν Μακ Γκίνες, ο οποίος απεβίωσε σε ηλικία 66 ετών.
Οπως ανακοίνωσε η παράταξή του, Σιν Φέιν, ο Μακ Γκίνες απεβίωσε εξαιτίας μιας ασθένειας που τον ταλαιπωρούσε τελευταία.
Σύμφωνα με τις πρώτες αναφορές, έπασχε από μία σπάνια καρδιακή νόσο.
«Ο Μακ Γκίνες σε όλη τη διάρκεια της ζωής του επέδειξε μεγάλη αποφασιστικότητα, αξιοπρέπεια και ταπεινότητα χαρακτηριστικά που παρέμειναν αναλλοίωτα και όσο ήταν άρρωστος», δήλωσε ο πρόεδρος του Σιν Φέιν, Τζέρι Ανταμς.
Πρόσθεσε μάλιστα ότι «ήταν ένας παθιασμένος ρεπουμπλικάνος που εργάστηκε αδιάκοπα για την ειρήνη, τη συμφιλίωση και την επανένωση της χώρας του. Αλλά πάνω από όλα αγαπούσε την οικογένειά του και τον λαό του Ντέρι και ήταν εξαιρετικά υπερήφανος και για τα δύο».
Ανθρωπος-κλειδί επί πέντε δεκαετίες συγκρούσεων και ειρήνης στην επαρχία του Ηνωμένου Βασιλείου, ο Μακ Γκίνες είχε ανακοινώσει στις 19 Ιανουαρίου ότι αποσύρεται από την πολιτική και ότι δεν θα οδηγούσε το κόμμα του στις εκλογές του Μαρτίου. Οπως είχε δηλώσει η ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε και η πολιτική κρίση που προκλήθηκε από την παραίτησή του από τη θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης νωρίτερα τον Ιανουάριο, τον ανάγκασαν να παραιτηθεί κάποιους μήνες νωρίτερα από τον αρχικό προγραμματισμό του.
O ΜακΓκίνες γεννήθηκε στις 23 Μαϊου του 1950 στο Λόντονμπερι. Κατά την παιδική του ηλικία βίωσε την απαξία της προτεσταντικής κυβέρνησης για την καθολική Ιρλανδέζικη μειονότητα, που ονειρευόταν την ένωση με τη Βόρεια Ιρλανδία.
Παράτησε τη δουλειά του ως μαθητευόμενος χασάπης για να ενταχθεί στον IRA, στα πρώτα βήματα της εξτρεμιστικής οργάνωσης κατά της βρετανικής κυριαρχίας. Γρήγορα, ανέβηκε εντός της ιεραραχίας της οργάνωσης.
Το 1972, σε ηλικία 21 ετών, ο Μακ Γκίνες ήταν από τα ηγετικά στελέχη του IRA, την περίοδο της «Ματωμένης Κυριακής», όταν 14 ακτιβιστές για τα πολιτικά δικαιώματα, σκοτώθηκαν από στρατιώτες κατά τη διάρκεια διαδήλωσης.
Συνέχισε να παίζει αποφασιστικό ρόλο στην οργάνωση για το επόμενο διάστημα, όταν ο IRA έκανε αρκετές βομβιστικές επιθέσεις εντός κι εκτός Ιρλανδίας. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της συμμετοχής του στην οργάνωση, είχε μεταφερθεί μυστικά στην Αγγλία για να συνομιλήσει με τη βρετανική κυβέρνηση και τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, σε μια προσπάθεια συμφιλίωσης.
Καταδικάστηκε από το ειδικό ποινικό δικαστήριο της Ιρλανδίας, αφού συνελήφθη μέσα σε ένα αυτοκίνητο που μετέφερε εκρηκτικά και σφαίρες.
Σε όλη του τη μετέπειτα σταδιοδρομία, επέμεινε πως παραιτήθηκε οριστικά από τον IRA το 1974, όταν και έκανε τη μετάβαση στην πολιτική.
Κατά τη δεκαετία του '80, ο ΜακΓκίνες αναδείχθηκε πλάι στον Τζέρι Άνταμς ως κεντρικός διαμορφωτής της παράταξης Σιν Φέιν, πολιτικού εκφραστή και συνοδοιπόρου του IRA.
Εξελέγη για πρώτη φορά το 1982, παίζοντας κεντρικό ρόλο στον έλεγχο των στρατιωτικών εξτρεμιστών του ΙRA, τους οποίους κατάφερε να συμμορφώσει εν όψει της επικείμενης συμφωνίας.
Μετά και τη δεύτερη κατάπαυση πυρός του IRA το 1997, ο ΜακΓκίνες έγινε ο βασικός διαπραγματευτής της Σιν Φέιν στις ειρηνευτικές συνομιλίες που οδήγησαν τελικά στη συμφωνία ορόσημο του 1998, γνωστή και ως συμφωνία ειρήνης «Good Friday».
Μετά τη συμφωνία καλής πίστης του 1998, ο Μακ Γκίνες συνέχισε να παίζει κεντρικό ρόλο στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, επιτυγχάνοντας τελικά την οριστική «εκεχειρία» μεταξύ κυβέρνησης και IRA.
Το επόμενο διάστημα ανέλαβε χρέη υπουργού παιδείας.
Το 2007 έγινε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Βόρειας Ιρλανδίας με πρωθυπουργό τον Ιάν Πέιζλι. Οι δύο δημιούργησαν μια ιδιαίτερη συμμαχία, που σε συνεργασία με τους Πίτερ Ρόμπινσον και Αρλίν Φόστερ, δούλεψε συστηματικά προς την εμπέδωση της ειρήνης στη χώρα.
Πρόσφατα, ο Μακ Γκίνες είχε δηλώσει: «Ο πόλεμός μου έληξε. Η δουλειά μου ως πολιτικός ηγέτης είναι να αποτρέπω αυτόν τον πόλεμο, και την υποστηρίζω με πολύ πάθος».