Ντόναλντ Τραμπ, ο χαμαιλέων

Ντόναλντ Τραμπ, ο χαμαιλέων

4' 15" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πριν από ένα χρόνο ο Ντόναλντ Τραμπ αναλάμβανε την προεδρία των ΗΠΑ με την υπόσχεση ότι θα σταματήσει τη «μεγάλη αμερικανική σφαγή», δημιουργώντας τους όρους για «περισσότερες δουλειές με καλύτερους μισθούς» και δίνοντας φωνή σε όσους δεν εκπροσωπούνται από το «έλος της Ουάσιγκτον». Δώδεκα μήνες αργότερα, η καρδιά της Ουάσιγκτον τον χειροκρότησε ενθουσιωδώς, με τους Ρεπουμπλικανούς βουλευτές και γερουσιαστές που στο παρελθόν τον θεωρούσαν ξένο σώμα να επευφημούν όρθιοι κάθε αποστροφή της ομιλίας του για την Κατάσταση του Εθνους.

Ο Τραμπ αποδείχθηκε εξαιρετικός πολιτικός χαμαιλέων, ικανός για μια προεδρική εμφάνιση αν χρειαστεί και για ένα κρεσέντο λαϊκισμού, αν ταιριάζει με την περίσταση. (Το ίδιο το γεγονός ότι πολλά μέσα ενημέρωσης χαρακτήρισαν «προεδρική» μια ομιλία που εξίσωνε με αγοραίο τρόπο τη μετανάστευση με τις εγκληματικές συμμορίες δείχνει ότι τα όρια ανάμεσα στις δύο κατηγορίες, του υπεύθυνου προεδρικού λόγου και του λαϊκισμού, είναι όλο και πιο δυσδιάκριτα.) Ο Τραμπ έλαμπε στο φως μιας οικονομίας σε άνθηση, εμφανίζοντας την ανοδική φάση του οικονομικού κύκλου, που είχε ξεκινήσει πριν απ’ αυτόν, ως δικό του επίτευγμα. Ηταν αναμενόμενο από έναν πρόεδρο που τον περασμένο μήνα είχε χαρακτηρίσει δικό του κατόρθωμα το γεγονός ότι το 2017 δεν συνέβη κανένα αεροπορικό δυστύχημα. Αυτό όμως που όντως οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις πολιτικές του, είναι η εκτίναξη του χρηματιστηρίου και η απογείωση των μετοχών πολλών εταιρειών, μετά τα δώρα της κατάργησης ενοχλητικών ρυθμίσεων που διασφαλίζουν το δημόσιο συμφέρον και της θεσμοθέτησης κολοσσιαίων φοροαπαλλαγών που αδειάζουν τα δημόσια ταμεία.

Η έρευνα Μιούλερ

Ο Αμερικανός πρόεδρος πασχίζει να φανεί τόσο χρήσιμος στο πλέγμα οικονομικής και πολιτικής ισχύος που ορίζει τα τεκταινόμενα στην Ουάσιγκτον, ώστε να εξασφαλίσει προστασία στον ανοικτό πόλεμο που έχει κηρύξει με το FBI. Το 2018 θα είναι κρίσιμο για το μέλλον της προεδρίας του, καθώς ο ειδικός ανακριτής Ρόμπερτ Μιούλερ αναμένεται να αποφανθεί αν οι σύμβουλοι του Τραμπ συνεργάστηκαν προεκλογικά με τη Ρωσία και αν οι διαδοχικές απολύσεις αξιωματούχων με προεδρική εντολή συνιστούν προσπάθεια παρεμπόδισης των δικαστικών ερευνών, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε παραπομπή του προέδρου στη δικαιοσύνη. Οι Ρεπουμπλικανοί στο Κογκρέσο έχουν ήδη υψώσει τείχη για την υπεράσπισή του, αρνούμενοι να περάσουν νόμο για τη θωράκιση της θέσης του ειδικού ανακριτή και φθάνοντας να δώσουν στη δημοσιότητα απόρρητη έκθεση που περιγράφει τις μεθόδους του FBI, ώστε να ισχυριστούν ότι οι αστυνομικές ενέργειες είναι πολιτικά υποκινούμενες, πριονίζοντας την καρέκλα του Μιούλερ.

