Ο Μοκτάντα αλ Σαντρ, ένας φλογερός ηγέτης παραστρατιωτικής ομάδας που κάποτε πολεμούσε τις αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ και εμπλέκεται σε βιαιότητες κατά των αμάχων, αναδεικνύεται ως ο προπορευόμενος στις ιρακινές εθνικές εκλογές. Μετά την απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από το Ιράκ το 2011, ο Σαντρ παρέμεινε πολέμιός τους, αν και ήταν και επικριτικός κατά του Ιράν, την άλλη ξένη δύναμη με μεγάλη επιρροή.
Η νίκη του πολιτικού συνασπισμού του Σαντρ μπορεί να περιπλέξει την αμερικανική στρατηγική στο Ιράκ. Ο αμερικανικός στρατός εκπαιδεύεται, μοιράζεται πληροφορίες και σχεδιάζει αποστολές με πρώην παραστρατιωτικές ομάδες στη χώρα, έτσι ώστε η στρατιωτική τους συνεργασία να αποτρέψει την επανεμφάνιση του Iσλαμικού Κράτους. Ο Σαντρ είναι ιδιαίτερα επικριτικός για τα αεροπορικά πλήγματα των Αμερικανών στη χώρα κατά του Ισλαμικού Κράτους, προκαλώντας αβεβαιότητα σε Αμερικανούς αξιωματούχους για τη θέση της μελλοντικής ιρακινής κυβέρνησης.
Κάποιοι από τους πολιτικούς συμμάχους του Σαντρ, ακόμα και αυτοί που πολέμησαν εναντίον των Αμερικανών στο παρελθόν, θέλουν οι ΗΠΑ να παραμείνουν στη χώρα. Ακόμα οι εκπρόσωποι του Σαντρ έχουν πει ότι θα συμμορφωθεί με συμφωνίες ανάμεσα στις ΗΠΑ και στο Ιράκ σχετικά με την εκπαίδευση των ιρακινών δυνάμεων ασφαλείας.
Σήμερα ο Σαντρ εμφανίζεται ως πολέμιος της διαφθοράς, ως ένθερμος εθνικιστής, λαμβάνοντας αποστάσεις από το Ιράν. Επίσης, πραγματοποίησε επίσκεψη στη Σαουδική Αραβία όπου συναντήθηκε και με τον διάδοχο του θρόνου Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν. Αν και ο Σαντρ δεν ήταν υποψήφιος και δεν μπορεί να γίνει πρωθυπουργός, ηγείται μιας απίθανης συμμαχίας υποψηφίων ανάμεσα στους οποίους οι θνησιγενείς κομμουνιστές, σουνίτες επιχειρηματίες και ακτιβιστές που κέρδισαν δημοφιλία χάρη στη σκληρή στάση κατά της διαφθοράς.
Ο συνασπισμός του Σαντρ έρχεται πρώτος σε έξι επαρχίες, ανάμεσα στις οποίες και η πρωτεύουσα Βαγδάτη, δεν υπάρχει όμως εγγύηση ότι ο Σαντρ θα έχει τελικό λόγο στο ποιος θα είναι ο επόμενος ηγέτης του Ιράκ. Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα αντίπαλα κόμματα του Ιράκ θα συνεχιστούν επί 15 ημέρες, γεγονός που μπορεί να σημαίνει ότι το πολιτικό τοπίο στη χώρα θα αλλάξει.