Οταν η Τερέζα Μέι προκήρυξε πρόωρες εκλογές πριν από δύο μήνες, ο Τζέρεμι Κόρμπιν εθεωρείτο ο χειρότερος ηγέτης του Εργατικού Κόμματος από την εποχή του Μάικλ Φουτ το 1983. Σήμερα ο Κόρμπιν διέψευσε κάθε προσδοκία, επιστρέφοντας στη Βουλή των Κοινοτήτων, αν όχι ως ρυθμιστικός παράγοντας, σίγουρα ως αδιαμφισβήτητος ηγέτης των Εργατικών.
Ακόμη και εάν οι Τόρις σχηματίσουν κυβέρνηση με τη βοήθεια των Βορειοϊρλανδών Ενωτικών, ο Κόρμπιν θα είναι ο ισχυρός ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ικανός να ασκεί διαρκή πίεση πάνω σε μια πρωθυπουργό με ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, όπως επισημαίνει σε χθεσινό σχόλιό του το περιοδικό Economist.
Ο Κόρμπιν προκάλεσε έτσι επανάσταση στη βρετανική Αριστερά. Μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1980, οι Εργατικοί υπέθεσαν ότι ο μόνος τρόπος για να επανέλθουν στην εξουσία ήταν να προσεγγίσουν το Κέντρο, να εγκαταλείψουν τις αριστερές πολιτικές τους προτάσεις, όπως η κρατικοποίηση επιχειρήσεων ή η στήριξη σε «κινήματα εθνικής απελευθέρωσης», και να ασπασθούν τις αρχές της ελεύθερης αγοράς και της Δύσης. Ο Κόρμπιν ήταν από τους ελάχιστους οι οποίοι αντιστάθηκαν στην τακτική αυτή. Ο Τόνι Μπλερ και οι σύμμαχοί του τον αντιμετώπισαν σαν ενοχλητικό εκκεντρικό.
Παρότι η πλειοψηφία Εργατικών βουλευτών συμφωνούσε με την άποψη του Μπλερ για τον Κόρμπιν, το 2015 ο Κόρμπιν εξελέγη στην αρχηγία με μικρή μειοψηφία. Για πολλά στελέχη του κόμματος, ο Κόρμπιν έμοιαζε με δύναμη κατοχής, απολαμβάνοντας την υποστήριξη μικρής ομάδας πιστών αριστεριστών και της οργάνωσης Momentum, πολλά μέλη της οποίας δεν ανήκαν καν μέχρι πρόσφατα στο Εργατικό Κόμμα.
Το Εργατικό Κόμμα καλείται, όμως, τώρα σε ριζική αναθεώρηση θέσεων. Ο Κόρμπιν καθόρισε εκ νέου τις παραμέτρους του εφικτού, αποδεικνύοντας στο κόμμα την ικανότητά του να εξασφαλίσει καλά εκλογικά αποτελέσματα, παραμένοντας παράλληλα πιστό στις πραγματικές ιδεολογικές του θέσεις και χωρίς να προσπαθεί να προσελκύει το πολιτικό κέντρο.
Σε αντίθεση με τον προκάτοχο του Κόρμπιν, Εντ Μίλιμπαντ, ο οποίος έμοιαζε να απολογείται διαρκώς για το κόμμα του, ο νέος ηγέτης των Εργατικών υπήρξε ανέκαθεν υπερήφανος για τις σοσιαλιστικές ιδέες του και πρωτοβουλίες, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι ο λυσσαλέος βρετανικός ταμπλόιντ Τύπος δεν είναι όσο επίφοβος πίστευαν πολλοί.
Προσκόμματα
Ο Κόρμπιν θα αντιμετωπίσει τώρα σημαντικά προσκόμματα, με πολλά στελέχη του κόμματός του να υποστηρίζουν ήδη ότι κάποιος άλλος ηγέτης των Εργατικών θα μπορούσε να έχει κερδίσει τις εκλογές κατά της κ. Μέι, εκμεταλλευόμενος πιο αποτελεσματικά την απογοήτευση των ψηφοφόρων και την άρνησή τους να αποδεχθούν άλλα μέτρα λιτότητας. Η πραγματικότητα είναι ότι ο Κόρμπιν διεξήγαγε αποτελεσματική και αξιοπρεπή προεκλογική εκστρατεία, διαψεύδοντας κάθε απαισιόδοξη φωνή. Μπορεί να μην κέρδισε τις εκλογές, αλλά –σε αντίθεση με την κ. Μέι– απολαμβάνει πλέον «αέρα» νικητή.