Κατά κάποιον τρόπο η Ελκε Μπιουντενμπέντερ είναι το ακριβώς αντίθετο της Μελάνια Τραμπ. Σύζυγος του Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ εγκατέλειψε την εργασία της ως δικαστής του διοικητικού δικαστηρίου του Βερολίνου προκειμένου να αναλάβει πλήρως τα καθήκοντα της Πρώτης Κυρίας. Η κ. Τραμπ, αντιθέτως, αρνείται να γίνει Πρώτη Κυρία, χωρίς ωστόσο να ασχολείται με κάτι άλλο. Εντούτοις, όσο διαφορετικές και αν είναι οι δυο τους, στη Γερμανία επικρατεί η ίδια συζήτηση όπως στις ΗΠΑ. Περιμένουμε ακόμα την Πρώτη Κυρία του 21ου αιώνα; Αραγε η πρώτη οικοκυρά αντιπροσωπεύει ακόμα το έθνος το οποίο είμαστε; Ή εκπροσωπεί το έθνος που θέλουμε να γίνουμε;
Οσον αφορά το έθνος που θέλουμε να γίνουμε η γερμανική απάντηση είναι απλή: Οχι. Oι περισσότεροι Γερμανοί πιστεύουν ότι το θέμα της γυναικείας ισότητας είναι ένα θέμα που έχει τελειώσει. Ουδέποτε η Γερμανία είχε μία γυναίκα πρόεδρο, λόγος για τον οποίο πιθανώς να μην εκσυγχρόνισε ποτέ τους κανόνες που διέπουν το πρώτο ζευγάρι.
Η Γερμανίδα Πρώτη Κυρία, όπως και η Αμερικανίδα ομόλογή της, είναι η «γυναίκα στο πλάι του», όπως το θέτουν τα ΜΜΕ. Είναι δραστήρια αλλά κατά ένα τρόπο που θα το δεχόταν η μεταπολεμική Γερμανία. Παραδοσιακά είναι πάτρονας της Muttergene sungswerk, μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης που ιδρύθηκε από την πρώτη Πρώτη Κυρία της Γερμανίας και που αφορά την υγεία των μητέρων. Ο Χορστ Κέλερ, πρόεδρος από το 2004 έως το 2010, μαζί με τη σύζυγό του Εύα Λουίζ ίδρυσαν μία οργάνωση για σπάνιες ασθένειες. Η Πρώτη Κυρία επωμίζεται την διοργάνωση της πρώτης δεξίωσης του έτους και έχει άλλα καθήκοντα που αφορούν τον παραδοσιακό ρόλο της φροντίδας.
Ολα αυτά, ωστόσο, είναι μία σύμβαση, καθώς η Πρώτη Κυρία δεν έχει κανένα θεσμοθετημένο ρόλο. Κατά την περασμένη δεκαετία, η γερμανική κυβέρνηση και η κοινωνία των πολιτών επένδυσαν σημαντική ενέργεια και χρήματα στην προώθηση της συμμετοχής των γυναικών στην αγορά και στην ορατότητά τους στη δημόσια σφαίρα. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι όλα τα χρήματα που επενδύθηκαν στη γονεϊκή άδεια και στα νηπιαγωγεία των παιδιών δεν άλλαξαν και τόσο πολλά. Η ερώτηση που τίθεται είναι κατά πόσον το ανεπίσημο γραφείο της Πρώτης Κυρίας τελικά εκπροσωπεί τη Γερμανία και η απάντηση είναι καταφατική.
Οι γυναίκες στη Γερμανία είναι εξαιρετικά εκπαιδευμένες. Οταν όμως γεννηθεί το πρώτο παιδί φαίνεται να εγκαταλείπουν τις καριέρες τους και τελικά να μην τις αναλαμβάνουν ποτέ ξανά. Η Γερμανία επί του παρόντος διαθέτει γυναίκα καγκελάριο και εννιά άνδρες υπουργούς. Μόνο το 6,7% των μεγάλων γερμανικών εταιρειών έχει γυναίκες στα διοικητικά συμβούλια.Αλλά και στα χαμηλότερα επίπεδα η εικόνα είναι η ίδια. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο ΟΟΣΑ, τον Μάρτιο το ένα πέμπτο των Γερμανίδων μεταξύ 25 και 40 ετών που έχουν ένα παιδί παραμένουν στο σπίτι, ένα άλλο τρίτο εργάζεται για λιγότερο από τριάντα ώρες την εβδομάδα και μόνο το 10% των ζευγαριών σε αυτή την ηλικιακή κατηγορία είναι εργαζόμενο πλήρους απασχόλησης.
Η κ. Μπιουντενμπέντερ είναι μία γυναίκα που μεγάλωσε το παιδί της και που έχει μια καταπληκτική καριέρα παρότι ο σύζυγός της ήταν συχνά απών. Σήμερα, όμως, έχει σημασία ότι ο ρόλος της είναι «στο πλάι του» αντί να είναι ο εαυτός της. Να είναι μια μάνατζερ χωρίς γραφείο, χωρίς αναγνώριση, να εργάζεται χωρίς αμοιβή και τελικά να μείνει εκτός των βιβλίων της Ιστορίας.