Κάποιος θα ήλπιζε ότι ο αποκλεισμός του Μεξικού από τη Βραζιλία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου, την ημέρα μετά την προεδρική εκλογή, δεν θα αποδεικνυόταν κακός οιωνός για τον Αντρες Μανουέλ Λόπες Ομπραδόρ, τον αριστερό που νίκησε εξαιτίας της οργής που νιώθουν οι Μεξικανοί για τη διαφθορά και τη βία. Αλλά οι προοπτικές ενός λαϊκιστή, που δίνει πολλές υποσχέσεις όπως ο Αμλο, όπως είναι γνωστός ο νεοεκλεγείς πρόεδρος, είναι δυσκολότερο να προβλεφθούν από το πρωτάθλημα, το οποίο είναι γεμάτο εκπλήξεις.
Το γιατί κέρδισε δεν αποτελεί μυστήριο. Οι δολοφονίες αγγίζουν επίπεδα ρεκόρ και τα σκάνδαλα διαφθοράς είναι ασταμάτητα και περίπου ο μισός πληθυσμός ζει στην ένδεια. Οπως οι λαϊκιστές σε άλλα μέρη του κόσμου (ακόμη και βορείως των συνόρων του Μεξικού) ο Λόπες Ομπραδόρ δεσμεύτηκε να διακόψει με το παρελθόν. Ετσι, οι ψηφοφόροι όχι μόνο αρνήθηκαν την προεδρία σε δύο κόμματα του κεντρώου χώρου, που κυριάρχησαν στη μεξικανική πολιτική σκηνή επί δύο δεκαετίες, αλλά έδωσαν στον Ομπραδόρ και την πιθανή πλειοψηφία στη Βουλή. Αυτό σημαίνει ότι ο 64χρονος δήμαρχος της Πόλης του Μεξικού έχει ικανή δύναμη εξαρχής. Αλλά, για να κάνει τι; Εδώ είναι που τα θέματα γίνονται πιο πολύπλοκα. «Μπορώ μόνο να διορθώσω τη διαφθορά», δήλωσε ο Ομπραδόρ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, αλλά προσέφερε λίγες λεπτομέρειες. Υποσχέθηκε ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών προγραμμάτων, ανάμεσα στα οποία και ένα πρόγραμμα δημοσίων έργων που θα έδινε δουλειά σε 2,3 εκατομμύρια νέους ανθρώπους και υψηλότερες συντάξεις για τους ηλικιωμένους, αλλά την ίδια στιγμή, επέμεινε ότι δεν επρόκειτο να αυξήσει τη φορολογία, προτείνοντας να χρηματοδοτήσει τα προγράμματα με δισεκατομμύρια πέσο που θα έσωζε από την περικοπή της διαφθοράς και της σπατάλης. Ισως.
Εξίσου ασαφές είναι πώς προτίθεται να περικόψει την ενδημική, στο Μεξικό, βία. Προ μιας δεκαετίας η κυβέρνηση ανέπτυξε τον στρατό εναντίον των ισχυρών καρτέλ ναρκωτικών, αλλά πολύ περισσότερες δολοφονίες αναφέρθηκαν τον Μάιο συγκριτικά με οποιονδήποτε άλλο μήνα από τη στιγμή που η κυβέρνηση άρχισε να τηρεί αρχεία πριν από δύο δεκαετίες. Και το 2017 ήταν το φονικότερο έτος. Στη συνέχεια είναι το ίδιο το μυστήριο του Λόπες Ομπραδόρ, ενός «πολύπλοκου» πολιτικού που αδιαφορεί για τα στερεότυπα. Μπορεί να είναι αριστερός ιδεολόγος και πραγματιστής, λαϊκιστής και στα οικονομικά συντηρητικός. Μοιράζεται την αριστερίστική αποστροφή για τη Βορειοαμερικανική Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου, αλλά δεσμεύτηκε να εξακολουθήσει τις διαπραγματεύσεις της σημερινής κυβέρνησης.
