Για να επικρατήσει απόψε η Μαρίν Λεπέν, διαψεύδοντας όλες τις δημοσκοπήσεις, θα πρέπει να επιδείξουν τρομακτικό εφησυχασμό οι κεντρώοι πολίτες και να καταγραφεί μία δραματική μείωση στην προσέλευση των ψηφοφόρων από το 80% που συνηθίζεται στον β΄ γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών. Μία νίκη της Λεπέν με τόσο χαμηλή προσέλευση θα έχει επιπτώσεις και στην πρόθεση ψήφου των Γάλλων στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου.
Και οι εκλογές εκείνες διεξάγονται σε δύο γύρους (εκτός αν ένας υποψήφιος λάβει πάνω από το 50% των ψήφων στον πρώτο γύρο), ενώ μόνο υποψήφιοι που λαμβάνουν πάνω από το 12,5% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων περνούν στον δεύτερο γύρο. Οι ευκαιρίες για στρατηγικές συμμαχίες μεταξύ των κομμάτων είναι προφανείς. Σε περίπτωση εκλογής της Λεπέν, τα περισσότερα συστημικά κόμματα θα συνεργάζονταν για να αποτρέψουν τη διεύρυνση της παρουσίας του Εθνικού Μετώπου στην Εθνική Συνέλευση.
Συνεπώς η πρόεδρος Λεπέν, έπειτα από ένα μήνα εκστρατείας ενόψει των βουλευτικών εκλογών, θα χρειαστεί σχεδόν σίγουρα να υποστεί τη «συγκατοίκηση» με μία κοινοβουλευτική πλειοψηφία και έναν πρωθυπουργό που αντιτίθενται στις πολιτικές της. Η συνέπεια, βάσει της θεσμικής λειτουργίας της Πέμπτης Δημοκρατίας, θα είναι ότι πιθανότατα δεν θα μπορέσει να εφαρμόσει το πολιτικό της πρόγραμμα.
Οποιοδήποτε δημοψήφισμα για τη συμμετοχή της Γαλλίας στην Ε.Ε. ή στο ευρώ, ή άλλα αμφιλεγόμενα σημεία του προεκλογικού της προγράμματος, θα είναι αδύνατον να υλοποιηθούν. Η πολιτική κατεύθυνση της Γαλλίας, αντ’ αυτού, θα δίνεται κυρίως από τον πρωθυπουργό.
Ωστόσο, αν μπορεί να βρεθεί εύκολα μία κοινοβουλευτική πλειοψηφία που να εναντιώνεται στις πολιτικές της προέδρου Λεπέν, είναι πολύ λιγότερο πιθανό ένα κόμμα ή ένας συνεκτικός συνασπισμός κομμάτων να φτάσει το 51% και να μπορεί να κυβερνήσει. Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι θα είναι εξαιρετικά περίπλοκη διαδικασία η ψήφιση οποιωνδήποτε σημαντικών νόμων και μεταρρυθμίσεων στη Γαλλία, οδηγώντας τη χώρα σε πολιτική παράλυση, στις πρώτες 100 μέρες της Λεπέν και πέραν αυτών.
Η προεδρία της θα προκαλέσει ασφυξία με αντίστοιχο τρόπο και στην Ε.Ε. Θα είναι ανίκανη να προκαλέσει την αποχώρηση της Γαλλίας από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, αλλά παράλληλα η κοινοβουλευτική πλειοψηφία θα είναι ανίκανη να συμμετάσχει ενεργά σε νέες ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες, και ειδικότερα σε κοινές δράσεις με τη Γερμανία. Η πρόεδρος Λεπέν δεν θα προκαλούσε τη διάλυση της Ε.Ε. αλλά θα την απέτρεπε από το να αντιδρά αποτελεσματικά στις εξελίξεις.
Η προεδρία της, με άλλα λόγια, θα ήταν εξαιρετικά αρνητική για τη Γαλλία και την Ε.Ε. – αλλά όχι καταστροφική.
* O κ. Γιάκομπ Κίρκεγκααρντ είναι Senior Fellow στο Peterson Institute for International Economics.