Ο Τζέρεμι Κόρμπιν μπορεί να ανακάλυψε τη νέα μεγάλη πολιτική τάση: τον λαϊκισμό του Snapchat. Ο ηγέτης των Εργατικών βρέθηκε στη δεύτερη θέση πίσω από τους Συντηρητικούς στις εκλογές της περασμένης Πέμπτης, αλλά το κόμμα του συγκέντρωσε το υψηλότερο ποσοστό από το 2001. Το μυστικό της επιτυχίας του ίσως ήταν ότι κινητοποίησε τη νεότερη γενιά των millennials (ψηφοφόρων που ενηλικιώθηκαν μετά το 2000). Είναι, στην ουσία, το χαΐδεμα των αυτιών μιας νέας γενιάς παραπονουμένων.
Τόσο το ύψος της προσέλευσης, όσο και ο αριθμός των ψηφοφόρων που στήριξαν τους Εργατικούς μοιάζουν να αυξήθηκαν περισσότερο σε περιφέρειες με περισσότερους νέους, σύμφωνα με μία ανάλυση της Breakingviews, βασισμένη σε στοιχεία του Γραφείου Εθνικής Στατιστικής της Βρετανίας. Στις 15 περιφέρειες με τα μεγαλύτερα ποσοστά της ηλικιακής κατηγορίας 18-25 ετών, η εκλογική επιρροή των Εργατικών ήταν κατά μέσον όρο 16 μονάδες υψηλότερη σε σύγκριση με το 2015. Η προσέλευση επίσης αυξήθηκε κατά ένα ποσοστό μεγαλύτερο από αυτό που καταγράφηκε στο σύνολο του Ηνωμένου Βασιλείου.
Είναι εύκολο να δει κανείς αυτά τα δεδομένα ως μία αντι-λαϊκιστική αντίδραση – ιδιαίτερα μετά τη νίκη κεντρώων δυνάμεων στην Ολλανδία και τη Γαλλία τους προηγούμενους μήνες. Η κατάρρευση του ευρωσκεπτικιστικού UKIP υποδηλώνει την εξασθένηση της όρεξης για τις δημαγωγικές του πολιτικές, ενώ οι νέοι στη Βρετανία ψήφισαν σε συντριπτικούς αριθμούς υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε. στο περυσινό δημοψήφισμα.
Ωστόσο, μια πιο κοντινή ματιά φανερώνει έναν λαϊκισμό διαφορετικού τύπου. Οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες, το κόμμα που αντιτάχθηκε σθεναρά στο Brexit, είδε το εκλογικό του ποσοστό να μειώνεται. Οι βασικές πολιτικές των Εργατικών, εν τω μεταξύ, στόχευσαν ευθέως στα παράπονα της νέας γενιάς, εξ ου και οι υποσχέσεις για δωρεάν πανεπιστημιακά δίδακτρα και για την οικοδόμηση ενός εκατομμυρίου νέων κατοικιών. Ο Μπέρνι Σάντερς, υποψήφιος πέρυσι για το προεδρικό χρίσμα των Δημοκρατικών, κινητοποίησε τους νέους με αντίστοιχες υποσχέσεις, ενώ το σχέδιο του προέδρου Μακρόν για ένα ταμείο βιομηχανίας και καινοτομίας 10 δισ. ευρώ δείχνει να στοχεύει στους άνεργους νέους.
Οπως η εκστρατεία για το Brexit και η καμπάνια του Ντόναλντ Τραμπ εκμεταλλεύθηκαν την αίσθηση αδικίας των «ξεχασμένων» της παγκοσμιοποίησης και της αυτοματοποίησης της παραγωγής, ο νέος λαϊκισμός στοχεύει σε μια ηλικιακή ομάδα που αντιμετωπίζει την προοπτική αναιμικής ανάπτυξης και μειωμένης δυνατότητας δημιουργίας περιουσίας. Ο κίνδυνος είναι ότι αυτό θα οδηγήσει σε επιδερμικές λύσεις, αντί για καλά σχεδιασμένες πολιτικές που θα μειώσουν ουσιωδώς τις διαγενεακές ανισότητες. Θα ήταν κρίμα αν ο λαϊκισμός του Snapchat απλά αντικαθιστούσε ένα είδος χαϊδέματος αυτιών με ένα άλλο.
* Ο κ. Λίαμ Πράουντ είναι δημοσιογράφος στο Reuters Breakingviews. Το παρόν κείμενο αναρτήθηκε στα αγγλικά στην ιστοσελίδα του Reuters Breakingviews.