«’δεια, δίπλωμα, ασφάλεια και ταυτότητα, παρακαλώ». Οσοι είμαστε
οδηγοί σίγουρα έχουμε παγώσει κάποια φορά με τις τέσσερις αυτές
λέξεις. Ο φίλος μου ο Γιάννης είχε ένα επιπλέον λόγο στις 8 το πρωί
της προηγούμενης Κυριακής. Είχε μόλις περάσει με κόκκινο το φανάρι
της Τσακάλωφ με τη Σόλωνος και δεν φορούσε καν το κράνος του στη
βέσπα που οδηγούσε. «Χίλια συγγνώμη», είπε στους αστυνομικούς,
«αλλά θα είδατε ότι βγήκα πολύ προσεκτικά ελέγχοντας τον δρόμο.
Αλλωστε, δεν υπάρχει ψυχή τέτοια ώρα. Σας παρακαλώ, μη με γράψετε,
μια εφημερίδα βγήκα να αγοράσω».
Οι δύο νεαροί αστυνομικοί ήταν αμίλητοι, ελέγχοντας τα στοιχεία
του. «Ξέρετε ποιο είναι το πρόστιμο για την παράβαση που κάνατε;»,
τον ρώτησε ο νεαρότερος. «1.050 ευρώ και αφαίρεση διπλώματος για
δύο μήνες»! Ο Γιάννης τα ’χασε. «1.050 ευρώ δεν κάνει ούτε το
μηχανάκι μου», τους είπε. Μην τα πολυλογώ, τελικά έγινε αυτό
που συμβαίνει σχεδόν πάντα τα τελευταία χρόνια. Οι αστυνομικοί
έκαναν… σκόντο και τον έγραψαν μόνο για το κράνος. Δηλαδή, του
έκοψαν κλήση 350 ευρώ και του πήραν το δίπλωμα για 10 μέρες,
«χαρίζοντάς» του τα 700 του κόκκινου.
Το συγκεκριμένο περιστατικό είναι ένα από τα εκατοντάδες που
καταγράφονται καθημερινά και συζητάμε στις παρέες μας. Αφορμή,
ωστόσο, για να το εξιστορήσω, αποτέλεσε μια πρόσφατη επίσκεψή μου
στα κεντρικά της Τροχαίας. Είχα κι εγώ κάνει την παρανομία μου
παρκάροντας στην Πατρ. Ιωακείμ για να αποφύγω τα τσουχτερά πάρκινγκ
του Κολωνακίου που ζουν στην εποχή προ της κρίσης. Και μόλις πήγα
να το πάρω, υπήρχε η γνωστή ροζ κλήση, που με ενημέρωνε επιπλέον
ότι θα εστερούμην και τις πινακίδες για 20 μέρες!
Ε, λοιπόν, δεν μπορείτε να φανταστείτε όσα έζησα στο κτίριο της
οδού Δεληγιάννη. Δεν ήταν μόνον η τεράστια ουρά έξω από τον
αξιωματικό υπηρεσίας παραπόνων. Είδα ανθρώπους ακόμη και μεγάλους
σε ηλικία να βάζουν τα κλάματα μπροστά στους αστυνομικούς,
εκπλιπαρώντας τους να κάνουν κάποια μείωση στα πρόστιμα που
κρατούσαν στα χέρια τους. Οι δε αξιωματικοί παρατηρούσαν αμήχανοι
ό,τι συνέβαινε, προφανώς γιατί αυτή είναι η καθημερινότητά τους. Να
αντιμετωπίζουν, δηλαδή, ενήλικες πολίτες που φτάνουν στο σημείο να
κλαίνε στην απόγνωσή τους, διότι αντικειμενικά αδυνατούν να
πληρώσουν τα πρόστιμα που τους έχουν επιβληθεί.
Σκεφτόμουν ότι και σε αυτόν τον τομέα η επίσημη Πολιτεία μοιάζει να
ζει εκτός τόπου και χρόνου. Διότι τι έχει συμβεί, αν το σκεφτείτε.
Τα πρόστιμα του ΚΟΚ καθορίστηκαν για τελευταία φορά την εποχή της
αστακομακαρονάδας, με συνέπεια σήμερα να είναι εξωπραγματικά. Και
δεν μιλώ μόνο για τα 700 ευρώ του κόκκινου ή του αυτόφωρου, που
ορθώς επιφέρει η οδήγηση με υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Στον ΚΟΚ
υπάρχουν δεκάδες άλλες ποινές που κάνουν και τους ίδιους τους
αστυνομικούς να ντρέπονται να τις επιβάλουν. Οπως τα 350 ευρώ αν
δεν φοράς ζώνη, το αντίστοιχο πρόστιμο αν κινείσαι π.χ. με 120
χλμ./ώρα σε λεωφόρο με όριο τα 80, τα 500 ευρώ αν έχει λήξει η
ασφάλειά σου ή και τα 2.000 ευρώ που υποτίθεται πρέπει να
καταβάλεις αν συλληφθείς με ηλεκτρονικό οδηγό πλοήγησης που σε
ενημερώνει και για τα ραντάρ της Τροχαίας!
Τι θέλω να πω; Οχι, βέβαια, ότι δεν πρέπει να είναι παραδειγματικά
κάποια πρόστιμα κυρίως για παραβάσεις που θέτουν σε κίνδυνο την
ίδια τη ζωή. Αλλά είναι πια πασίδηλο ότι οι ποινές του ΚΟΚ πρέπει
να εκλογικευθούν βάσει των νέων οικονομικών δεδομένων. Διότι αυτό
που παραδόξως δεν αντιλαμβάνεται η πολιτεία το ζουν καθημερινά οι
αστυνομικοί, οι οποίοι βολιδοσκοπούν την οικονομική κατάσταση των
παραβατών βάσει π.χ. του ακριβού ή φθηνότερου Ι.Χ. τους. Ή, ακόμη
χειρότερα, φτάνουν στο σημείο να τους ρωτούν «τι δουλειά κάνεις»,
όπως ρώτησε την Κυριακή τον Γιάννη ο 25χρονος αστυνομικός, για να
αποφασίσει αν θα του κάνει 50%, 60%, ή 70% «έκπτωση» στο πρόστιμο
που υποτίθεται έπρεπε να πληρώσει.
Ολα τούτα δεν περιποιούν τιμή ασφαλώς στην αστυνομία, η οποία προς
τιμήν της έχει ήδη υποβάλει διορθωτικές προτάσεις. Κατόπιν τούτων,
όλοι αναμένουμε πότε η πολιτεία θα προσγειωθεί στη νέα
πραγματικότητα για να μας πείσει επιπλέον ότι οι ποινές του ΚΟΚ
αποβλέπουν όντως στον σωφρονισμό μας και δεν είναι άλλη μια εύκολη
πηγή εσόδων για τις μαύρες τρύπες των ταμείων του κράτους.