Αν πάντως οι έρευνες αυτές αποσκοπούσαν στο να «παγώσουν» κάθε σκέψη του Τραμπ για προσέγγιση με τη Ρωσία, το έχουν ήδη κατορθώσει, με τις σχέσεις των δύο χωρών να βρίσκονται στη χειρότερη φάση των τελευταίων ετών. Ο Τραμπ όχι μόνο υπέκυψε από τους πρώτους μήνες της προεδρίας του στις πιέσεις των θιασωτών του ψυχρού πολέμου, αλλά ετοιμάζεται και να ικανοποιήσει τα πιο τρελά όνειρα της πολεμικής βιομηχανίας, δρομολογώντας την πλήρη ανανέωση του αμερικανικού πυρηνικού οπλοστασίου. Η σχετική αναφορά ήταν πολύ μικρή στην ομιλία της Τρίτης, αντιστρόφως ανάλογη με το κόστος που υπολογίζεται στο 1,2 τρισ. δολάρια και με τις επιπτώσεις στην παγκόσμια κούρσα εξοπλισμών. Τι θα βαρύνει περισσότερο στις μελλοντικές αποφάσεις της Κίνας, τα ρητορικά ανοίγματα του Τραμπ προς την κινεζική ηγεσία στο ταξίδι του στο Πεκίνο και η φιλοξενία του προέδρου Σι από τον Τραμπ στο Μαρ-α-Λάγκο, ή η πραγματικότητα μιας υπερδύναμης που διαθέτει 5.000 πυρηνικές κεφαλές και παραγγέλνει και άλλες;

Εξάλλου, αν, στις αρχές του 2017, οι ψηφοφόροι του Τραμπ θυμούνταν ακόμη την υπόσχεση για απεμπλοκή από ξένους πολέμους, ένα χρόνο αργότερα, με τις ανακοινώσεις για ενίσχυση της δύναμης που πολεμά επί 17 χρόνια στο Αφγανιστάν και τις απειλές για «Φωτιά και οργή» κατά της Βόρειας Κορέας, σίγουρα την έχουν ξεχάσει. «Φωτιά και οργή» ήταν και ο τίτλος του βιβλίου που κυκλοφόρησε τον περασμένο μήνα και το οποίο παρουσιάζει τον Αμερικανό πρόεδρο ως άνθρωπο που δεν διαβάζει σχεδόν τίποτα ποτέ και βασίζεται για την πληροφόρησή του στο Fox News.

Εκατό παραιτήσεις

Πάνω από 100 στελέχη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ παραιτήθηκαν τον πρώτο χρόνο προεδρίας του Τραμπ, λόγω της δυσκολίας να υλοποιήσουν την ιδεολογική εξωτερική πολιτική του, ενώ ακόμη δεν υπάρχουν πρεσβευτές σε οκτώ χώρες της Μέσης Ανατολής, ούτε και στο εξαιρετικά ευαίσθητο πόστο της Νότιας Κορέας. Ο Τραμπ έσπευσε, αντιθέτως, να διορίσει δικαστές όλων των βαθμίδων, με πρώτο τον δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου Νιλ Γκόρσατς, προσφέροντας στο δικαστήριο συντηρητική πλειοψηφία, κάτι που θα επηρεάσει καίριες αποφάσεις τα επόμενα χρόνια.

Για το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, η σύσταση αυτή είναι μια εγγύηση ότι η τεχνητή χάραξη εκλογικών περιφερειών, ένα βασικό όπλο εκλογικής επικράτησης των Ρεπουμπλικανών ώστε να κερδίζουν έδρες χωρίς να κερδίζουν τη λαϊκή ψήφο, δεν θα αμφισβητηθεί δικαστικά. Για τον ίδιο τον Τραμπ, ο διορισμός αποδείχθηκε ήδη χρήσιμος, αφού τον Δεκέμβριο το Ανώτατο Δικαστήριο ενέκρινε την απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ πολιτών από οκτώ μουσουλμανικές χώρες, η οποία είχε κριθεί παράνομη από τις χαμηλότερες βαθμίδες της δικαιοσύνης.

Ο Τραμπ υποστηρίζει ότι μπορεί να διαπραγματευτεί και να τα βρει με οποιονδήποτε, αλλά όσο κι αν αλλάζει χρώματα, μερικές από τις βασικές θέσεις του μένουν ίδιες. Σε αυτές περιλαμβάνεται η προσήλωση στο Ισραήλ, που φάνηκε με την εμπρηστική κίνηση αναγνώρισης της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του ισραηλινού κράτους και η παντελής άρνηση της πραγματικότητας της κλιματικής αλλαγής, παρά τις τρομακτικές φυσικές καταστροφές που σάρωσαν τις ΗΠΑ τον πρώτο χρόνο της προεδρίας του.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή