ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Ο γέρων Μάξιμος ο Ιβηρίτης είναι ένας ταξιδεμένος μοναχός. Στα 35 χρόνια που διακονεί στο Περιβόλι της Παναγιάς έχει περιδιαβεί όλη τη χερσόνησο του Αθω και ορισμένες περιοχές τις ξέρει σαν την παλάμη του.
Μια φορά που βρέθηκε στη Νικομήδεια και στην Προύσα έκπληκτοι οι περαστικοί τον είδαν να φωτογραφίζει σε πλατείες και δρόμους τις ενημερωτικές – αριθμημένες πινακίδες των μεγάλων δένδρων που έχουν χαρακτηριστεί Μνημεία της Φύσης στην Τουρκία. «Εμείς στην Ελλάδα δεν κάνουμε κάτι τέτοιο, και ας έχουμε χιλιάδες Μνημεία της Φύσης που αξίζουν την προσοχή μας», τους είπε όταν τον ρώτησαν.
Στα συρτάρια και στις κόγχες του κελιού του είχε σχεδόν έτοιμο το πρώτο υλικό από χρόνια έρευνας, καταγραφής και παρακολούθησης για τα Μνημεία της Φύσης του Αθω. Το συμπλήρωσε περιδιαβαίνοντας επί τρία χρόνια όλη τη χερσόνησο και καταγράφοντας κάθε μεγάλο δένδρο σε όλα τα μοναστήρια, κελιά, μονύδρια και σκήτες. Την ιστορία του, τη σημασία του. Το μεγάλο κυπαρίσσι της Μεγίστης Λαύρας που φυτεύτηκε την περίοδο της κτήσης της (963 μ.Χ.) επί Αγίου Αθανασίου Αθωνίτου, τα «συνομήλικά» του κυπαρίσσια στη Μονή Δοχειαρίου, πλατάνια με περιφέρεια κορμού 16 μέτρων, ελιές ηλικίας 2.000 ετών, καστανιές διάσπαρτες στα αγιορείτικα δάση ηλικίας άνω των 800 ετών είναι ανάμεσα στα 300 σημαντικότερα από τα περίπου 500 που συμπεριλαμβάνονται στην εργασία του μοναχού και η οποία καλυψε όλη την έκταση των 322 τ.χλμ. της Αθωνικής Πολιτείας.
Ο κατάλογος των αιωνόβιων – υπεραιωνόβιων δένδρων πρόκειται να αξιολογηθεί από την Ιερά Κοινότητα προκειμένου να αριθμηθούν και να τοποθετηθούν από τα μοναστήρια πινακίδες σήμανσης με πληροφοριακά ιστορικά ή βοτανολογικά στοιχεία. «Ελειπε αυτή η εργασία για τα μεγάλα και ιστορικής σημασίας δένδρα του Αγίου Ορους» λέει ο πατέρας Μάξιμος και αυτό με παρακίνησε να εργαστώ. Ο στόχος ήταν να καταγράψουμε όλα αυτά τα φυσικά μνημεία του Αγίου Ορους. Ισως έτσι να ξεκινήσει μια προσπάθεια καταγραφής των Μνημείων της Φυσης σε όλη την Ελλάδα που λείπει από τον τόπο μας με σκοπό την προβολή και την προστασία τους», σημειώνει ο μοναχός.
Εκτός από τη βοτανολογική σημασία, ο μοναχός Μαξιμος παραθέτει για κάθε δένδρο – μνημείο την ιστορία του, τις παραδόσεις, τη θρησκευτική του σημασία για το μοναστήρι όπου βρίσκεται, ακόμη και τις λογοτεχνικές αναφορές που υπήρξαν στο παρελθόν γι’ αυτό. Είναι χαρακτηριστικό ότι και πολλοί μοναχοί των μοναστηριών στα οποία ανήκουν τα υπεραιωνόβια δένδρα δεν γνωρίζουν τη σημασία τους, διαπίστωση που έγινε και κατά την προηγούμενη μελέτη του για τα «Αγιάσματα του Αγίου Ορους».
Ολη η εργασία του μοναχού Μαξίμου συμπεριλαμβάνεται σε έναν μεγάλο τόμο που εκδόθηκε πρόσφατα με δαπάνη του σωματείου «Ενωμένη Ρωμηοσύνη» και παρουσιάστηκε πριν από λίγες ημέρες από την Αγιορείτικη Εστία στη Θεσσαλονίκη. Η έκδοση με τον τίτλο «Τα Αγιορειτικά Μνημεία της Φύσεως» συμπληρώνεται από μελέτη των μοναχών Ευθυμίου και Θεολόγου, επίσης μοναχών της Μονής Ιβήρων με «ερανίσματα από τον φυσικόν πλούτον του περιβάλλοντος χώρου της μονής και της ευρυτέρας περιοχής».
Πολύτιμο έργο
Το έργο του Αγιορείτη μοναχού, ο οποίος έχει εκδώσει αλλά 20 βιβλία και έχει έτοιμες δεκάδες μελέτες για την ιστορία και τη φύση του Αθω, είναι «πολύτιμο, καθώς εντάσσεται στην κατηγορία των μοναχών – ερευνητών του Αγίου Ορους, οι εργασίες των οποίων έρχονται να αναπληρώσουν το κενό της μείωσης του επιστημονικού ενδιαφέροντος που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια» σχολίασε ο ειδικός σύμβουλος της Αγιορείτικης Εστίας κ. Δημ. Σαλπιστής.