Κορυφώνεται η αγωνία για τους 12 νεαρούς ποδοσφαιριστές και τον προπονητή τους, οι οποίοι εγκλωβίστηκαν προ δύο εβδομάδων στο δίκτυο σπηλαίων Ταμ Λουάνγκ, στην Ταϊλάνδη. Η αρχική ανακούφιση μετά τον εντοπισμό των εγκλωβισμένων, την περασμένη Δευτέρα, έδωσε τη θέση της στη οδύνη μετά τον προχθεσινό θάνατο ενός εθελοντή διασώστη, του δύτη Σαμάρν Πουνάν, πρώην στελέχους των ειδικών δυνάμεων στο πολεμικό ναυτικό της Ταϊλάνδης. Η απώλεια ενός τόσο καταρτισμένου διασώστη –λιποθύμησε και λίγο αργότερα ξεψύχησε αφού είχε τοποθετήσει φιάλες οξυγόνου κατά μήκος μιας πιθανής οδού διαφυγής των εγκλωβισμένων– έδειξε πόσο ριψοκίνδυνη θα είναι ενδεχόμενη απόπειρα εσπευσμένης φυγάδευσης των παιδιών. Ωστόσο, την Παρασκευή ο επικεφαλής των ειδικών δυνάμεων του πολεμικού ναυτικού Απακόρν Γιουκονγκαέβ αναγνώρισε ότι «ο χρόνος είναι πλέον περιορισμένος». Πέραν των επικείμενων μουσώνων, που θα φέρουν μεγάλες πλημμύρες, οι Αρχές ανησυχούν για τη σοβαρή πτώση της περιεκτικότητας του αέρα που αναπνέουν οι εγκλωβισμένοι σε οξυγόνο – έχει ήδη πέσει από 21% σε 15%. Η περιπέτεια των παιδιών που συγκίνησε την υφήλιο, θύμισε σε πολλούς τους 33 Χιλιανούς ανθρακωρύχους, οι οποίοι εγκλωβίστηκαν για μήνες και διασώθηκαν ύστερα από τιτάνια προσπάθεια των ειδικών συνεργείων, το 2010.
Ταϊλανδοί διασώστες μεταφέρουν συνεχώς μπουκάλες οξυγόνου για τους δύτες που επιχειρούν στις πλημμυρισμένες στοές του σπηλαίου.
Τίποτα δεν προμήνυε τον κίνδυνο το πρωινό της 23ης Ιουνίου, όταν τα 12 παιδιά, ηλικίας 11 έως 16 ετών, και ο 25χρονος προπονητής τους τέλειωναν την προπόνηση. Καθώς ένα από τα παιδιά είχε εκείνη την ημέρα τα γενέθλιά του, αποφάσισαν να τα γιορτάσουν όλοι μαζί, κι αφού έκαναν πικνίκ, μπήκαν στο δίκτυο των σπηλαίων, που το γνώριζαν καλά από προηγούμενες εξορμήσεις τους. Για κακή τους τύχη, ξέσπασε ασυνήθιστα σφοδρή νεροποντή, που πλημμύρισε το σπήλαιο όταν ήδη είχαν προχωρήσει σε βάθος τεσσάρων χιλιομέτρων από το άνοιγμά του.
Τρία από τα φοβισμένα και ταλαιπωρημένα παιδιά, το ένα μόλις διακρίνεται μέσα στο σκοτάδι δεξιά.
Η αποστολή των σωστικών συνεργείων προσκρούει σε τεράστιες δυσκολίες, σε έναν σκοτεινό, περιορισμένο χώρο, πλημμυρισμένο στο νερό, με μικρά παιδιά, ορισμένα από τα οποία δεν ξέρουν καν κολύμπι. Τα συνεργεία άρχισαν να αντλούν νερά από το σπήλαιο, με αποτέλεσμα η στάθμη να πέφτει 1,5 εκατοστό ανά ώρα προκειμένου να τεθεί σε εφαρμογή το σχέδιο Α, το πιο ασφαλές, που προβλέπει ότι θα καταφέρουν, τελικά, να βαδίσουν προς την έξοδο. Εναλλακτικά, εκπαιδεύουν τα παιδιά στο κολύμπι και στην κατάδυση για τη χειρότερη περίπτωση, που θα χρειαστεί να απομακρυνθούν επειγόντως. Παράλληλα, άλλα συνεργεία ψάχνουν όλα τα φρέατα στο βουνό, πάνω από το δίκτυο των σπηλαίων, μήπως μπορέσουν να διανοίξουν κάποιο από αυτά για να φτάσουν στα παιδιά και να τα ανεβάσουν σε σταθερό έδαφος.
Κουράγιο! Θα αντέξετε!
Ανάμεσα στα μηνύματα συμπαράστασης που δέχθηκαν οι νεαροί ποδοσφαιριστές από όλο τον κόσμο, ξεχωρίζει ένα βίντεο 40 δευτερολέπτων, που τους ήρθε από τη Χιλή. Το ανάρτησε στο Twitter ένας άνθρωπος που πέρασε ανάλογη περιπέτεια, είδε τον χάρο με τα μάτια του και σώθηκε: ο Μάριο Σεπούλβεδα, ένας από τους 33 ανθρακωρύχους που διασώθηκαν ύστερα από 69 ημέρες εγκλωβισμού τους στα έγκατα της γης, το 2010.
Μικρή Ταϊλανδή δείχνει φωτογραφία συμμαθητή της που είναι, μαζί με άλλα 11 παιδιά, εγκλωβισμένος στα έγκατα του σπηλαίου.
«Προσευχόμαστε για εσάς, για κάθε μία από τις οικογένειές σας. Μείνετε δυνατοί!», λέει ο Σεπούλβεδα, φορώντας το κόκκινο κράνος και το κίτρινο γιλέκο ασφαλείας, στο σχετικό βίντεο. «Ξέρουμε τι περνάτε, ξέρουμε την αγωνία, τη λύπη, την απόγνωση που νιώθετε», προσθέτει η σύζυγός του Κάτι Βαλβίδια. Οπως έγινε γνωστό, ο Σεπούλβεδα και άλλοι συνάδελφοί του διασωθέντες προσπαθούν να οργανώσουν αποστολή στην Ταϊλάνδη για να βοηθήσουν και αυτοί το έργο των σωστικών συνεργείων. Στο μεταξύ, οι ειδικοί προβληματίζονται για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που μπορεί να επιφέρει στη σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών ενδεχόμενος μακρόχρονος εγκλωβισμός τους στο περιορισμένο, σκοτεινό και υγρό περιβάλλον του σπηλαίου.
Παγκόσμια αλληλεγγύη
Από τη στιγμή που τα σωστικά συνεργεία ανακάλυψαν σώους και αβλαβείς τους εγκλωβισμένους, ξεσηκώθηκε ένα παλιρροϊκό κύμα αλληλεγγύης και προσφοράς στην ίδια την Ταϊλάνδη, αλλά και στο εξωτερικό. Εκατοντάδες εργάτες αψηφούν τον καυτό ήλιο, ρίχνοντας χαλίκια για να αποστραγγίσουν τη λάσπη στην περιοχή. Το προσωπικό της βασιλικής κουζίνας της Ταϊλάνδης προσφέρει φαγητό σε όλους και πολλοί εθελοντές φέρνουν νερό και παγάκια. «Νιώθω αυτά τα παιδιά που βρίσκονται μέσα στη σπηλιά σαν δικά μου παιδιά», λέει στο BBC ένας από αυτούς.
Ειδικοί παρακολουθούν το σύστημα απάντλησης υδάτων από το σπήλαιο. Η διαδικασία ρίχνει τη στάθμη του νερού 1,5 εκατοστό την ώρα και όλοι εύχονται οι μουσώνες να καθυστερήσουν.
Το έργο των Ταϊλανδών έσπευσαν να συνδράμουν ειδικοί από διάφορες χώρες. Το Βρετανικό Συμβούλιο Διάσωσης σε Σπήλαια βοηθάει τους πεζοναύτες. Ιάπωνες μηχανικοί συνεργάστηκαν με ντόπιους συναδέλφους τους για την εγκατάσταση του συστήματος άντλησης υδάτων από το σπήλαιο. Ο Γερμανός ειδικός στις καταδύσεις Τόρστεν Λέχλερ συμμετέχει επίσης στο δύσκολο έργο της διάσωσης, όπως και συνάδελφοί του από την Αυστραλία. Ακόμη και ειδικοί στην παρατήρηση πουλιών, που γνωρίζουν τα κατατόπια, επιστρατεύονται στην αναζήτηση φρεάτων, που θα μπορούσαν να επεκταθούν ώστε να ανεβάσουν τα παιδιά με σχοινιά.
Ο Χιλιανός ανθρακωρύχος Μάριο Σεπούλβεδα (στο μέσον, με τα μαύρα γυαλιά), που μαζί με 32 συναδέλφους του έμειναν στα έγκατα της γης 69 ημέρες.