O Τσαρλς Μάνσον, ένας από τους ειδεχθέστερους δολοφόνους του 20ού αιώνα, από τους πιο αδίστακτους, πέθανε την Κυριακή στην κομητεία Κερν. Ηταν 83 ετών και είχε περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του φυλακισμένος. Πέθανε από φυσικά αίτια στο νοσοκομείο, όπως ανέφερε η υπηρεσία σωφρονιστικών καταστημάτων της Καλιφόρνιας σε ανακοίνωσή της.
Ο Μάνσον ήταν ένας ημι-εγγράμματος κατά συρροήν εγκληματίας και αποτυχημένος μουσικός, προτού βρεθεί στο επίκεντρο της επικαιρότητας στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ως ο ηγέτης, με την τρελή ματιά, της «οικογένειας Μάνσον», μιας δολοφονικής ομάδας νεαρών περιθωριοποιημένων ατόμων. Καταδικάστηκε για εννέα φόνους, αλλά έμεινε περισσότερο γνωστός για τις επτά δολοφονίες που ονομάστηκαν φόνοι Τέιτ – Λα Μπιάνκα, που οι οπαδοί του έκαναν σε δύο συνεχή βράδια του Αυγούστου του 1969.
Το διασημότερο από τα θύματά του ήταν η Σάρον Τέιτ, ηθοποιός και σύζυγος του σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι. Η Τέιτ ήταν οκτώμισι μηνών έγκυος όταν δολοφονήθηκε, μαζί με τέσσερα ακόμη άτομα, στο σπίτι της στο Φαράγγι Μπένεντικτ.
Οι δολοφονίες Τέιτ – Λα Μπιάνκα και η επτάμηνη δίκη που ακολούθησε καλύφθηκαν επί μακρόν από τις ειδήσεις. Στο φοβισμένο κοινό, οι φόνοι και το υπόβαθρο του σεξ, των ναρκωτικών, του ροκ εντ ρολ και του σατανισμού έμοιαζαν με τη φυσική επέκταση του αντικαθεστωτικού ήθους που βοήθησε στον καθορισμό της δεκαετίας του 1960. Αποτελεί μέτρο της δύναμης που ασκούσε ο Μάνσον στις οπαδούς του το γεγονός ότι ο ίδιος δεν ήταν παρών στους φόνους Τέιτ – Λα Μπιάνκα. Παρ’ όλα αυτά η οικογένεια τους δολοφόνησε κατόπιν των διαταγών του, καθώς επιθυμούσε να ξεσπάσει έτσι φυλετικός πόλεμος, που ο Μάνσον αποκαλούσε «χέλτερ σκέλτερ».
Η αλήθεια είναι ότι επί πολλά χρόνια μετά τις δολοφονίες ο Μάνσον παρέμενε ένα αίνιγμα. Αραγε ήταν ένα παρανοϊκός σχιζοφρενής; Ηταν κενός ανθρωπίνων συναισθημάτων ή ένας χαρισματικός γκουρού, όπως πίστευαν οι οπαδοί του και ακόμη πιστεύουν οι φίλοι του; Ή μήπως ήταν ένα ανθρώπινο ναυάγιο, ένας άνθρωπος του οποίου η ζωή, όπως έγραφαν οι «Τάιμς» το 1970, «αποτελεί μνημείο της αποτυχίας του σωφρονιστικού συστήματος»;