Μετά τις ευρωεκλογές του Μαΐου και τους νέους συσχετισμούς των δυνάμεων που θα διαμορφωθούν στο Κοινοβούλιο, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα αρχίσουν τις μεταξύ τους διαπραγματεύσεις για τα πρόσωπα που θα συγκροτήσουν τη νέα Κομισιόν. Πρόκειται για μία υπόθεση εξαιρετικά σημαντική για τη συνεκτική πορεία της Ευρώπης και κρίσιμη επιπλέον για τη μοίρα της, εξαιτίας των συνταρακτικών εξελίξεων που σημειώνονται σήμερα στον κόσμο. Από την έξοδο της Βρετανίας από την Ε.Ε. μέχρι τη διάρρηξη των σχέσεων της Ευρώπης με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Και από την πολεμική ένταση στις αναδυόμενες περιφερειακές δυνάμεις έως την ταχύτατη οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη της Κίνας με ανατρεπτικούς ρυθμούς. Ποια λοιπόν θα είναι η Ευρώπη αύριο; Ποιος είναι ο ρόλος που θέλουμε να διεκδικήσει; Ποια είναι τα πρόσωπα που θα ηγηθούν της σκληρής προσπάθειας στο άγρια ανταγωνιστικό σημερινό περιβάλλον;
Οι ηγέτες που θα κρατούν το τιμόνι των αποφάσεων σε Γερμανία και Γαλλία, είναι η πρώτη καθοριστική παράμετρος. Η δεύτερη είναι η σύνθεση και η δυναμική της νέας Κομισιόν. Τα πολιτικά πρόσωπα που θα αναλάβουν επίτροποι για την επόμενη πενταετία. Τα χαρτοφυλάκια που θα μοιραστούν και ο άνθρωπος που θα εκλεγεί στην κορυφή και θα αναλάβει πρόεδρος στη θέση του Γιούνκερ. Οι ικανότητες σύνθεσης με τους επιτρόπους που θα διορίσουν οι πολυποίκιλες εθνικές κυβερνήσεις, τα διπλωματικά του χαρίσματα, οι διαπραγματευτικές του ικανότητες, όλα αυτά είναι σημαντικά για τον περαιτέρω βηματισμό της ευρωπαϊκής ηπείρου. Η Ευρώπη εμφανίζει εξάλλου μεγάλο έλλειμμα ηγεσίας… Οι εθνικοί ηγέτες υπολείπονται σε μέγεθος πολιτικό του μεγέθους των προκλήσεων που δημιουργούν οι σύγχρονοι καιροί. Ολα συνεπώς αποκτούν τη σημασία τους. Η Κομισιόν είναι αναμφίβολα ο πλέον σταθερός και ισχυρός οδηγός των εξελίξεων στην Ευρώπη. Μαζί με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποτελούν την καρδιά του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.
Η σύνθεση και ο χαρακτήρας της Κομισιόν συγκεντρώνουν λοιπόν το μεγαλύτερο και το ξεχωριστό ενδιαφέρον για το τι μέλλει γενέσθαι. Οι απρόβλεπτες συγκρούσεις στη διεθνή σκακιέρα και η σχεδόν ανύπαρκτη γεωπολιτική παρουσία της Ευρώπης οδηγούν σε μία Κομισιόν με υπόβαθρο και βάρος περισσότερο πολιτικό και λιγότερο στο εξής οικονομικό. Αυτή είναι μία πρώτη πρόβλεψη με βάση την παγκόσμια αναγκαιότητα. Μία δεύτερη είναι ότι η Κομισιόν και κυρίως βεβαίως ο νέος πρόεδρος, θα πρέπει να χαρακτηρίζονται από εξωστρέφεια, από διορατικότητα και γερό στομάχι. Τα πάντα, και βεβαίως η ευημερία των Ευρωπαίων αύριο, θα κριθούν στον διεθνή στίβο. Σε έναν κόσμο που γυρίζει τα πάνω κάτω και ακόμη και το εμπόριο ή η τεχνολογία αποκτούν κολοσσιαία στρατηγική διάσταση εκ μέρους των υπερδυνάμεων για τον έλεγχο του πλανήτη, η Κομισιόν, η οποία διαχειρίζεται τα κονδύλια και έχει τους μοχλούς επιρροής και ανάπτυξης στους τομείς αυτούς, αναβαθμίζεται σε άλλο επίπεδο. Ενδυναμωμένο σαφώς ρόλο.
Προτεραιότητα γίνονται οι πολιτικοί με ανάστημα και όχι οι επικεφαλής μιας υπερεθνικής γραμματείας στις Βρυξέλλες, τύπου Μπαρόζο. Ψημένοι πολιτικοί, προσωπικότητα και αντίληψη στο διεθνές στρατηγικό παίγνιο. Δεν χωρούν πλέον πρόσωπα και ρόλοι περιορισμένης εμπειρίας και εμβέλειας. Ας πούμε, στο ειδικό χαρτοφυλάκιο της «υπουργού Εξωτερικών» Μογκερίνι, δεν υπάρχει περιθώριο συζήτησης για το εάν θα πρέπει να καθίσει άλλος άνθρωπος στη θέση της. Στον νέο κόσμο που διαμορφώνεται με ορίζοντα είκοσι και τριάντα χρόνια, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει πρόβλημα επιβίωσης ως ενιαία και υπολογίσιμη δύναμη. Ο πρόεδρος της Κομισιόν που θα συγκροτηθεί φέτος, έχει μπροστά του να παίξει μοναδικό πρωταγωνιστικό ρόλο στα πράγματα. Οι δύο υποψήφιοι, των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλδημοκρατών, ο Βέμπερ και ο Τίμερμανς αντίστοιχα, αναμφισβήτητα δεν πληρούν τις νέες υψηλές προδιαγραφές. Αυτό δεν αποκλείει την ανάδειξη ενός άλλου φωτεινότερου προσώπου, εάν κανείς δεν πάρει την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, που είναι και το πιθανότερο!