Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον κ. Τσίπρα ότι έχει επιδείξει εξαιρετικές πολιτικές αντοχές. Είναι προφανές, εδώ και καιρό, ότι επιδιώκει τη χρονικά μακρότερη παραμονή του στην εξουσία. Η παραπάνω άποψη ενισχύεται από τη φαρσοκωμωδία που εκτυλίχθηκε με το προσυνεννοημένο διαζύγιο με τον κ. Καμμένο.
Νέες, ετερόκλητες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες διαμορφώνονται προκειμένου να συντηρήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Θα περίμενε κανείς ότι, προκειμένου να αποφύγει αυτόν τον θεσμικό και πολιτικό εξευτελισμό, ο πρωθυπουργός θα επέλεγε μια αξιοπρεπή έξοδο, με προσφυγή στις κάλπες. Κι όμως, κάθε μέρα που περνάει είναι για εκείνον πολύτιμη. Η εμμονική προσπάθεια για διατήρηση της εξουσίας μπορεί να αποδοθεί και στην απόλαυση κάποιων προνομίων που αυτή φέρνει μαζί της. Αν και μια τέτοια –αληθής, κατά τ’ άλλα– εξήγηση δεν περιποιεί τιμή για τη χώρα και τον ηγέτη της, δεν είναι ικανή από μόνη της να δικαιολογήσει τη στρατηγική του κ. Τσίπρα.
Ο πειρασμός για πρόωρες εθνικές εκλογές τον Μάιο είναι μεγάλος. Υπάρχει η άποψη ότι ίσως δεν θα παρουσιαστεί για τον κ. Τσίπρα καλύτερη ευκαιρία να κινητοποιήσει ψηφοφόρους, λόγω της ταυτόχρονης διεξαγωγής πολλών εκλογών της δυνατότητας να εκτονωθεί η δυσαρέσκεια των πολιτών στην κάλπη των ευρωεκλογών. Ακόμα και αν δεν διεξαχθούν ταυτόχρονα εθνικές εκλογές, ελπίζουν πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ ότι η παροχολογία και η σκανδαλολογία θα οδηγήσουν σε ένα «θολό» αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές. Φαίνεται, όμως, ότι στις σκέψεις του κ.Τσίπρα υπάρχουν και άλλοι σχεδιασμοί.
Οι σοβαρές προειδοποιήσεις από το εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, την αναπτυξιακή της υστέρηση, τους δημοσιονομικούς κινδύνους και τις χρηματοδοτικές της ανάγκες, δεν φαίνεται να απασχολούν την κυβέρνηση. Aλλωστε, δεν έδειξε ποτέ να προβληματίζει τον πρωθυπουργό το γεγονός ότι οι τυχοδιωκτικές επιλογές του βλάπτουν την οικονομία, αποθαρρύνουν οποιαδήποτε επενδυτική προσπάθεια, καταβαραθρώνουν ακόμα περισσότερες τις τράπεζες, διχάζουν την κοινωνία και υπονομεύουν την ίδια την υπόσταση της χώρας. Το κρεσέντο παροχολογίας και η με κάθε τρόπο προσπάθεια ναρκοθέτησης της επόμενης μέρας της νέας κυβέρνησης είναι αυτή τη στιγμή οι μοναδικές προτεραιότητες.
Ο κ. Τσίπρας πιστεύει ότι με τον τρόπο αυτό θα δημιουργήσει τις πολιτικές και κοινοβουλευτικές προϋποθέσεις προκειμένου την επόμενη ημέρα των εκλογών να μην υπάρξει σταθερή κυβέρνηση· ή, αν αυτή τελικά προκύψει, να μπορεί ο ίδιος σύντομα να την αμφισβητήσει, με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, προκαλώντας νέες εκλογές με απλή αναλογική. Η πιθανά επιδιωκόμενη εξάντληση του συνταγματικώς προβλεπόμενου χρόνου της παρούσας κυβέρνησης τον Οκτώβρη του 2019 έχει έναν και μόνο σκοπό: να μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας να έχουν λόγο στις εξελίξεις διά της πολιτικής ανωμαλίας που επιδιώκει, ακόμα και με τεράστιο κόστος για τη χώρα.
Η επικίνδυνη αυτή προοπτική πρέπει να αποτραπεί. Το 2019 δεν πρέπει να είναι μια χαμένη χρονιά. Οι πολίτες, με την κινητοποίηση και την ψήφο τους, μπορούν να εμποδίσουν τους –επικίνδυνους για τη χώρα και το μέλλον της– σχεδιασμούς του κ. Τσίπρα και να αναδείξουν σταθερή και αυτοδύναμη κυβέρνηση. Η νέα αυτή κυβέρνηση, με τις απαραίτητες και αναγκαίες συνεργασίες, θα εκλέξει νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας και θα καταργήσει την καταστροφική απλή αναλογική στο πλαίσιο μιας συνολικής προγραμματικής συνεννόησης με άλλες υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις.
* Ο κ. Θανάσης Κοντογεώργης είναι νομικός και έχει διατελέσει σύμβουλος προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων.