Ο Χανς Ασπεργκερ, ο Αυστριακός γιατρός που επέφερε επανάσταση στην έρευνα του αυτισμού και από τον οποίο έχει πάρει το όνομά του το σύνδρομο Ασπεργκερ, είχε συνεργαστεί ενεργά με το ναζιστικό πρόγραμμα, υπό το οποίο τα ανάπηρα παιδιά θανατώνονταν, αναφέρει έρευνα που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα.
Το άρθρο, το οποίο δημοσίευσε ο ιατρικός ιστορικός Χέργουιγκ Τσεχ στην επιθεώρηση Molecular Autism, αναφέρει ότι ο Ασπεργκερ έστελνε βαριά ανάπηρα παιδιά στη διαβόητη κλινική της Βιέννης Αμ Σπίγκελγκρουντ όπου 800 παιδιά θανατώθηκαν, στο πλαίσιο του προγράμματος των ναζί, πολλά με θανατηφόρα ένεση ή σε θαλάμους αερίων.
Αφού αξιολόγησε αρχειακό υλικό, ανάμεσα στο οποίο και τα αρχεία των ασθενών και του προσωπικού του Ασπεργκερ, ο Τσεχ διαπίστωσε ότι αν και ο ίδιος ο Αυστριακός γιατρός δεν έγινε ποτέ μέλος του ναζιστικού κόμματος, συμμετείχε σε διάφορες ομάδες και «δημόσια νομιμοποίησε τις πολιτικές φυλετικής υγιεινής» όπως η αναγκαστική στείρωση.
«Ο Ασπεργκερ κατάφερε να γίνει αποδεκτός από το ναζιστικό καθεστώς και ανταμείφθηκε για την πίστη του με ευκαιρίες σταδιοδρομίας», αναφέρει η μελέτη.
Ωστόσο, όπως διαπιστώνεται, οι μελέτες του στον αυτισμό ήταν αξιόπιστες. Αρχικά περιέγραψε μία ομάδα παιδιών που έπασχαν από τη νόσο ως «αυτιστικούς ψυχοπαθείς» το 1938. Το σύνδρομο Ασπεργκερ, που περιγράφει μία ελαφρά μορφή αυτισμού κατά την οποία οι πάσχοντες μπορούν να λειτουργούν αρκετά φυσιολογικά, έλαβε κατόπιν το όνομά του.
Στην ιατρική σχολή της Βιέννης έλαβαν χώρα εκκαθαρίσεις και οι εκδιωχθέντες επιστήμονες αντικαταστάθηκαν από ιδεολόγους ναζιστές μετά την προσάρτηση της Αυστρίας στο ναζιστικό Ράιχ το 1938. Η μελέτη αναφέρει ότι μετά την προσάρτηση της Αυστρίας από τη ναζιστική Γερμανία, ο Ασπεργκερ προσπάθησε να αποδείξει την αφοσίωσή του στο ναζιστικό καθεστώς, δίνοντας δημόσιες διαλέξεις όπου διακήρυττε την πίστη του στις ναζιστικές ιατρικές πρακτικές, ανάμεσα στις οποίες και η «φυλετική υγιεινή». Επίσης, δεν έχανε την ευκαιρία να ολοκληρώνει τις διαλέξεις του φωνάζοντας «χάιλ Χίτλερ».
Παιδική ευθανασία
Η ανάμειξή του στο ναζιστικό πρόγραμμα «παιδικής ευθανασίας» περιελάμβανε και τη συμμετοχή του σε επιτροπή που έλεγξε περισσότερους από 200 ασθενείς σε κλινική για βαριά ανάπηρα παιδιά, αναφέρει η μελέτη. Από αυτά, τα 35 θεωρήθηκε ότι δεν είχαν ελπίδα εκπαίδευσης και στάλθηκαν να εξοντωθούν στο Αμ Σπίγκελγκρουντ, όπου και βρήκαν τον θάνατο. «Το πρόγραμμα παιδικής ευθανασίας υπηρέτησε τον ναζιστικό στόχο της ευγονικής μηχανικής δημιουργίας μίας γενετικώς “αγνής” κοινωνίας μέσα από τη “φυλετική υγιεινή” και την εξουδετέρωση εκείνης της ζωής που θεωρείτο βάρος για την κοινωνία», ανέφεραν σε ανακοίνωσή τους οι συντάκτες της μελέτης.
Ο Ασπεργκερ, ο οποίος πέθανε το 1980, είχε επίσης προτείνει τη μεταφορά δύο κοριτσιών, δύο ετών το ένα και πέντε ετών το άλλο, στο Αμ Σπίγκελγκρουντ.