«Αν όλα πάνε ανάποδα, η Ελλάδα δεν θα έχει άλλη λύση παρά να εκδώσει το δικό της νόμισμα», εξηγούν όσοι, ψύχραιμοι, διαβλέπουν το ενδεχόμενο να υπάρξει πολιτική εμπλοκή μετά τις εκλογές, η οποία θα εξελιχθεί σε οικονομική κατάρρευση. Η «φυγή προς τη δραχμή» είναι η νέα εκδοχή παλαιότερων συναφών απόψεων. Πριν από περίπου δύο χρόνια το «λόμπι της δραχμής» πρότασσε την άποψη ότι η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα διευκόλυνε τον λαό να προσαρμοστεί, θα βοηθούσε τις εξαγωγές και θα επέτρεπε τη συνολική επαναδιαπραγμάτευση με την Ευρώπη.
Μεταξύ των πρώτων που είχαν αναφερθεί σε μια «ευρύτατη όσο και περίεργη συμμαχία που σπρώχνει την Ελλάδα έξω από το ευρώ, που περιλαμβάνει Γερμανούς καθηγητές Οικονομικών, πολιτικούς της άκρας Δεξιάς και άκρας Αριστεράς, τραπεζίτες επενδυτικών οίκων στο Λονδίνο και Ελληνες επιχειρηματίες» ήταν ο Νόρμπερτ Βάλτερ, οικονομολόγος της Deutsche Bank. Αυτά συνέβησαν το 2009. Ο μεγαλοεπενδυτής Τζορτζ Σόρος επανέφερε το θέμα τον περασμένο Ιανουάριο. Περιέγραψε «ένα ισχυρό γκρουπ επιχειρηματιών που επιθυμεί την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ» και περιέλαβε σε αυτό «ιδιοκτήτες εφημερίδων και συγκροτημάτων, που προτιμούν να πληρώσουν τους φόρους τους σε δραχμές παρά σε ευρώ».
Ο μόνος γνωστός, επειδή ο ίδιος το επέλεξε, εκδότης εφημερίδων, ιδιοκτήτης τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών μέσων, ήταν και παραμένει ο κ. Γιώργος Κουρής. Δεν το έκρυψε ποτέ, αν και δεν φαινόταν να πιέζει ανοικτά τους συνεργάτες του, προκειμένου να επαναλαμβάνουν τις δικές του «καθαρές κουβέντες». Οσο η κοινή γνώμη έδειχνε σαφή εχθρότητα στην περιπέτεια μιας σφοδρά υποτιμημένης δραχμής, όλοι, ακόμη και οι «επαφές» του κ. Κουρή, ήσαν προσεκτικοί. Τα πράγματα πήραν διαφορετική τροπή όταν έρευνα στην εφημερίδα Real News έδειξε ότι ένας στους δύο Ελληνες είναι αντίθετος στην παραμονή στο ευρώ, αν αυτό προϋποθέτει την πλήρη εφαρμογή του Μνημονίου.
Βρέθηκε τότε ο αποδοτικός συνδυασμός. Η κοινή γνώμη έπρεπε να πειστεί για τρία πράγματα. Πρώτον, οι Ευρωπαίοι «μπλοφάρουν» με τις δόσεις. Δεύτερον, οι εξουθενωμένοι -από τους φόρους και την ανεργία- νοικοκυραίοι έπρεπε να ελπίσουν σε «κούρεμα» των τραπεζικών τους δανείων. Η κυρία Κατσέλη, από υπεύθυνη για την οικονομία του κ. Παπανδρέου, βρέθηκε στο πλευρό του κ. Τσίπρα. Τρίτο ισχυρό όπλο ήταν η αναγόρευση της επαναδιαπραγμάτευσης σε «όπλο», που θα έβαζε ο λαός στα χέρια των υπερήφανων πολιτικών «του». Για να συμβεί αυτό, έπρεπε να υπάρξει σαφής εντολή, να γίνουν δηλαδή εκλογές.
Η ευκαιρία εμφανίστηκε όταν ο κ. Γ. Παπανδρέου επιχείρησε να εξέλθει ο ίδιος από το παράθυρο του δημοψηφίσματος. Οι αντιστάσεις όσων έχουν εξασφαλίσει τη σωρευμένη περιουσία τους, τα πολλά τελευταία χρόνια, σε διεθνείς επενδύσεις είναι μικρότερες. Η ζωηρή πολιτική συζήτηση βοήθησε τους «φίλους της δραχμής» να εκθέσουν και τα πολύ ενδιαφέροντα και πολύ πραγματικά επιχειρήματα, τα οποία πιστεύουν οι ίδιοι ότι συνηγορούν στην έξοδο από το ευρώ. Τα πρόσωπα που παρουσίασαν το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, δίπλα στον κ. Τσίπρα, επελέγησαν προσεκτικά.
Η παρουσία του κ. Π. Λαφαζάνη, διαπρύσιου υποστηρικτή της διαφυγής στη δραχμή, δεν αντισταθμίστηκε από τις προσεκτικές διατυπώσεις του κ. Γ. Δραγασάκη. Αλλωστε, κανείς από τους εισηγητές δεν έδειξε ενδιαφέρον να αναπτύξει με πειστικό τρόπο γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ θα έκανε τα πάντα για να κρατήσει την χώρα στο ευρώ. Συγκεκριμένα, ο κ. Δραγασάκης ισορρόπησε με τον εξής τρόπο: «Δική μας επιλογή δεν είναι η έξοδος από το ευρώ, ούτε όμως μπορούμε να συναινέσουμε στη συνέχιση μιας πολιτικής η οποία δεν εγγυάται την επιβίωση της κοινωνίας και της χώρας». Αβίαστα προκύπτει το συμπέρασμα ότι μπορεί η ομάδα Τσίπρα να μιλά για το ευρώ, αλλά δεν δεσμεύεται κιόλας ότι θα επιμείνει στη στάση αυτή, σε περίπτωση που κρίνει ότι κινδυνεύει η «επιβίωση της κοινωνίας».
Η τοποθέτηση αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον όσων θα κερδίσουν χοντρά αν το εκκρεμές του ΣΥΡΙΖΑ δείξει ότι τα λαϊκά συμφέροντα κινδυνεύουν από τις μνημονιακές δυνάμεις και τους δυσβάστακτους όρους. Θα αντιληφθούμε πολύ καλά την επαναφορά στο προσκήνιο των «φίλων της δραχμής» αν το «σκίσιμο του Μνημονίου» οδηγήσει την κοινωνία σε αδιέξοδο, επειδή θα έχει εξαφανιστεί το χρήμα από παντού. Οσοι επενδύουν στην εγκατάλειψη του ευρώ, γνωρίζουν ότι ο συνδυασμός «καταγγελία Μνημονίου και υπέρογκες υποσχέσεις» είναι ένα στοίχημα που πολλαπλασιάζει τα κέρδη τους.
