Φως στη μυστηριώδη απαγωγή δύο πρακτόρων της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ από μέλη του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ) στο βόρειο Ιράκ ρίχνει δημοσίευμα της ιστοσελίδας Al Monitor, που ειδικεύεται σε θέματα Μέσης Ανατολής. Τόσο η Aγκυρα όσο και οι Κούρδοι τηρούν σιγήν ιχθύος για το περιστατικό που έχει επιδεινώσει τις ήδη προβληματικές σχέσεις ανάμεσα στην Τουρκία και στην τοπική κυβέρνηση του Μασούντ Μπαρζανί, στο ιρακινό Κουρδιστάν.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τον Ιούλιο του 2015, ενώ είχαν καταρρεύσει οι ειρηνευτικές συνομιλίες για το Κουρδικό στην Τουρκία, η ΜΙΤ προσπάθησε να «φυτέψει» πράκτορές της στον στενό κύκλο του Τσεμίλ Μπαγίκ, έναν εκ των πέντε ιδρυτών του ΡΚΚ, με τελικό στόχο να τον εξοντώσει ή να τον αιχμαλωτίσει. Πράγματι, κατάφερε να στρατολογήσει έναν σωματοφύλακα του Μπαγίκ, μόνο που, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, επρόκειτο για πιστό μέλος του ΡΚΚ, που είχε αναλάβει να παίξει τον ρόλο του «δολώματος».
Η ΜΙΤ «τσίμπησε» το δόλωμα και τα επόμενα δύο χρόνια το κατάπιε τελείως, καθώς το ΡΚΚ φρόντιζε να της διοχετεύει πληροφορίες που αποδεικνύονταν αληθείς. Στις αρχές του περασμένου μήνα, ο σωματοφύλακας ενημέρωσε τη ΜΙΤ ότι θα συνόδευε τον Μπαγίκ στην κουρδική πόλη Σουλεϊμανίγια, στο βόρειο Ιράκ, όπου το ηγετικό στέλεχος του ΡΚΚ θα βρισκόταν εκεί για να αντιμετωπίσει πρόβλημα υγείας. Την τελευταία στιγμή ακύρωσε ραντεβού με δύο πράκτορες της ΜΙΤ στη Σουλεϊμανίγια, προφασιζόμενος ότι παρακολουθούνταν από το κουρδικό κόμμα PUK, που κυριαρχεί στην περιοχή, και κανόνισε να τους συναντήσει σε ορεινή περιοχή, έξω από την πόλη. Εκεί, τους περίμεναν αντάρτες του ΡΚΚ, που συνέλαβαν τους δύο Τούρκους πράκτορες και τους μετέφεραν στα όρη Καντίλ, όπου βρίσκονται τα κρησφύγετα του ΡΚΚ.
Οι ανακρίσεις των δύο Τούρκων πρακτόρων έχουν μαγνητοσκοπηθεί από το ΡΚΚ, αλλά το σχετικό υλικό δεν έχει δοθεί ακόμη στη δημοσιότητα – κάτι που θα αποτελούσε ισχυρό πλήγμα στο γόητρο του Ταγίπ Ερντογάν. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου ταξίδεψε στο ιρακινό Κουρδιστάν και συναντήθηκε με αντιπροσωπεία του PUK, πιέζοντας για την απελευθέρωση των δύο ομοεθνών του. Οι Αρχές του ιρακινού Κουρδιστάν αποδοκίμασαν την ενέργεια του ΡΚΚ και ζήτησαν από την ηγεσία του να σεβαστεί την κυριαρχία της KRG, αλλά οι πιέσεις αυτές δεν είχαν μέχρι στιγμής κανένα αποτέλεσμα.