Τα γκράφιτι και τα «σπασμένα»

Τα γκράφιτι και τα «σπασμένα»

Κύριε διευθυντά

Πλησιάζουν οι δημοτικές εκλογές. Είναι φυσικό, όλοι οι υποψήφιοι δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι της Αθήνας να αναφέρονται στην καθαριότητά της και να βεβαιώνουν ότι θα τη φροντίσουν ως πρώτη προτεραιότητα. Ομως, για ποια καθαριότητα συζητάμε, όταν όλοι οι τοίχοι και οι μαντρότοιχοι της Αθήνας είναι μουντζουρωμένοι με ζωγραφιές και «μηνύματα» με τρόπο αηδιαστικό; Η Αθήνα είναι σήμερα μια βρώμικη πόλη. Καμία καθαριότητα, όπως την εννοούν οι υποψήφιοι δήμαρχοι, δεν μπορεί να την αλλάξει, αν δεν αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά το παραπάνω πρόβλημα, που αποτελεί δυστυχώς πρόβλημα και όλων των γειτονικών προαστίων.

Μία λύση υπάρχει. Οι αστυνομικοί που κάνουν βάρδιες και έλεγχο κάθε βράδυ να εντοπίζουν τους επίδοξους ζωγράφους και να παίρνουν τα στοιχεία τους. Σε συνεργασία με τη Δικαιοσύνη και την εφορία, να τους χρεώνουν –τους ίδιους ή τις οικογένειές τους– με τα έξοδα καθαρισμού των τοίχων, τα υλικά και τα μεροκάματα των σοβατζήδων και των ελαιοχρωματιστών. Ενας νόμος χρειάζεται, και φυσικά συχνότερος έλεγχος.

Σε προηγούμενο συλλαλητήριο εμφανίσθηκε ένας «διαμαρτυρόμενος» να κόβει με πριόνι τα κάγκελα της κεντρικής εισόδου του Πολυτεχνείου. Δεν έπρεπε να πληρώσει ο ίδιος τον σιδερά που θα φρόντιζε για την αποκατάστασή τους; Τα σπασμένα πεζοδρόμια και τα καμένα αυτοκίνητα ύστερα από κάθε διαδήλωση πρέπει να τα πληρώνει το κράτος;

Ολγα Ντινοπουλου, Αρχιτέκτων

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή