Οταν η Αμίνα Λαουάλ γέννησε την κόρη της, περίπου πριν από ένα χρόνο, πίστευε ότι η ζωή της θα βελτιωνόταν. Είχε εγκαταλείψει τον δεύτερο σύζυγό της και διατηρούσε δεσμό με τον Γιαχάγια Μοχάμεντ, έναν όμορφο γείτονα με μόνιμη δουλειά. Οταν έμεινε έγκυος, ο Μοχάμεντ της είπε ότι δεν ήθελε παιδιά. Ωστόσο, όταν ο αρχηγός του χωριού Κουράμι, όπου κατοικούσε το ζευγάρι, έκρινε ότι ο Μοχάμεντ έπρεπε να αναλάβει τις ευθύνες του, ο μέλλων πατέρας έδωσε στη Λαουάλ χρήματα ώστε να αγοράσει τα απαιραίτητα για τον τοκετό.
Η Λαουάλ λέει ότι ο Μοχάμεντ της είχε υποσχεθεί γάμο. Οκτώ, όμως, ημέρες μετά τη γέννηση της κόρης της, η αστυνομία τη συνέλαβε με την κατηγορία της μοιχείας, αδίκημα για το οποίο ο ισλαμικός νόμος, η σαρία, που εφαρμόζεται στη επαρχία Κατσίνα της Βόρειας Νιγηρίας, προβλέπει την εσχάτη των ποινών.
Η δικαστική απόφαση, που καταδικάζει την Αμίνα σε θάνατο διά λιθοβολισμού, θα εφαρμοσθεί μόλις η άτυχη γυναίκα σταματήσει να θηλάζει την οκτάμηνη, σήμερα, κόρη της. H γυναίκα θα ταφεί μέχρι τους ώμους και στη συνέχεια θα λιθοβολιθεί μέχρι θανάτου.
Η κτηνώδης ποινή χρησιμοποιείται σε αρκετά μέρη του ισλαμικού κόσμου, ενώ προσφάτως άρχισε να εφαρμόζεται και στην υπό τη Σαχάρα Αφρική, που στο παρελθόν ακολουθούσε πολύ μετριοπαθέστερες εκφράσεις του Ισλάμ.
Δεν υπάρχει αναφορά του λιθοβολισμού στο Κοράνι. Για τις γυναίκες που διαπράττουν μοιχεία το ιερό βιβλίο των μουσουλμάνων προβλέπει «σκληρή μεταχείριση» και όχι αυτό που κατά τη Διεθνή Αμνηστεία συνιστά «τη χειρότερη μορφή βασανιστηρίου».
Συνήθως μόνο η μοιχαλίδα καταδικάζεται σε θάνατο με λιθοβολισμό. O σύντροφος της Λαουάλ συνελήφθη, αλλά επειδή η σαρία απαιτεί αδιάσειστες αποδείξεις -δηλαδή, την ύπαρξη τεσσάρων αυτοπτών μαρτύρων της ερωτικής συνεύρεσης- δεν απαγγέλθηκαν κατηγορίες εναντίον του. O δικαστής, ωστόσο, έκρινε ότι η ύπαρξη του μωρού της Αμίνα, η Ουασίλα, αποδείκνυε την ενοχή της.
Τη στηρίζει η κυβέρνηση
Η Αμίνα ίσως να βγει νικήτρια από αυτή την περιπέτεια, αφού στηρίζεται από την εθνική κυβέρνηση της Νιγηρίας, που αντιτάσσεται στην απόφαση των 12 μουσουλμανικών επαρχιών του βορρά της χώρας να εφαρμόζουν τη σαρία και σε ποινικές υποθέσεις. H κυβέρνηση του πρόεδρου Ολουσέγκουν Ομπανσάνγιο δεσμεύτηκε να βοηθήσει τη γυναίκα με την κατάθεση των επόμενων αναιρέσεων, αλλά η περίπτωση της είναι δυσκολότερη από αυτή της Σαφίγια Χουσεΐνι, της πρώτης Νιγηριανής που καταδικάστηκε θάνατο διά λιθοβολισμού. H Σαφίγια γλίτωσε επειδή είχε τελέσει το αδίκημα πριν αποφασιστεί η εφαρμογή της σαρίας.
Ακραία ερμηνεία
Σύμφωνα με το Κοράνι, οι άνδρες που διαπράττουν μοιχεία πρέπει να μαστιγώνονται, ενώ οι γυναίκες να φυλακίζονται στα σπίτια τους μέχρι να πεθάνουν ή μέχρις ότου «ο Θεός τις διαθέσει διαφορετικά». Οι φανατικοί μουσουλμάνοι θεωρούν ότι η φράση αυτή αναφέρεται στον λιθοβολισμό. Οι Ταλιμπάν υπήρξαν ακραίοι ερμηνευτές της σαρία. Χιλιάδες Αφγανοί εξαναγκάζονταν να παρακολουθούν τον λιθοβολισμό γυναικών που είχαν καταδικαστεί για εξωσυζυγικές σχέσεις.
Οσον αφορά στα υπόλοιπα μουσουλμανικά κράτη, το Ιράν είναι αυτό που εφαρμόζει την ποινή του λιθοβολισμού συχνότερα παρά τις αντίθετες υποδείξεις του αγιατολάχ Χομεινί. O ιρανικός νόμος, μάλιστα, προβλέπει ότι οι πέτρες που θα χρησιμοποιούνται εναντίον της μοιχαλίδας, πρέπει να είναι αρκετά μεγάλες ώστε να προκαλούν πόνο, αλλά όχι τόσο ογκώδεις ώστε να επιφέρουν άμεσο θάνατο.
Παρότι ο λιθοβολισμός δεν έχει καταργηθεί επισήμως στη Σαουδική Αραβία δεν είναι βέβαιο αν εξακολουθεί να εφαρμόζεται, ενώ η Υεμένη επανέφερε την ποινή το 2000. Το Πακιστάν υιοθέτησε την ποινή όταν ο δικτάτορας Ζια Ουλ Χάκ επέβαλλε εκ νέου της σαρία το 1979.
Στην Αφρική, το Σουδάν και η Σομαλία έχουν προβλέψει την ποινή, αλλά σπανίως την εφαρμόζουν. Στη Νιγηρία η εισαγωγή της σαρία δεν είναι μόνο ιδεολογική, αλλά και πολιτική.
Η μουσουλμανική ελίτ του βόρειου τμήματος της χώρας, ανησυχώντας μήπως η εξουσία περάσει στους χριοστιανούς του Νότου, υιοθέτησαν τη σαρία. «Πρόκειται εν μέρει για προσπάθεια σπίλωσης της εικόνας του προέδρου Ομπασάνγιο», εξηγεί ο Πολ Μάρσαλ του Κέντρου Θρησκευτικής Ελευθερίας που εδρεύει στη Ουάσιγκτον. «Στην πραγματικότητα τον προκαλούν να κινηθεί εναντίον της, χάνοντας έτσι ψήφους μουσουλμάνων».