Του ανταποκριτή μας στη Μoσχα Αχιλλεα Πατσουκα
Τα ρόδα που δεν άνθισαν ποτέ, οι θαμμένες προσδοκίες ενός λαού για έξοδο από την ένδεια, η μανία καταδίωξης ενός προέδρου και τα σκληρά παιγνίδια των μυστικών υπηρεσιών και της μαφίας, οδήγησαν τον γεωργιανό λαό στους δρόμους και την κυβέρνηση στην απόφαση της επιβολής ενός καθώς πρέπει πραξικοπήματος. Ολα άρχισαν στις 2 Νοεμβρίου, όταν περίπου 70.000 διαδηλωτές πλημμύρισαν τους δρόμους γύρω από το κοινοβούλιο της Τιφλίδας. Κύρια αιτήματά τους η παραίτηση του προέδρου της χώρας Μιχαήλ Σαακασβίλι, η διεξαγωγή εκλογών την άνοιξη όπως προβλέπει το Σύνταγμα και όχι το φθινόπωρο όπως αποφάσισε ο Γεωργιανός πρόεδρος, η απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων και η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του κοινοβουλίου και της κυβέρνησης.
Εντέλει ξημερώματα Παρασκευής ο Γεωργιανός πρόεδρος υπό την πίεση της διεθνούς κοινότητας, αναγκάστηκε να υποκύψει κηρύσσοντας προεδρικές εκλογές και δημοψήφισμα για τις 5 Ιανουαρίου.
Την τροπή που πήραν τα γεγονότα με τον τεράστιο αριθμό και παλμό των διαδηλωτών, όπως παραδέχονται δυτικοί διπλωμάτες από την Τιφλίδα, ουδείς μπορούσε να τον προβλέψει, ούτε καν οι ίδιοι οι ηγέτες της αντιπολίτευσης.
Σενάρια συνωμοσίας
Ολα αυτά μέχρι την περασμένη Τετάρτη, όταν η κυβέρνηση μπροστά στη θέα μιας νέας μεγάλης σε παλμό διαδήλωσης έξω από το κοινοβούλιο αποφάσισε να δώσει ένα τέλος. Πλαστικές σφαίρες, αντλίες νερού, γκλοπ και δακρυγόνα οδήγησαν περισσότερους από 500 ανθρώπους στα νοσοκομεία. Την ίδια περίπου στιγμή, ο πρόεδρος της χώρας Μιχαήλ Σαακασβίλι, κήρυττε τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, απαγορεύοντας κάθε διαδήλωση, καθώς και τη μετάδοση δελτίων ειδήσεων από όλους τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς. Δικαιολογώντας την πρωτοφανή αυτή απόφαση εξήγησε πως τα μέτρα αυτά ήταν αναγκαία προκειμένου η χώρα του να αμυνθεί στο πραξικόπημα που σχεδίασε η Μόσχα, την οποία και κατηγόρησε πως βρίσκεται πίσω από όλες τις διαδηλώσεις.
Αν και είναι βέβαιο πως ουδείς στη Ρωσία επιθυμεί την παραμονή Σαακασβίλι έστω και ένα δευτερόλεπτο στην εξουσία, το επιχείρημα του Γεωργιανού προέδρου δεν στέκει. Σχεδόν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης των οποίων οι οπαδοί τις προηγούμενες ημέρες βρέθηκαν στους δρόμους της Τιφλίδας, είναι όπως και του Γεωργιανού προέδρου φιλοδυτικά. Ενδεικτικό αυτού είναι πως κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων ακούστηκαν αντιρωσικά και φιλονατοϊκά συνθήματα. Γεωργιανοί δημοσιογράφοι μάλιστα επισήμαναν πως πριν από λίγο καιρό κλιμάκιο της αντιπολίτευσης ταξίδεψε σε Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες.
Ποια λοιπόν είναι η διαφορά τους με τον Σαακασβίλι; Πέραν των πολλών εσωτερικών θεμάτων, τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης μπορεί να τάσσονται υπέρ της ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ, διαφωνούν ωστόσο με το μέγεθος που έχει πάρει η διαμάχη που ο Μίσα έχει ανοίξει με τη Μόσχα. Μία διαμάχη η οποία καθημερινά στοιχίζει στη γεωργιανή οικονομία. Οπως συμβαίνει πάντα στην ιστορία, μια επανάσταση όσο καλά και αν είναι υποκινούμενη, αν δεν διαθέτει το κατάλληλο κοινωνικό έδαφος αποτυγχάνει την ίδια στιγμή. Στην περίπτωση της Γεωργίας το έδαφος αυτό όχι απλώς υπάρχει, αλλά έχει και γερά θεμέλια.
