Πριν από μία εβδομάδα, όταν ο κ. Χριστοδουλάκης ρωτήθηκε σχετικά με τις αποφάσεις της Eurostat να μην υπολογιστούν στα έσοδα του προϋπολογισμού (που μειώνουν το έλλειμμα) τα κέρδη από τη μετατροπή της δραχμής σε ευρώ, απήντησε κατά την προσφιλή του τακτική. Δηλαδή, επιχείρησε χαμηλόφωνα να το διεψεύσει και, όταν είδε ότι δεν είναι κατορθωτό, σημείωσε ότι «δεν υπάρχει ακόμα επίσημο έγγραφο της Εurostat…».
Χθες, η Eurostat κατά τον πλέον επίσημο τρόπο απεφάνθη ότι τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης «δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα έσοδα από τη μετατροπή κερμάτων και τραπεζογραμματίων σε ευρώ, για να μειώσουν το έλλειμμά τους».
Αυτό για την Ελλάδα είναι μια δυσάρεστη εξέλιξη, καθώς η χώρα μας το πρώτο εξάμηνο του 2002 ενέγραψε στον προϋπολογισμό έσοδα ύψους 160 δισ. δραχμών. Τώρα θα πρέπει να τα αφαιρέσει, γεγονός που σημαίνει ότι το λογιστικό πλεόνασμα των 370 δισ. δραχμών ή (0,8% του ΑΕΠ) περιορίζεται στα 186 δισ. δρχ., για να απομειωθεί περισσότερο στη συνέχεια. Πρόκειται για τη δεύτερη απόφαση «βόμβα» της Εurostat, που ξετινάζει κυριολεκτικά τις μεθόδους της δημιουργικής λογιστικής και αναδεικνύει τις αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στο θέμα της δημοσιονομικής εξυγίανσης.
Πριν από περίπου έναν μήνα, η Eurostat με άλλη απόφαση είχε επιβάλει να υπολογίζονται στο δημόσιο χρέος τα δάνεια από προέσοδα και προμέτοχα. Αποτέλεσμα της απόφασης εκείνης ήταν να αυξηθεί το χρέος της χώρας μας κατά 5% και να ανέλθει στο 105% του ΑΕΠ.
Οι συγκεκριμένες αποφάσεις δημιουργούν ισχυρή πιέση στο Πρόγραμμα Σταθερότητας, το οποίο κινείται ήδη στις ράγες της επικείμενης αναθεώρησης.
Να θυμίσω ότι οι πολιτικές διαπλοκές της Πολιτείας του Τέξας που άρθρωσαν την Εnroαπό μια ασήμαντη μικρή στην έβδομη μεγαλύτερη σε μέγεθος εταιρεία της Αμερικής και παγκόσμιο κολοσσό και τα λογιστικά και κερδοσκοπικά παχνίδια της ηγεσίας της προκάλεσαν τα χρηματοοικονομικά της προβλήματα, την οδήγησαν στην κατάρρευση και στην χρεοκοπία.