Tην Κυριακή, ο δεξιός πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Ορμπαν πιθανότατα θα καταλάβει την εξουσία για τέταρτη φορά. Τα τελευταία χρόνια, ο Ορμπαν έχει αποδυναμώσει τους δημοκρατικούς συνταγματικούς ελέγχους, έχει επιτεθεί στην ανεξάρτητη αστική κοινωνία και έχει φέρει τα ΜΜΕ υπό τον έλεγχο των προσκείμενων ολιγαρχών του.
Ο ίδιος έχει χαρακτηρίσει την προσέγγισή του «μη φιλελεύθερη δημοκρατία» (illiberal democracy). Στην Ουγγαρία, δεν είναι μόνο το κράτος δικαίου που βρίσκεται υπό απειλή. Τα δικαιώματα που θεωρούνται ουσιώδη για τη δημοκρατία, ειδικά τα δικαιώματα της ελευθερίας έκφρασης και του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι, έχουν συστηματικά παραβιαστεί.
Η έννοια της «μη φιλελεύθερης δημοκρατίας» έχει διευκολύνει τις ευρωπαϊκές ελίτ να ισχυριστούν πως είναι οι πολίτες αυτοί που έγιναν μη φιλελεύθεροι και έφεραν τέτοιες κυβερνήσεις στην εξουσία. Ωστόσο, στην Ουγγαρία και την Πολωνία οι ψηφοφόροι καταψήφισαν το μεγάλο κόμμα με κακές επιδόσεις και προτίμησαν πολιτικούς που παρουσίασαν εαυτούς ως μετριοπαθείς συντηρητικούς. Βέβαια, η αληθινή τους ατζέντα ήταν η παραμονή στην εξουσία και αυτό επετεύχθη μέσα από την επίθεση στους θεσμούς που θωρακίζουν τη δημοκρατία.
Η δημοκρατία μπορεί να έχει μη φιλελεύθερες πολιτικές, αλλά δεν μπορεί να απεξαρτηθεί από τις θεμελιώδεις ελευθερίες. Κάνουμε μεγάλη χάρη με το να δεχόμαστε τον Ορμπαν ως οποιουδήποτε είδους δημοκράτη. Αυτές οι εκλογές μάλλον θα είναι οι τελευταίες προτού η Ουγγαρία μετατραπεί από λαβωμένη δημοκρατία σε πλήρη εκλογική απολυταρχία. Ετσι, την Κυριακή θα διεξαχθεί ένα πείραμα για να διαπιστωθεί εάν μπορεί να υπάρξει μια απολυταρχία εντός της Ε.Ε., μιας αυτοαποκαλούμενης ένωσης δημοκρατιών.