Τέσσερα χρόνια μετά την πολλά υποσχόμενη «Επανάσταση των Ρόδων», η κατάσταση στη χώρα έχει περιέλθει στο χειρότερο σημείο της μετασοβιετικής περιόδου. Μισθοί 30 δολαρίων τον μήνα, οι τιμές εκτοξευμένες, η ανεργία στα ύψη, ο μισός πληθυσμός ξενιτεμένος και ο πρόεδρος της χώρας να βλέπει παντού φαντάσματα ακόμα και σε κανάλια δυτικών συμφερόντων. Τρανό παράδειγμα οι μεταρρυθμίσεις που άρχισε στα πανεπιστήμια της χώρας λίγο μετά την εκλογή του και εξελίχθησαν σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών εναντίον των καθηγητών.
Οι επιχειρηματίες
Την ίδια στιγμή που τα προβλήματα της χώρας του διογκώνονταν, αποφάσισε να κηρύξει τον πόλεμο στη Ρωσία. Τη χώρα, που δυστυχώς ή ευτυχώς, αποτελεί τον ογκόλιθο της οικονομίας της Γεωργίας, καθώς εκεί ζουν και δουλεύουν οι περισσότεροι συμπατριώτες του και στην τεράστια αγορά της οποίας πουλούσε το κύριο προϊόν της χώρας του, το κρασί. Πέραν ωστόσο των φτωχών Γεωργιανών που δουλεύουν και στέλνουν στις οικογένειές τους τα χρήματα, στη Ρωσία δραστηριοποιείται και το μεγαλύτερο μέρος των επιχειρηματιών της χώρας, με πολλά καζίνο, εστιατόρια και άλλες… ύποπτες μπίζνες.
Βλέποντας λοιπόν οι Γεωργιανοί επιχειρηματίες τις δουλειές τους να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο λόγω της πολιτικής Σαακασβίλι, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν τη δύναμή τους προκειμένου να διασφαλίσουν το μέλλον τους, χρηματοδοτώντας την αντιπολίτευση. Ενα από τα πολλά ωστόσο λάθη που έκανε ο Μίσα, είναι πως ενώ έπαιζε σε άδειο πολιτικό γήπεδο κατάφερε να ηρωοποιήσει την αντιπολίτευση. Μία αντιπολίτευση που δεν διαθέτει τον ηγέτη που θα τον κοντράρει, μία αντιπολίτευση που κατακρίνει χωρίς να προτείνει, μια αντιπολίτευση διαλυμένη μέχρι πρότινος, όπου χάρη στους χειρισμούς του κατάφερε να ενωθεί. Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες της «Κ», τα χρήματα που διαθέτουν οι ηγέτες της για τον υπέρ πάντων αγώνα διαρκούν έως και τον Απρίλιο. Για τον λόγο αυτό έχουν ως κύριο αίτημά τους, οι εκλογές να διεξαχθούν τότε και όχι το φθινόπωρο.
Το μέλλον άγνωστο, μην επιτρέποντας την παραμικρή πρόβλεψη αυτήν τη χρονική στιγμή. Το ενδεχόμενο ωστόσο που όλοι πρέπει να απευχόμαστε είναι αυτό που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε σύρραξη. Οπως έλεγε ανώτερη και αξιόπιστη ρωσική διπλωματική πηγή στην «Κ», ένα από τα σενάρια που συζητείται στο ρωσικό ΥΠΕΞ, είναι ο Σαακασβίλι επιθυμώντας να βγει ηρωικά από την κρίση να επιλέξει τη στρατιωτική επέμβαση στην Αμπχαζία και τη νότια Οσετία: «Στην περίπτωση αυτή και λαμβάνοντας υπόψη πως το 80% των κατοίκων τους είναι Ρώσοι, η απάντηση για τον τρόπο αντίδρασης της Μόσχας είναι περιττή».
