ΜΑΔΡΙΤΗ. Διπλάσιες από πέρυσι αλλά χαμηλές παραμένουν οι αφίξεις προσφύγων και μεταναστών στην Ισπανία, όπως προκύπτει από δήλωση του επικεφαλής του Frontex, Φαμπρίτσε Λετζέρι. Ο Λετζέρι ανακοίνωσε ότι η αποστολή του Frontex στα ανοικτά του Μαρόκου, με πλωτά και εναέρια μέσα επιτήρησης, που έως τώρα ήταν εποχική, θα παραταθεί για όλη τη χρονιά. Δεν έδωσε λεπτομέρειες για το κόστος της αποστολής.
Συνολικά 22.900 άνθρωποι έφθασαν το 2017 στην Ισπανία μέσω Μαρόκου ή Αλγερίας, αντί 10.231 το 2016. Περίπου 40% ήταν υπήκοοι των δύο αυτών χωρών, ενώ οι υπόλοιποι κατάγονταν κυρίως από την υποσαχάρια Αφρική. Ο Λετζέρι εκτίμησε ότι η ροή αυτή θα αυξηθεί το 2018, παρότι δεν θα υπάρξει κάποια δραματική μετατόπιση, καθώς η πλειονότητα όσων επιδιώκουν να περάσουν στην Ευρώπη θα εξακολουθεί να προσπαθεί μέσω Ιταλίας και Ελλάδας.
Χθες, σκάφος του γαλλικού πολεμικού ναυτικού διέσωσε 106 πρόσφυγες και μετανάστες στα ανοικτά της Λιβύης, μεταξύ των οποίων βρίσκονταν γυναίκες και παιδιά «σε θανάσιμο κίνδυνο», όπως ανακοίνωσε ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν. Στην ίδια ανακοίνωση, ο Μακρόν σημείωσε ότι επανέρχεται η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία διάρκειας ενός μηνός στη Γαλλία και ότι ο προϋπολογισμός της χώρας για επεμβάσεις εκτός των συνόρων θα αυξηθεί σταδιακά στο 1,1 δισ. ευρώ το 2020, αντί 450 εκατ. το 2017. Συνολικά οι γαλλικές στρατιωτικές δαπάνες θα αυξηθούν κατά 1,8 δισ. φέτος, φθάνοντας τα 34,2 δισ. Παράλληλα, η γαλλική κυβέρνηση ετοιμάζεται να ψηφίσει νόμο για τη μετανάστευση, ο οποίος αυξάνει τον χρόνο διοικητικής κράτησης των μεταναστών αλλά και τις απελάσεις και τις επιστροφές μέσω του «Δουβλίνου».
Γράφοντας στη «Λιμπερασιόν», οι πανεπιστημιακοί Καρέν Ακοκά και Καμίγ Σμολ χαρακτηρίζουν «ανορθολογική» την προσέγγιση της γαλλικής κυβέρνησης. «Αυτό που είναι πρωτοφανές σήμερα είναι περισσότερο η ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών και λιγότερο η ποσοστιαία αύξηση των αφίξεων», υποστηρίζουν, αναφέροντας ότι οι μετακινήσεις πληθυσμών έχουν αυξηθεί κατ’ απόλυτο αριθμό, αλλά «σε σχέση με τον παγκόσμιο πληθυσμό παραμένουν στο 3%, στο ίδιο ποσοστό με τις αρχές του 20ού αιώνα». Παράλληλα, επισημαίνουν ότι υπάρχουν έρευνες που δείχνουν ότι το καθεστώς παρανομίας – επισφάλειας εμποδίζει όσους έχουν φθάσει στην Ευρώπη να επιστρέψουν στη χώρα τους, ακόμη και αν το επιθυμούν, υπό τον φόβο ότι δεν μπορέσουν να ξαναέρθουν στην Ευρώπη. «Οι μεταναστευτικές πολιτικές μας κατασκευάζουν αυτό που υπόσχονται να καταπολεμήσουν», καταλήγουν.