Η κυβέρνηση Τραμπ απέφυγε τελικά να χαρακτηρίσει οποιαδήποτε χώρα-μείζονα εμπορικό εταίρο των ΗΠΑ, ωςκράτος που χειραγωγεί το νόμισμά του, σύμφωνα με την πολυαναμενόμενη έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα την Παρασκευή, παρά τις απειλές του Τραμπ προεκλογικά.
Η εξαμηνιαία έκθεση του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, διατήρησε την Κίνα στον «κατάλογο των υπό παρακολούθηση» χωρών σε ό,τι αφορά τη νομισματική της πολιτική, με την επίκληση του ασυνήθιστα μεγάλου εμπορικού της πλεονάσματος έναντι των ΗΠΑ.
Άλλες πέντε χώρες που βρίσκονταν στον κατάλογο στην προηγούμενη τέτοια έκθεση, τον Οκτώβριο—η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα, η Ταϊβάν, η Γερμανία και η Ελβετία—παρέμειναν επίσης στον κατάλογο, κάτι που σημαίνει πως η Ουάσινγκτον θα συνεχίσει να παρακολουθεί στενά τη νομισματική και την οικονομική πολιτική τους.
Η έκθεση του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ έλαβε υπόψη της αυτό που επισήμαιναν πολλοί αναλυτές τον τελευταίο χρόνο, ότι δηλαδή το Πεκίνο επενέβη στις αγορές συναλλάγματος για να ενισχύσει την ισοτιμία του γιούαν, του κινεζικού νομίσματος, όχι για να τη μειώσει προκειμένου να καταστήσει τις κινεζικές εξαγωγές φθηνότερες και άρα ελκυστικότερες.
Ειδικοί σε θέματα συναλλάγματος και διεθνούς εμπορίου είχαν επισημάνει την περασμένη εβδομάδα μιλώντας στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters πως θεωρούσαν απίθανο η αμερικανική κυβέρνηση να καταγγείλει την κινεζική για χειραγώγηση της ισοτιμίας του γιούαν.
Ο Τραμπ προεκλογικά είχε κατηγορήσει επανειλημμένα την Κίνα πως «κλέβει» δουλειές και ευημερία από τις ΗΠΑ ρίχνοντας εσκεμμένα την συναλλαγματική ισοτιμία του νομίσματός της και είχε υποσχεθεί ότι θα την τοποθετούσε σε έναν κατάλογο κρατών που χειραγωγούν το νόμισμά τους από την «πρώτη ημέρα» που θα αναλάμβανε την εξουσία—κάτι που θα προϋπέθετε σκληρές διαπραγματεύσεις και θα μπορούσε να οδηγήσει στην επιβολή τιμωρητικών δεσμών εκατέρωθεν.
Πάντως το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών κατέστησε σαφές πως θεωρεί ότι το Πεκίνο χρησιμοποίησε τέτοιες τακτικές στο παρελθόν και προειδοποίησε ότι θα εξετάζει πολύ στενά τις εμπορικές και νομισματικές πολιτικές της Κίνας στο εξής, καλώντας να ανοίξουν ταχύτερα οι κινεζικές αγορές για τα αμερικανικά αγαθά και τις υπηρεσίες και το Πεκίνο να μετακινηθεί από μια οικονομία προσανατολισμένη στις εξαγωγές σε μια οικονομία προσανατολισμένη στην εγχώρια κατανάλωση.