Ουδείς, ασφαλώς, μπορεί να δικαιολογήσει τις βραβαρότητες της «λεωφόρου». Ενα «flash back», όμως, πάντα χρειάζεται και ίσως βοηθά στη διαμόρφωση μιας πιο νηφάλιας άποψης… Γύρω στις έξι και τέταρτο το απόγευμα της Κυριακής βγήκε στο γήπεδο της «λεωφόρου» ο διαιτητής με τους βοηθούς του. Τους υποδέχθηκε μια ουρανομήκης κραυγή αποδοκιμασίας των οπαδών του «Παναθηναϊκού», που τον θεωρούσε «ύποπτο»…
Το γήπεδο ήταν γεμάτο. Κενές μόνον οι εξέδρες δίπλα από τους οπαδούς του «Ολυμπιακού».
Συνθήματα, ατμόσφαιρα «ό,τι πρέπει» για έναν μεγάλο αγώνα, παρά τις φωτοβολίδες που εκτοξεύθηκαν εναντίον των ποδοσφαιριστών των δυο ομάδων, που βγήκαν στις εξήμισι για προθέρμανση…
Επτά παρά πέντε. Οι ποδοσφαιριστές μπαίνουν στα αποδυτήρια και τα «πανό» στα κάγκελα! Οι «Ολυμπιακοί» αλλάζουν τα κόκκινα «πανό» που είχαν κρεμάσει στα κιγκλιδώματα με «Παναθηναϊκά», προφανώς «λάφυρα» από συμπλοκές!
Οι «Παναθηναϊκοί», αφηνιάζουν και παραληρούν όταν οι αντίπαλοι βάζουν φωτιά στα «λάφυρα»! Ακούγονται υβριστικά συνθήματα κατά των νεκρών της «Θύρας 7», κάποιοι, αφιονισμένοι, «πράσινοι» οπαδοί (ελάχιστοι) παραβιάζουν μια «κερκόπορτα» του «πετάλου» και μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο!
Διμοιρίες MAT σπεύδουν, ακολουθούν μικροσυμπλοκές, οι εισβολείς γυρίζουν στο «κλουβί» τους, τα MAT παίρνουν θέσεις κατά μήκος της γραμμής του «άουτ», παρά τη βροχή αντικειμένων, φωτοβολίδων και σπασμένων καθισμάτων, ενώ αποκαλούνται από τους οπαδούς «του Κόκκαλη τσιράκια».
Διαβεβαίωση…
Το παιχνίδι δεν μπορεί να αρχίσει. H αστυνομία διαβεβαιώνει ότι ελέγχει την κατάσταση, ο γυμνασίαρχος δίνει το σύνθημα και οι ομάδες βγήκαν στο γήπεδο.
Με την είσοδο των ποδοσφαιριστών και των διαιτητών, φάνηκε ότι υπήρχε πρόβλημα. Πού βρέθηκαν οι εκατοντάδες φωτοβολίδες, τα δεκάδες καπνογόνα-χειροβομβίδες»; Πώς είχαν περάσει στο γήπεδο τέτοιες ποσότητες πυρομαχικών;
Παρ’ όλα αυτά, ο αγώνας αρχίζει. Στα πέντε πρώτα λεπτά, κάθε φίλαθλος, που δεν είναι «άρρωστος», είχε αντιληφθεί ότι ο κ. Ευθυμιάδης «έπαιζε Ολυμπιακό».
Ηταν μια από τις γνωστές διαιτησίες, που χωρίς να κάνουν το «μεγάλο λάθος», ευνοούν τη μια ομάδα και τη «σπρώχνουν» προς την αντίπαλη περιοχή. Για όσους γνωρίζουν, ο διαιτητής που θέλει να εκνευρίσει μια ομάδα, δεν έχει παρά να είναι αυστηρός με τους παίκτες της και πολύ ελαστικός με τους αντιπάλους. Οι γνώστες του ποδοσφαίρου θεωρούν το συνδυασμό «ένταση του αγώνα και αίσθημα της αδικίας» το πιο εκρηκτικό μίγμα για έναν αγώνα. O κ. Ευθυμιάδης, σε κάθε «φάουλ» των γηπεδούχων σπεύδει να επιτεθεί φραστικά ή με νοήματα εναντίον τους ενώ σε κάθε ανατροπή «πράσινου» όχι μόνο δεν σφυρίζει αλλά καλεί τους παίκτες του Παναθηναϊκού «να σηκωθούν αμέσως»!
Εξι «κίτρινες»
Το γήπεδο «βράζει» από πλευράς «Παναθηναϊκού», καθώς ο διαιτητής, άκομψα, είναι αλήθεια, δείχνει τη φανερή του προτίμηση. Εξι «κίτρινες» στους γηπεδούχους, μία μόνο στους «κόκκινους», που είχαν υποπέσει σε περισσότερα -ατιμώρητα, όμως- σφάλματα…
Από κοντά και ο επόπτης προς την λεωφ. Αλεξάνδρας, ο οποίος στο α΄ μέρος «συνελάμβανε» τους «πράσινους» μονίμως σε θέση εκτός πεδιάς ενώ στο β΄ ημίχρονο άφησε δυο φορές τους «κόκκινους» ελεύθερους να σημειώσουν τέρμα από αντικανονική θέση. Με συμπληρωμένα 70΄ αγώνα, ο διαιτητής δείχνει να «βολεύεται» με την ισοπαλία. Φαινόταν σε κάθε του κίνηση και οι ομάδες τον διευκόλυναν, καθώς έπαιζαν παιχνίδι κέντρου. Μια έμπνευση, όμως, ενός ποδοσφαιριστή, έφερε το τέρμα που σημείωσε ο «Παναθηναϊκός». Αυτό ήταν! Από εκείνη τη στιγμή, οι «κόκκινοι» μεταφέρθηκαν στην αντίπαλη περιοχή. Οχι μόνοι τους, αφού το ποδόσφαιρο που παιζόταν ήταν κάτω του μετρίου, αλλά με τη βοήθεια του διαιτητή, ο οποίος είτε σφύριζε υπέρ του «Ολυμπιακού» είτε έδειχνε «παίζεται» σε κάθε αντικανονική τους ενέργεια.
Η έκρηξη
Στη φάση του πέναλτι, η εξέδρα των «Παναθηναϊκών» βουβάθηκε! Ηταν φανερό ότι υπήρχε παράβαση! H έκρηξή τους σημειώθηκε όταν ο τερματοφύλακάς τους δέχθηκε το γκολ! Τότε, άρχισε να «δουλεύεται» στο μυαλό κάποιων η διαγωγή του διαιτητή στα προηγούμενα λεπτά. «Εντάξει, το πέναλτι έγινε, αλλά μέχρι να γίνει»; Ηταν η φράση που ακουγόταν στην εξέδρα, που αποδοκίμαζε σύσσωμη τους διαιτητές. Τίποτε, όμως, δεν έδειχνε τι θα ακολουθούσε. Οι οπαδοί στάθηκαν στις θέσεις τους, παρά την πικρία για την αδικία οι μεν και τη χαρά για τον πολύτιμο βαθμό οι φιλοξενούμενοι. Το έργο της επαναφοράς του ποδοσφαίρου στο τέλμα είχαν αναλάβει άλλοι, μεγαλόσχημοι αλλά μικρόνοες, που είτε με τις γροθιές είτε με τις δηλώσεις τους, απέδειξαν ότι είναι «ελάχιστοι» για τόσο ιστορικές ομάδες.