Τα «μερακλίδικα» της επαρχίας

Τα «μερακλίδικα» της επαρχίας

1' 44" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ

1. «Οδός», εβδομαδιαία εφημερίδα της Καστοριάς

2. «Περιωδικό της πόλης», τχ. 139, Ιανουάριος 2010,

Φώτης Κόντογλου, ειδική έκδοση.

Ελαβα τέλη Μαρτίου δεκατρία φύλλα της «Οδού». Είχα ήδη προγευτεί τη νοστιμιά της από ένα τεύχος που αρκετά νωρίτερα μου είχε στείλει ο σχεδόν τακτικός συνεργάτης της κ. Νώντας Τσίγκας, ιατρός νευρολόγος στη Θεσσαλονίκη, αλλά ο όγκος των 13 φύλλων, μολονότι δεν πρόλαβα να τον διεξέλθω συστηματικά, μου έδωσε τη χαρά μιας ανάσας. «Αφού βγαίνουν στην ελληνική επαρχία εφημερίδες σαν την «Οδό», δεν πρέπει ν’ απελπιζόμαστε εντελώς», σκέφτηκα. Η πρώτη εντύπωση που έχεις είναι πως κρατάς στα χέρια σου ένα περιοδικό για τις εικαστικές τέχνες και όχι μια εβδομαδιαία επαρχιακή εφημερίδα, αυτιστική και ακαλαίσθητη. Το χρώμα είναι εξοβελισμένο, η «Οδός» όμως λάμπει. Χαρτί, γραμματοσειρές, εικονογράφηση, φωτογραφίες, σχεδιασμός και διάταξη της ύλης, μαρτυρούν ότι η εφημερίδα αυτή (που το πρώτο της φύλλο εκδόθηκε στις 17-9-1998 και οι είκοσι σελίδες της τιμώνται μόνο 30 λεπτά) βγαίνει από χέρια ανθρώπων με μόνιμο κέφι και παρατεταμένη αντοχή. Θα στενοχωριόμουν πολύ, αν όσα γράφω έδιναν την εντύπωση ότι είναι ένα σχεδόν άψογο αισθητικά έντυπο που λησμονεί την τρέχουσα πραγματικότητα και τη ζωή της πόλης της. Απαγε της βλασφημίας! Νοιάζεται και με το παραπάνω για όλα και κρίνει τα ζαβά και τ’ ανάποδα, χωρίς να χάνεται στο αφόρητο κουτσομπολιό. Η «Οδός», εφημερίδα της σημερινής ελληνικής επαρχίας, είναι ένα μικρό και παρήγορο θαύμα.

Του «Περιωδικού της πόλης», που εκδίδεται στην Καβάλα, δεν έτυχε να έχω δει κανένα από τα 138 προηγούμενα τεύχη. Το 139ο, αφιερωμένο στον Φώτη Κόντογλου, είναι ειδική έκδοση πρωτότυπα δεμένη. Περιέχει κείμενα που γράφτηκαν ειδικά για το αφιέρωμα αυτό, αναδημοσιεύει μερικά παλαιότερα, είναι λαμπρά εικονογραφημένο, παρέχει μια «αναλυτική βιογραφία» του τιμώμενου και ανοίγει με «ένα σκίτσο και μια ιστορία από τον Στάθη Σταυρόπουλο», που αρχίζει έτσι:

Ο Φώτης Κόντογλου
ήρθε ένα βράδυ στο όνειρό μου,
αλλά δεν το(ν) είδα.
Και τότε αυτός με κατοίκησε
κι έμεινε ξάγρυπνος στον ύπνο μου
χρόνια
πολλά,
ώσπου να ξυπνήσω και να τον δω…

Δεν ξέρω τη μορφή και το περιεχόμενο των προηγούμενων τευχών του, ελπίζω όμως, ότι δεν θα διαψευστώ, αν εικάσω ότι κι εκείνα έχουν γεννηθεί από το ίδιο μεράκι. Αγάντα, παιδιά!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή