«Πριν είναι πολύ αργά, η Ουάσιγκτον οφείλει να εγκαταλείψει την εσφαλμένη αντίληψη ότι η σχέση μας μπορεί να είναι ασύμμετρη και να αποδεχθεί ότι η Τουρκία έχει εναλλακτικές λύσεις. Αν δεν εγκαταλειφθεί η τάση για μονομερείς ενέργειες και δεν αποκατασταθεί ο σεβασμός, θα υποχρεωθούμε να αναζητήσουμε νέους φίλους και συμμάχους». Το άρθρο του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στους New York Times του Σαββάτου θα μπορούσε να εκληφθεί και ως προοίμιο για το ταξίδι του Ρώσου υπουργού Εξωτερικων Σεργκέι Λαβρόφ, χθες και σήμερα, στην Αγκυρα.
H επίσκεψη του Ρώσου υπουργού έχει, επισήμως, ως αντικείμενο την προετοιμασία τετραμερούς διάσκεψης για το Συριακό, με τη συμμετοχή της Ρωσίας, της Τουρκίας, της Γερμανίας και της Γαλλίας. Η διάσκεψη αυτή μπορεί να φέρει εμμέσως κονδύλια στην Τουρκία, εφόσον η Γαλλία και η Γερμανία συμφωνήσουν στα φιλόδοξα ρωσοτουρκικά σχέδια, σύμφωνα με τα οποία ξεκινά η ανοικοδόμηση ασφαλών περιοχών της Συρίας, με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, με τη Ρωσία να λειαίνει το έδαφος πολιτικά και τις τουρκικές κατασκευαστικές εταιρείες που πλήττονται από την τουρκική κρίση να αναλαμβάνουν τα έργα.
Ομως τα προβλήματα της Αγκυρας είναι πολύ πιο άμεσα, ως εκ τούτου, αναλυτές θεωρούν ότι αντικείμενο της συζήτησης θα περιστραφεί και γύρω από ενδεχόμενα πακέτα ρωσικών δανείων, προκειμένου να αποφευχθεί η συντριβή του τουρκικού νομίσματος στις διεθνείς χρηματαγορές. «Πιστεύω ότι ο Ερντογάν έχει συνομιλήσει με τον (Ρώσο πρόεδρο) Πούτιν, ο οποίος πιθανώς υποσχέθηκε δάνεια. Εκτιμώ πως προσδοκά χρηματοδότηση από κάπου», είπε στους Financial Times ο Τούρκος αναλυτής της GlobalSource Partners, Ατίλα Γιεσίλαντα. Η εφημερίδα σημειώνει ότι η Τουρκία έχει ανάγκη ετήσια εισροή κεφαλαίων από το εξωτερικό ύψους 200 δισ. δολαρίων· αν προσέτρεχε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το πρόγραμμα που θα χρειαζόταν θα ήταν της τάξης των 20 με 40 δισ. δολαρίων.
Πόσο ρεαλιστικό είναι να προσδοκά ο Ερντογάν τέτοιας τάξης χρηματοδότηση από μια Ρωσία που υπόκειται σε διαδοχικά κύματα αμερικανικών κυρώσεων, ένα μικροσκοπικό Κατάρ που έχει υποστεί οικονομικό πόλεμο από τη Σαουδική Αραβία και μια Κίνα που αμφιταλαντεύεται για την επιθυμητή έκταση της εμπλοκής της;
«Νέες συνεργασίες»
Χωρίς να αναφέρεται σε συγκεκριμένα ποσά, ή έστω σε τάξεις μεγέθους, ο Τούρκος πρόεδρος καλλιέργησε το σενάριο αυτό σε ομιλία του την Κυριακή στους υποστηρικτές του: «Η απάντησή μας στο άτομο που έχει κηρύξει εμπορικό πόλεμο σε όλη την υφήλιο, περιλαμβανομένης και της χώρας μας, είναι να κατευθυνθούμε σε νέες αγορές, νέες συνεργασίες και νέες συμμαχίες», είπε.
«Η άξεστη διπλωματία του Τραμπ σπρώχνει τον Ερντογάν στην αγκαλιά της Ρωσίας», παρατήρησε Δυτικός διπλωμάτης στους Financial Times. Ο Ερντογάν υπολογίζει ότι η Τουρκία είναι τόσο πολύτιμη για τη Δύση, ώστε και μόνο η απειλή αναπροσανατολισμού της εξωτερικής του πολιτικής να υποχρεώσει τον Ντόναλντ Τραμπ να ρίξει νερό στο κρασί του. Πρόκειται για μια υπεραισιόδοξη εκτίμηση – πάντως, το μεγάλο ρωσοτουρκικό «παζάρι» έχει αρχίσει, με τη Μόσχα να ζητεί τη συνεργασία της Αγκυρας για την ανακατάληψη από τις ρωσικές και συριακές δυνάμεις της πόλης Ιντλίμπ, τελευταίου προπυργίου των ανταρτών.
«Εφόσον η Τουρκία δεν μπορεί πλέον να βασιστεί στην αμερικανική υποστήριξη, είναι κατάλληλη στιγμή για τη Ρωσία να τελειώνει με τους αντάρτες στο Ιντλίμπ. Η Αγκυρα θα πρέπει να υπακούσει στο ρωσικό σχέδιο», είπε ο διευθυντής τουρκικών σπουδών του Washington Institute, Σονέρ Τσαγκαπτάι, μιλώντας στη γαλλική εφημερίδα Le Monde.