Τη δημιουργία ενός κεντρικού δημοσιονομικού μηχανισμού στην Ευρώπη που θα βοηθάει τα κράτη-μέλη στις δύσκολες ημέρες εισηγήθηκε χθες η διευθύνουσα σύμβουλος του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, μιλώντας στο Βερολίνο για τα επόμενα βήματα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Την ώρα που η Ευρώπη συζητάει τη νέα αρχιτεκτονική της και η δημοσιονομική ενοποίηση παραμένει ένα από τα πλέον επίμαχα κεφάλαια, το ΔΝΤ παρουσίασε τη δική του πρόταση, η οποία κινείται στη λογική της ενοποίησης, αλλά όχι της αλληλεγγύης χωρίς όρους.
Σύμφωνα με την πρόταση, που βασίστηκε σε μελέτη συνεργατών του Ταμείου, τα κράτη-μέλη θα πληρώνουν ετήσιες εισφορές στον μηχανισμό, δημιουργώντας αποθεματικό σε περιόδους υψηλής ανάπτυξης, έτσι ώστε σε περιόδους κρίσης να μπορούν να χρηματοδοτούνται από αυτό για να αντισταθμίσουν τις αρνητικές επιπτώσεις.
Σύμφωνα με την κ. Λαγκάρντ, από το σενάριο της μελέτης προκύπτει ότι με χρηματοδότηση 0,35% του ΑΕΠ ετησίως θα μπορούσαν να περιοριστούν οι αρνητικές επιπτώσεις μιας νέας κρίσης κατά 50%.
Η πρόταση προβλέπει ότι τα κράτη-μέλη θα αποζημιώνονται από τον μηχανισμό αν η ανεργία τους αποκλίνει από τον μέσον όρο των τελευταίων 7 ετών, με μεταβιβάσεις 0,5% του ΑΕΠ τους για κάθε ποσοστιαία μονάδα απόκλισης.
Σε περίπτωση χρηματοδότησής τους από τον μηχανισμό, τα κράτη-μέλη θα τον εξοφλούν μόλις ανακάμψουν, καταβάλλοντας αυξημένες εισφορές. Οπως είπε χαρακτηριστικά η κ. Λαγκάρντ, είναι κάτι σαν την αύξηση των ασφαλίστρων σε περίπτωση αυτοκινητιστικού ατυχήματος. Κατά την ίδια, με αυτό τον τρόπο αντιμετωπίζεται και η ανησυχία ορισμένων κρατών για μόνιμες μεταβιβάσεις πόρων σε αδύναμα κράτη-μέλη.
Ετσι, η Ελλάδα θα μπορούσε να επωφεληθεί, εισπράττοντας το 20% του ΑΕΠ της την περίοδο 2009-2016, αλλά θα έφτανε στη συνέχεια να πληρώνει περίπου το 1% του ΑΕΠ της σε εισφορές του μηχανισμού για κάποια χρόνια, ώστε να εξοφλήσει τα χρέη της.
Το ίδιο θα ίσχυε και για την Ισπανία, λόγω υψηλής ανεργίας, καθώς η κεντρική ιδέα του μηχανισμού είναι να εξαρτάται η βοήθεια από την αύξηση της ανεργίας, ως βασικού παράγοντα.
Επίσης, τα επωφελούμενα κράτη-μέλη θα είναι υποχρεωμένα να τηρούν πιστά τους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας.
«Αυτός ο μηχανισμός», είπε η κ. Λαγκάρντ, «θα μπορούσε να απαλύνει τον οικονομικό κύκλο και να βελτιώσει τη λειτουργία της νομισματικής ένωσης».