Επιστροφή στην εποχή Μπους, με τις ΗΠΑ να σαμποτάρουν ενεργά τις διεθνείς προσπάθειες αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, ανήγγειλε την Πέμπτη ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ. Ο Τραμπ υποστήριξε ότι, αποσύρoντας την υπογραφή των ΗΠΑ από τη συμφωνία των Παρισίων για το κλίμα, δίνει «προτεραιότητα στους Αμερικανούς εργαζομένους».
Στην πραγματικότητα, αυτοί που πριμοδοτούνται από την απόφαση αυτή δεν είναι οι απλοί πολίτες αλλά οι κολοσσιαίες ενεργειακές εταιρείες των ΗΠΑ, οι οποίες αλλιώς θα ήταν υποχρεωμένες να αλλάξουν επιχειρηματικό μοντέλο. Ετσι ο Τραμπ βγαίνει διπλά ωφελημένος, εμφανιζόμενος από τη μία πλευρά στους ψηφοφόρους του ως συνεπής προς τις προεκλογικές υποσχέσεις του και ικανοποιώντας, από την άλλη πλευρά, τους μεγαλοχρηματοδότες του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
Ομως, δυστυχώς για τον Τραμπ και ευτυχώς για τον πλανήτη, η επιστροφή στις πολιτικές τού παρελθόντος δεν είναι εφικτή. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ μπορεί να αφήσει ανεξέλεγκτους τους ρύπους, όμως άλλες κυβερνήσεις, με πιο εντυπωσιακό παράδειγμα την Κίνα, κάνουν άλματα στον τομέα αυτόν, επιβάλλοντας τις καθαρές τεχνολογίες διά νόμου.
Αιτιολογώντας την απόφασή του, ο Τραμπ είπε ότι η συμφωνία των Παρισίων επέτρεπε στην Κίνα να συνεχίσει να αυξάνει τις εκπομπές ρύπων έως το 2030, κάτι που θεώρησε άδικο. Ομως η Κίνα εκπέμπει, ακόμη και υπ’ αυτό το σενάριο, υποπολλαπλάσιο όγκο ρύπων σε σύγκριση με τις ΗΠΑ, που είναι ο πρωταθλητής της κατά κεφαλήν ρύπανσης στον κόσμο.
Αλλά και στο εσωτερικό των ΗΠΑ υπάρχουν σημαντικές δυνάμεις που ηγούνται της μάχης κατά της κλιματικής αλλαγής. Μόλις δύο ημέρες πριν ανακοινωθεί το «δώρο» του Ντόναλντ Τραμπ, η εταιρεία Εxxon είχε υποχρεωθεί, για πρώτη φορά στην ιστορία της, από τη γενική συνέλευση των μετόχων της, να μελετήσει πώς η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τις προοπτικές της.
«Οι επιτυχίες των ΗΠΑ στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής δεν εξαρτήθηκαν ποτέ κατά βάση από την Ουάσιγκτον», δήλωσε πρόσφατα ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Μάικλ Μπλούμπεργκ, ενώ ανέμενε την ανακοίνωση του Ντόναλντ Τραμπ. «Εδώ και δέκα χρόνια, το Κογκρέσο δεν έχει περάσει ούτε ένα νόμο που να αποσκοπεί ευθέως στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Η πρόοδος γίνεται με πρωτοβουλία πόλεων, επιχειρήσεων και πολιτών – και κανείς από αυτούς δεν σκοπεύει τώρα να υποχωρήσει».