Κύριε διευθυντά
Μέσω της «Καθημερινής» θα ήθελα να απευθυνθώ στον κ. Γιώργο Καμίνη:
«Αξιότιμε κύριε δήμαρχε,
Σας αποστέλλω αυτή την επιστολή, την οποία σας παρακαλώ να διαβιβάσετε στον Οργανισμό Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας που ασκεί πολιτιστική πολιτική υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων.
Παρακολουθώντας πρώτα όλες τις παλινδρομήσεις του «περίφημου» Μουσείου Μαρία Κάλλας, με ανακούφιση διαπίστωσα τη σωστή απόφασή σας να μην προχωρήσετε σε κάτι που δεν τιμά την ίδια τη Μαρία Κάλλας, αλλά και τον δήμο της πόλης. Στη συνέχεια, η τύχη του «Ολύμπια» με απασχόλησε, αφού παλαιότερα είχα επισκεφθεί τον κ. Στουρνάρα, επισημαίνοντάς του τη σημασία και την ιδιαιτερότητα του θεάτρου αυτού, όπου οι μεγαλύτερες προσωπικότητες του Λυρικού μας Θεάτρου πέρασαν από αυτό. Με καθησύχασε λέγοντάς μου ότι θα προσέξει πολύ η τράπεζα και ο ίδιος το ποιος θα το πάρει, ώστε να προστατευθεί η ιστορική του διάσταση.
Οταν έμαθα ότι το πήρε ο δήμος και ότι προτίθεται να στεγάσει τη Συμφωνική Ορχήστρα του καθώς και ότι θα φιλοξενηθούν τα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ, ένιωσα μεγάλη χαρά. Στη συνέχεια, η χαρά μετεβλήθη σε οργή, όταν πληροφορήθηκα από τον Τύπο ότι το «Ολύμπια» μετονομάζεται σε «Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο Μαρία Κάλλας».
Μέχρι εκεί, μπορεί κανείς να πει ότι δικαιούται ο δήμος, αφού είναι ο μισθωτής του χώρου, να το μετονομάσει σε Δημοτικό Μουσικό Θέατρο, με ό,τι αυτός ο ασαφής όρος συνεπάγεται, δηλ. ένα music hall, όπου όλα και όλοι έχουν πρόσβαση.
Εκείνο που δεν φανταζόμουν είναι ότι το όνομά της θα έμπαινε στην προμετωπίδα, χάριν εντυπωσιασμού.
Νιώθω βαθύτατη θλίψη, γιατί κανείς σε αυτή τη χώρα δεν έχει την ελάχιστη ευθιξία για να προστατέψει από αυτήν τη λαίλαπα του λαϊκισμού τους σημαντικούς εκπροσώπους μιας τέχνης και μιας μέγιστης προσωπικότητας, για την οποία αγωνίζομαι να της προσφέρω το σωστό πλαίσιο, για να τοποθετηθεί στη χώρα μας η μεγάλη αυτή μορφή.
Λυπάμαι για αποφάσεις που έχουν μια αθέλητη, εύχομαι, τάση να εξισώνουν τα πάντα και να βάζουν το όνομά της σε ένα νεοσύστατο και αδιαβάθμητο οργανισμό που στεγάζεται σε έναν ιστορικό χώρο.
Αντλώ το δικαίωμα αυτής της ένστασης, κατ’ αρχήν από τη δική μου καλλιτεχνική υπόσταση και κατά δεύτερον, ότι, σαν πρόεδρος της εταιρείας, που η ίδια έχω ιδρύσει, εδώ και 18 χρόνια, έχω να αναφέρω ότι το κτίριο που έχει ζήσει η Μαρία Κάλλας έχει περιέλθει, κατόπιν πολυετούς προσπάθειας, όπως γνωρίζετε πολύ καλά, κ. Καμίνη, στην εταιρεία μας, για 30 ανανεώσιμα χρόνια, με στόχο να ιδρυθεί η Ακαδημία Λυρικής Τέχνης που θα φέρει το όνομα της Μαρίας Κάλλας.
Τελειώνοντας, παρακαλώ εσάς και το Δ.Σ. του Οργανισμού να σκεφθείτε ξανά τη χρήση του ονόματος της Μαρίας Κάλλας, το οποίο δεν συνάδει με έναν δημόσιο οργανισμό που δικαίως θέλει να τιμήσει και άλλες προσωπικότητες της μουσικής, που, όμως, ανήκουν σε άλλο χώρο. Ευχαριστώ για την προσοχή σας».
Βάσω Παπαντωνιου