Το τεστ του πετρελαίου
Ενα μεγάλο τεστ της προσέγγισής του θα είναι η διαχείριση των ερευνών για πετρέλαιο. Εχει δηλώσει ότι θα επαναξιολογήσει τα συμβόλαια που δόθηκαν σε διεθνείς εταιρείες και θα σεβαστεί αυτά που είναι «καθαρά». Αλλά το ερώτημα είναι κατά πόσον θα δώσει τα δικαιώματα στην κρατική πετρελαϊκή εταιρεία Pemex, που έχει μακρά ιστορία διαφθοράς και έλλειψη αποτελεσματικότητας.
Συντηρητικοί κύκλοι στις Ηνωμένες Πολιτείες προειδοποίησαν για τον ακραίο αριστερό που μοιάζει με τον Ούγκο Τσάβες και ο οποίος θα στείλει χιλιάδες μετανάστες στα σύνορα. Ο Ομπραδόρ δεσμεύτηκε να κρατήσει όρθιο το στάτους κβο που επίσης οδήγησε σε αναπόφευκτες συγκρίσεις με τον πρόεδρο Τραμπ, με τον οποίο ο Μεξικανός ηγέτης μοιράζεται την οργή και τις επικρίσεις για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος είναι ένας πολιτικός μακράς πνοής με βασική πίστη στη δημοκρατία και σαφή πραγματισμό, όπως έδειξαν τα πέντε χρόνια του στη θέση του δημάρχου της Πόλης του Μεξικού. Και το Μεξικό δεν είναι ένα κράτος πετρελαίου όπως είναι η Βενεζουέλα.
Ενα πράγμα είναι βέβαιο: Οι σχέσεις του Μεξικού με τις ΗΠΑ δεν πρόκειται να βελτιωθούν. Ο Τραμπ είναι μισητός στο Μεξικό για όλους τους προφανείς λόγους και ο Λόπες Ομπραδόρ τόνισε ότι θα αναζητήσει σχέσεις «σεβασμού και συνεργασίας» με τις Ηνωμένες Πολιτείες, όμως γνωρίζει ότι οι προσπάθειες του προκατόχου του να φτιάξει θετικές σχέσεις με τον Τραμπ κατέληξαν στην ατίμωσή του. Αν και ο Τραμπ τουίταρε τα συγχαρητήριά του και τηλεφώνησε στον Ομπραδόρ για τη νίκη του, η σύμβουλός του Κελιάν Κόνγουεϊ επανέλαβε τα περί οικοδόμησης τείχους το οποίο θα πληρώσει το Μεξικό.
Αν υπάρχει ένας κίνδυνος στις ΗΠΑ από τη νίκη του δεν είναι ότι θα μετακινήσει τη χώρα του προς τα αριστερά, αλλά ότι δεν θα καταφέρει να ικανοποιήσει τις υψηλές προσδοκίες που γέννησε. Οι προκάτοχοί του υποσχέθηκαν περίπου τα ίδια πράγματα, αλλά τελικά αυτός ήταν που διαχειρίστηκε τις κρίσεις χωρίς, ωστόσο, να τους βάλει τέλος. Οι προκάτοχοί του προέρχονταν από εγκαθιδρυμένα κόμματα. Στις υποσχέσεις τους ο Λόπες Ομπραδόρ προσέθεσε και τη λαϊκίστικη υπόσχεση της βαθιάς μεταρρύθμισης. Αν η κυβέρνηση Τραμπ αποφασίσει να του δυσκολέψει την ζωή, απλά θα εμβαθύνει τα προβλήματα του Μεξικού και θα αυξήσει την ισχύ των καρτέλ ναρκωτικών και την απελπισία που κάνει τους ανθρώπους να παίρνουν τον δρόμο προς τον Βορρά. Είναι προς το μεγαλύτερο συμφέρον του Μεξικού, και κατά συνέπεια των ΗΠΑ, ο νέος πρόεδρος να επιτύχει.