Η οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα, έχει αντίκτυπο και στον αθλητισμό. Οι αθλητές της γενέτειρας των Ολυμπιακών Αγώνων δεν γνωρίζουν εάν θα είναι σε θέση ν’ αγωνιστούν με αξιοπρέπεια στη διοργάνωση του 2012, διότι οι ομοσπονδίες τους αδυνατούν να τους στηρίξουν.
Από την αρχή του χρόνου, οι διοικήσεις έχουν πάρει από ελάχιστα έως καθόλου χρήματα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
Οι παράγοντες φοβούνται να επενδύσουν σε αγώνες, προετοιμασίες κ. λπ. γιατί δεν γνωρίζουν τα ποσά που έχουν εγκριθεί για κάθε περίπτωση.
Τον… χορό των «λουκέτων» στις ομοσπονδίες άνοιξαν πριν από λίγες ημέρες οι Ομοσπονδίες της Γυμναστικής (ΕΓΟ) και του Τάε κβον ντο, ενώ, κατά πληροφορίες, θα ακολουθήσουν κι άλλες.
«Αγαπάμε τον αθλητισμό, αλλά δεν σκοπεύουμε να πάμε φυλακή», δηλώνει στην «Κ» η πλειονότητα των παραγόντων και μας εξηγούν ότι, εάν π. χ. υπάρξει μια συμφωνία με ταξιδιωτικό πρακτορείο για να μεταβούν αθλητές στο εξωτερικό και, στη συνέχεια, η Πολιτεία δεν εγκρίνει το ταξίδι, οι παράγοντες, εάν δεν έχουν να πληρώσουν, κινδυνεύουν με προσωποκράτηση. «Κάθε χρόνο από τις αρχές Απριλίου ξέρουμε τι έχει εγκρίνει η ΓΓΑ. Είναι Μάιος και έχω μόνο την… πρόθεση. Δεν γνωρίζω πόσα χρήματα θα πάρουμε. Αδυνατούμε να αντεπεξέλθουμε. Κατανοούμε τη δύσκολη κατάσταση, αλλά πρέπει να ξέρουμε τι θα κάνουμε», μας είπε ο πρόεδρος της ΕΓΟ, Θανάσης Βασιλειάδης.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο γενικός γραμματέας του Τάε κβον ντο, Μιχάλης Φυσεντζίδης: «Εχουμε αναστείλει τα πρωταθλήματα. Υπάρχουν άλλες δαπάνες που πρέπει να πληρωθούν για να μην πάμε φυλακή. Ακόμα δεν έχουμε πάρει τους κωδικούς και δεν ξέρουμε πώς θα κινηθούμε».
Την τελευταία της διοργάνωση τελεί αυτές τις ημέρες η Ομοσπονδία Πυγμαχίας. Μετά, εάν δεν αλλάξει κάτι, οδεύει σε αναστολή των υπολοίπων. «Οικονομικά είμαστε… τελειωμένοι. Δεν έχουμε πάρει ένα ευρώ από την αρχή του χρόνου. Μόνο χαρτιά μάς έστειλαν. Αυτοί οι αγώνες γίνονται με δικά μας χρήματα, αλλά δεν μπορούμε να συνεχίσουμε. Θα μας κυνηγάνε οι πιστωτές», τόνισε στην «Κ» ο γ. γ. Περικλής Τρικαλιώτης.
Προβλήματα έχουν και οι Ομοσπονδίες Ποδηλασίας, Βόλεϊ, Κανό Καγιάκ και Κωπηλασίας. Οι παράγοντές τους έχουν βάλει, προς το παρόν, το… χέρι στις τσέπες τους. «Ενα μήνα αντέχουμε», λέει ο πρόεδρος της Κωπηλασίας, Γιάννης Καρράς. Ο Θανάσης Τερζής της Ποδηλασίας προσθέτει: «Συζητάμε με τη ΓΓΑ, για να δούμε πώς μπορούμε να λειτουργήσουμε».
Ελάχιστα χρήματα έχει πάρει και το Τζούντο: «Μας μείωσαν τον προϋπολογισμό κατά 30%. Εχουμε αθλητές με διακρίσεις, ενώ άλλες ομοσπονδίες που δεν έχουν αθλητές για να στείλουν… ούτε σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, δεν τους πείραξαν», μας είπαν.
Τα οικονομικά προβλήματα, επίσης, απειλούν και τη διεξαγωγή πέντε διεθνών μίτινγκ στίβου, έχει δηλώσει στην «Κ» ο πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, Βασίλης Σεβαστής.
Εντονος προβληματισμός στην πλειονότητα των πρωταθλητών
Σε εξαιρετικά δύσκολη οικονομική κατάσταση βρίσκονται και οι πρωταθλητές μας. Ανδρες και γυναίκες βρίσκονται στη μέση της προετοιμασίας τους για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου αλλά βλέπουν τον στόχο για μια θέση στα μετάλλια να μεταμορφώνεται σε… όνειρο θερινής νυχτός εξαιτίας της ελλιπούς προετοιμασίας. Ο Βίκτωρ Κοκκαλάνης είναι το ανερχόμενο αστέρι της ελληνικής ιστιοπλοΐας. Από την ηλικία των 16 ετών (2001) είχε δείξει το ταλέντο του στα «Μιστράλ», καθώς πρώτευσε στο αντίστοιχο ευρωπαϊκό. πρωτάθλημα. Τα χρόνια που κύλησαν αγωνιζόταν κάτω από τη σκιά του Ολυμπιονίκη Νίκου Κακλαμανάκη. Τώρα που ετοιμάζεται για τους πρώτους Ολυμπιακούς της ζωής του -και με θετικά αποτελέσματα στους διεθνείς αγώνες- βλέπει αρκετά εμπόδια. «Λόγω του αθλήματός μου πρέπει να ταξιδεύω συνέχεια για να αγωνίζομαι σε διεθνείς ρεγκάτες. Δυστυχώς η ομοσπονδία δεν έχει αρκετά χρήματα για να με στηρίξει όσο χρειάζεται. Προσπαθώ μόνος μου να βρω κάποιον χορηγό αλλά η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη», δήλωσε στην «Κ» ο ιστιοπλόος.Τον προβληματισμό του για το μέλλον εξέφρασε και ο Βλάσης Μάρας. Ο πρωταθλητής του μονόζυγου πρόσφατα κατέκτησε για 5η φορά χρυσό μετάλλιο σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα αλλά ατενίζει με αβεβαιότητα το αύριο. «Στο Μπέρμιγχαμ η ομάδα μας έδειξε ότι κάνει πρωταθλητισμό. Εάν είχαμε μεγαλύτερη υποστήριξη ίσως καταφέρναμε κάτι παραπάνω. Οι αθλητές θέλουμε να νιώθουμε την Πολιτεία δίπλα μας. Σε εμένα χρωστάνε χρήματα από το 2008, ενώ στην αποστολή δεν είχαμε γιατρό γιατί δεν υπήρχαν χρήματα για να πληρωθεί», μας είπε ο αθλητής.
