ΑΜΒΟΥΡΓΟ. «Εμείς οι Χριστιανοδημοκράτες ξεχωρίζουμε, αλλά ποτέ δεν αποκλείουμε. Εμείς οι Χριστιανοδημοκράτες διαφωνούμε, αλλά ποτέ δεν ανακινούμε μίση, ούτε υποτιμούμε άλλους ανθρώπους. Δεν στρέφουμε τους μεν εναντίον των δε. Υπηρετούμε τους ανθρώπους της χώρας μας». Αυτή την παρακαταθήκη άφησε η Αγκελα Μέρκελ στο κόμμα της, στην τριαντάλεπτη ομιλία με την οποία σφράγισε τη 18ετή θητεία της στην ηγεσία της CDU.
Στο τέλος, οι σύνεδροι τη χειροκρότησαν όρθιοι επί δέκα λεπτά, ενώ η 64χρονη καγκελάριος χαιρετούσε συγκινημένη. Το χειροκρότημα δεν σταμάτησε ούτε και όταν η Μέρκελ υπενθύμισε στους συνέδρους ότι έχουν πολλή δουλειά ακόμη, εννοώντας την εκλογή διαδόχου.
Η καγκελάριος αποκάλυψε με έμμεσο τρόπο την προτίμησή της για τη γραμματέα του κόμματος Ανεγκρετ Κραμπ Κάρενμπαουερ, στρέφοντας τα βέλη της προς την παλιά φρουρά του κόμματος, την οποία εκπροσωπεί το δίδυμο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε – Φρίντριχ Μερτς. Η ομιλία ξεκίνησε με πολυάριθμες αναφορές στο σκάνδαλο των «μαύρων» ταμείων του κόμματος (όλοι γνωρίζουν ότι αυτό είχε ζημιώσει πολιτικά τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε), με τη Μέρκελ να θυμίζει ότι εκείνη την εποχή το CDU κινδύνευε να αποσυντεθεί όπως η ιταλική χριστιανοδημοκρατία. Το συμπέρασμα: αυτή ήταν πραγματική κρίση, όχι η σημερινή, την οποία ο Φρίντριχ Μερτς επικαλείται για να αναλάβει τον έλεγχο του κόμματος. Απέναντι στην υπόσχεση του Μερτς για ξεκάθαρη ταυτότητα των Χριστιανοδημοκρατών, η Μέρκελ είπε ότι ο κόσμος είναι πολύπλοκος, «υπάρχουν αποχρώσεις, τα πράγματα δεν είναι ή άσπρα ή μαύρα», ενώ αντιπαρέβαλε την ανάγκη για συνεχή ανανέωση.
«Το CDU μας σήμερα είναι διαφορετικό από ό,τι το 2000 και έτσι πρέπει. Το CDU του 2018 δεν φιλοδοξεί να κοιτάξει στο παρελθόν, αλλά στο μέλλον: με νέα πρόσωπα, νέες δομές αλλά σταθερές αξίες», προσέθεσε.
Στις επιτυχίες του κόμματος, η Μέρκελ συμπεριέλαβε το γεγονός ότι υποστήριξε, χωρίς παρωπίδες, την εργασιακή μεταρρύθμιση «Ατζέντα 2010» των Σοσιαλδημοκρατών, γιατί «αυτό έπρεπε να γίνει για να μειωθεί η ανεργία», ότι εφαρμόζει μηδενικά δημοσιονομικά ελλείμματα «για λόγους δικαιοσύνης προς τις επόμενες γενιές» και ότι το 2015 η χώρα υποδέχθηκε «ανθρώπους που βίωναν ανθρωπιστική κρίση». Το δράμα της κρίσης της Ευρωζώνης το αντιπαρήλθε με μια ελάχιστη αναφορά, ενώ, όπως αναμενόταν σε μια αποχαιρετιστήρια ομιλία, έκανε αναδρομή στην προσωπική της σταδιοδρομία. «Δεν γεννήθηκα καγκελάριος», είπε, περιγράφοντας τον ενθουσιασμό με τον οποίο καταπιάστηκε με την πολιτική όταν η Ανατολική Γερμανία «ενώθηκε με τον ελεύθερο κόσμο».
Στο τέλος, η Αγκελα Μέρκελ έστρεψε το βλέμμα προς την κατάμεστη αίθουσα και είπε απλά: «Ηταν μεγάλη μου χαρά, ήταν τιμή μου. Σας ευχαριστώ πολύ».