Εβδομάδα σημαντική ήταν η τελευταία για την υπεράσπιση των δημοκρατικών αξιών στην Ευρώπη, με δεδομένο ότι το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα απέκλεισε ουσιαστικά από τις τάξεις του την παράταξη του ακροδεξιού Ορμπαν. Πρόκειται όντως για εξαιρετικά θετική εξέλιξη, σε μια κρίσιμη καμπή για την ευρωπαϊκή πορεία. Πρώτον, γιατί σε δύο μήνες θα διεξαχθούν οι ευρωεκλογές, που θα αναδείξουν το νέο Κοινοβούλιο και θα επηρεάσουν τις ισορροπίες στην κορυφή της νέας Κομισιόν και, δεύτερον, διότι ο Ορμπαν και η επίθεση που κλιμακώνει εις βάρος του κράτους δικαίου και της ελευθερίας της έκφρασης δηλητηρίαζαν τις σχέσεις των κεντροδεξιών δυνάμεων με τους πολίτες της Ευρώπης. Ο Ορμπαν είναι εχθρός της δημοκρατίας και το εκφράζει απερίφραστα, δεν είχε καμία δουλειά λοιπόν στις τάξεις της ισχυρότερης πολιτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – αντιθέτως, μάλλον πολύ καθυστέρησε η διαδικασία αποπομπής του.
Ευχής έργον, εξάλλου, θα είναι να συνεχιστεί σε αυτό το ιδεολογικό μοτίβο η αντιπαράθεση με τους ακροδεξιούς και τους λαϊκιστές, κυρίως ενόψει των ευρωεκλογών του Μαΐου. Οφείλουν τα κόμματα της Κεντροδεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας να φανούν αποφασισμένα και να υπερασπιστούν τις αξίες και τους θεσμούς της δημοκρατίας και των ανοικτών κοινωνιών, το κράτος δικαίου, τον διάλογο και την αλληλεγγύη των λαών. Μόνον έτσι μπορούν να κερδίσουν τους πολίτες πιο άμεσα, με δεδομένο ότι δεν έχουν να προτείνουν, δυστυχώς, τίποτε χειροπιαστό τούτη την ώρα για την ανάπτυξη των εισοδημάτων και των θέσεων απασχόλησης. Αυτό είναι άλλωστε το πρόβλημα που εκμεταλλεύονται οι ακροδεξιοί εθνικιστές, ο Ούγγρος πρωθυπουργός μαζί με τον Σαλβίνι, τη Λεπέν και την υπόλοιπη παρέα της «ανελεύθερης Ευρώπης».
Υπό το πρίσμα αυτό, το αντιδημοκρατικό στρατόπεδο πήρε την εβδομάδα αυτή μια καλή απάντηση, η οποία μπορεί να λειτουργήσει ως πρόκριμα της στρατηγικής των δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων πριν και μετά τις εκλογές του Μαΐου. Είναι επίσης πολύ ενδιαφέρον ότι, εκτός από τα ζητήματα του κράτους δικαίου, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα έβαλε μπροστά το μείζον θέμα της αλληλεγγύης και των δικαιωμάτων των μεταναστών, για την αποπομπή του Ορμπαν και της παράταξής του. Εχει ξεχωριστή σημασία η συγκεκριμένη παράμετρος για τον κεντροδεξιό συνασπισμό, σε μια εποχή που πλαγιοκοπείται ακόμη και η Αγκελα Μέρκελ για την πολιτική της στο μεταναστευτικό ζήτημα. Από την άλλη, όμως, δεν μπορεί να υπάρξει ενωμένη και προηγμένη Ευρώπη, με σηκωμένα κοινωνικά και εθνικά τείχη. Χωρίς την αλληλεγγύη στη βάση και χωρίς την ικανότητα αποδοχής και ενσωμάτωσης ζυγισμένων μετακινήσεων πληθυσμού, δεν μπορούμε να φιλοδοξούμε για μια Ευρώπη που θα μπορεί να έχει λόγο στον νέο διεθνή καταμερισμό εργασίας. Δεν είναι μόνον οι μετανάστες από τις τρίτες χώρες, είναι και οι μετακινήσεις των Ευρωπαίων πολιτών που προκαλούν την αντίδραση των εθνικιστών. Το κατέδειξε η προπαγάνδα που πυροδότησε το Brexit και τώρα οι Βρετανοί δεν ξέρουν τι να πρωτοδιορθώσουν!
Το αίτημα της αποπομπής του Ορμπαν από το ΕΛΚ, την πολιτική ομάδα με τη μεγαλύτερη εκπροσώπηση στο Ευρωκοινοβούλιο, είχαν προσυπογράψει 13 από τα 48 συνολικά κόμματα που το απαρτίζουν. Ανάμεσά τους, ως γνωστόν, και η Νέα Δημοκρατία, με προσωπική επιστολή του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος τόνιζε ότι ο Ορμπαν με τη στάση του στο μεταναστευτικό παραβιάζει την αρχή της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Ακόμη τον κατηγορούσε ευθέως για παράκαμψη θεμελιωδών συνταγματικών αρχών, για παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη και για προσπάθεια ελέγχου του Τύπου.
Καθοριστικότερος όλων υπήρξε ο ρόλος του απερχόμενου προέδρου της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, τον οποίο ο Ούγγρος πρωθυπουργός είχε βάλει στο στόχαστρο των άγριων επιθέσεών του, λόγω της μεταναστευτικής πολιτικής που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση. Το ξεκαθάρισμα με τον Ορμπαν μπορεί ενδεχομένως να προμηνύει και τη συνεργασία μεταξύ Κεντροδεξιάς και Κεντροαριστεράς για την ανάδειξη του νέου προέδρου της Κομισιόν.