ΛΟΝΔΙΝΟ. Ωδινεν όρος και έτεκεν μυν. Η διάσπαση του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας, που προετοιμαζόταν επί μήνες, τελικά αφορά μόλις επτά βουλευτές, τουλάχιστον σε πρώτη φάση. Οι επτά ανακοίνωσαν χθες την αποχώρησή τους, ζητώντας άμεση προκήρυξη δεύτερου δημοψηφίσματος για το Brexit και υποστηρίζοντας ότι το Εργατικό Κόμμα έχει γίνει αγνώριστο υπό την ηγεσία του Τζέρεμι Κόρμπιν.
Μόλις 39 ημέρες πριν από την ημερομηνία εξόδου της Βρετανίας από την Ε.Ε., οι επτά αναγνώρισαν ότι η κίνησή τους δεν αλλάζει τις ισορροπίες στη Βουλή των Κοινοτήτων, όπου εξακολουθεί να μην έχει πλειοψηφία υπέρ δεύτερου δημοψηφίσματος. Ελπίζουν, όμως, ότι θα αλλάξει τις ισορροπίες στο εσωτερικό του Εργατικού Κόμματος, το οποίο, όπως υποστήριξαν «έχει καταστεί όμηρος ενός ακροαριστερού μηχανισμού».
«Ηρθε η ώρα να αφήσουμε πίσω την παλαιά πολιτική, καλούμε και άλλους να κάνουν το ίδιο», δήλωσε ο Τσούκα Ουμούνα, ένας εκ των επτά. Οι υπόλοιποι είναι οι Λουτσιάνα Μπέργκερ, Κρις Λέσλι, Μάικ Γκέιπς, Αν Κόφι, Αντζελα Σμιθ και Γκάβιν Σάκερ. «Οι αντίπαλοί μας είναι οι Συντηρητικοί, όχι κάποιοι από εμάς, και είναι απογοητευτικό ότι μια μικρή ομάδα βουλευτών δεν είναι πια σε θέση να δουλέψει για την πολιτική των Εργατικών που ενέπνευσε εκατομμύρια ανθρώπους στις τελευταίες εκλογές και χάρη στην οποία αποσπάσαμε το καλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα από το 1945», σχολίασε ο Τζέρεμι Κόρμπιν.
Στη συνέντευξη Τύπου των επτά ακούστηκαν επικρίσεις για τις θέσεις του Κόρμπιν σε σχέση με την πολιτική ασφαλείας, το ΝΑΤΟ, την υπόθεση Σκριπάλ και το βρετανικό πυρηνικό οπλοστάσιο. Η Μπέργκερ, που είναι Εβραία, υποστήριξε ότι το κόμμα μαστίζεται από «αρρωστημένο θεσμικό ρατσισμό». «Αφήνω πίσω μου μια κουλτούρα μπούλινγκ, μισαλλοδοξίας και εκφοβισμού. Προσβλέπω σε ένα μέλλον συνεργασίας με συναδέλφους που σέβονται ο ένας τον άλλον», σημείωσε.
Δεν είναι σαφές πώς θα επέλθει στο μέλλον αυτό, εφόσον οι επτά ανεξάρτητοι βουλευτές δεν έχουν σχηματίσει ακόμη κόμμα, δεν έχουν αρχηγό ούτε πρόγραμμα. Οι επτά δεν σκοπεύουν να παραιτηθούν και να διεκδικήσουν εκ νέου τις έδρες τους σε συμπληρωματικές εκλογές, που θα μπορούσαν να γίνουν άμεσα, όπως τους ζητεί το
Εργατικό Κόμμα.
Το βασικό ερώτημα είναι σε ποιο βαθμό θα μπορούσε η κίνηση αυτή να υπονομεύσει μια νίκη του Εργατικού Κόμματος στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Οι υποψηφιότητες των επτά θα μπορούσαν να διχάσουν την ψήφο προς τους Εργατικούς, εμπεδώνοντας τη θέση των Συντηρητικών στον αριθμό 10 της Ντάουνινγκ Στριτ. Κάτι αντίστοιχο συνέβη το 1981, αν και οι τότε αντάρτες ήταν περισσότεροι και, σε αντίθεση με τους σημερινούς επτά, είχαν στις τάξεις τους στελέχη πρώτης γραμμής. Οι επτά καλούν και απογοητευμένα στελέχη των Συντηρητικών να πλαισιώσουν τη νέα πρωτοβουλία.