Το 1976, πριν από 42 χρόνια, κάποιοι ταξιδιώτες διέσχιζαν τον Ατλαντικό σε λιγότερο από 3,5 ώρες, πετώντας με τη διπλάσια ταχύτητα του ήχου στο αγγλογαλλικό Κονκόρντ. Μόνο είκοσι τέτοια αεροσκάφη κατασκευάστηκαν και 14 δόθηκαν σε δύο αεροπορικές εταιρείες. Επτά πήρε η Air France και άλλα τόσα η British Αirways. Η τελευταία πτήση του Κονκόρντ αναχώρησε πριν από 15 χρόνια, στις 24 Οκτωβρίου του 2003. Πώς, όμως, ήταν πραγματικά να ταξιδεύεις με τους πλούσιους και τους διάσημους σε μία πτήση του Κονκόρντ; Παλιοί επιβάτες περιγράφουν πώς ήταν η πτήση. «Οι αεροσυνοδοί λάτρευαν που ήταν στο Κονκόρντ, όπως και οι ίδιοι οι επιβάτες», λέει ο Ρίτσαρντ Κουέστ, του CNN, ο οποίος ταξίδεψε με το υπερηχητικό αεροσκάφος πέντε φορές. «Γνώριζες ότι ανήκες σε μία μικρή ομάδα ανθρώπων που είχαν το προνόμιο να βρίσκονται μέσα στο Κονκόρντ. Ηταν πολύ μικρό και διέθετε μόλις 100 θέσεις. Στην πραγματικότητα είχε πολυθρόνες και πολύ μικρά παράθυρα. Ηταν θορυβώδες, εξαιρετικά θορυβώδες, αλλά όλοι χαμογελούσαν όταν έμπαιναν σε αυτό».
Η άτρακτος του Κονκόρντ είχε πλάτος 2,63 μέτρα, διέθετε έναν μόνο διάδρομο και δύο θέσεις σε κάθε πλευρά του. «Το αεροσκάφος ήταν χωρισμένο σε δύο μέρη, δύο τομείς», επισημαίνει ο Κουέστ. «Τον μπροστινό τομέα, μετά η τουαλέτα και μετά ο τομέας πίσω. Οι δύο τομείς ήταν πανομοιότυποι. Δεν ήταν ο ένας πρώτη θέση και ο άλλος διακεκριμένη, αλλά πάντα αποκτούσες κύρος αν βρισκόσουν στον πρόσθιο τομέα».
Οπως επισημαίνουν και άλλοι επιβάτες το Κονκόρντ ήταν υπερβολικά στριμωγμένο. Κατά τη δεκαετία του 1980, ο Ρίτσαρντ Φορντ ήταν μέλος της ομάδας των Landor Associates που ανέλαβε την ανακαίνιση του εσωτερικού τού αεροσκάφους για την British Αirways. «Ως μέρος της λεπτομερούς τεχνικής δουλειάς ήταν σημαντικό να μάθουμε περισσότερα για την εμπειρία της πτήσης. Είχα το προνόμιο να μου προσφέρουν μία πτήση με επιστροφή από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη εντός της ίδιας ημέρας», λέει ο Φορντ. «Παρά το μικρό του μέγεθος, το Κονκόρντ έμοιαζε περισσότερο με ιδιωτικό αεροσκάφος. Η ποιότητα και το στυλ του φαγητού ήταν καταπληκτικά. Εφυγα με ένα πιστοποιητικό ως απόδειξη ότι πέταξα με το Κονκόρντ».