ΑΠΟΨΗ : Ποδόσφαιρο και πολιτική

ΑΠΟΨΗ : Ποδόσφαιρο και πολιτική

2' 14" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οι αυριανές πρόωρες εκλογές στην Καταλωνία, δύο χρόνια πριν από την κανονική ημερομηνία τέλεσής τους, έχουν λάβει χαρακτήρα ενός άτυπου δημοψηφίσματος. Μοιραία, το ενδιαφέρον στρέφεται και στην Μπαρτσελόνα.

«Μes que un club» (κάτι παραπάνω από μια ομάδα), είναι το σύνθημα που χαρακτηρίζει την ιστορική ποδοσφαιρική ομάδα, η οποία από την ίδρυσή της έχει άρρηκτους δεσμούς με την Καταλωνία, ασκώντας έντονη πολιτική επιρροή και έχοντας έρθει αρκετές φορές σε ρήξη με το κεντρικό κράτος της Μαδρίτης.

Ανέκαθεν η Μπαρτσελόνα είχε παραδοσιακό αντίπαλο τη Ρεάλ, σε μια κόντρα που συχνά ξέφευγε από τα ποδοσφαιρικά όρια. Ως πρώτη αφορμή αυτής της μεγάλης αντιπαλότητας, θεωρείται η απόφαση του βασιλιά της Ισπανίας Αλφόνσο ΙΓ’ το 1920, να δώσει το όνομα Ρεάλ στην ομάδα της Μαδρίτης.

Η πολιτική κόντρα στους ποδοσφαιρικούς συλλόγους ήταν εντονότατη εκείνη την περίοδο, με τους φιλάθλους των «μαδριλένων» να είναι στην πλειονότητά τους κεντροδεξιοί, υποστηρίζοντας στη συνέχεια τον στρατηγό Φράνκο, ο οποίος χρησιμοποίησε τη Ρεάλ, ως μέσο για να βγει η Ισπανία από τη μεταπολεμική απομόνωση. Αντιθέτως, οι αντίστοιχοι της Μπαρτσελόνα επιθυμούσαν διακαώς το καθεστώς πριν από τον ισπανικό εμφύλιο, με τα ισχυρά προνόμια αυτονομίας στην Καταλωνία.

Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου δολοφονήθηκε ο Γιόσεπ Σουνιόλ, πολιτικός αριστερών πεποιθήσεων και πρόεδρος της ομάδας. Ως αποτέλεσμα αυτού, ο επόμενος αγώνας μεταξύ Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης κατέληξε σε συλλαλητήριο κατά της πολιτικής του Φράνκο, που χαρακτηρίστηκε μάλιστα από αποδοκιμασίες των φίλων της Μπάρτσα κατά τη διάρκεια της ανάκρουσης του ισπανικού Εθνικού Υμνου, γεγονός που επέφερε και την εξάμηνη τιμωρία της ομάδας.

Στην ιστορία έχει μείνει και η αναμέτρηση του Κυπέλλου το 1943, που διεξήχθη στο Τσαμαρτίν (παλαιό γήπεδο της Ρεάλ) με νικήτρια την γηπεδούχο ομάδα, στην πιο ευρεία νίκη όλων των εποχών. Η Μπαρτσελόνα είχε επικρατήσει εντός έδρας με 3-0 και οι μέρες που προηγήθηκαν της ρεβάνς χαρακτηρίστηκαν από λεκτικές επιθέσεις του Τύπου της χώρας που ελεγχόταν από τον Φράνκο.

Η αποστολή της καταλανικής ομάδας έγινε δεκτή με πέτρες στη Μαδρίτη και πριν από την έναρξη του αγώνα ο γενικός διευθυντής της εθνικής ασφάλειας συνοδευόμενος από τον πρόεδρο της εθνικής επιτροπής αθλητισμού, στρατηγό Μοσκαρδό, κρατώντας ένα πιστόλι απευθύνθηκε στους παίκτες της Μπαρτσελόνα: «Βρίσκεστε εδώ αποκλειστικά και μόνο λόγω της γενναιοδωρίας του καθεστώτος». Επί της ουσίας, ο αγώνας είχε κριθεί πριν καν ξεκινήσει και το τελικό σκορ έγραψε 11-1 υπέρ της Ρεάλ. Η… αναμέτρηση έμεινε στην ιστορία ως το «σκάνδαλο του Τσαμαρτίν» το 1942.

Η «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι» ήταν ο Αλφρέντο Ντι Στέφανο. Ενώ ο παίκτης είχε αρχικά συμφωνήσει με την ομάδα της Βαρκελώνης, μετά από πολύ παρασκήνιο και μέσω ενός φωτογραφικού νόμου, ο Αργεντίνος άσος κατέληξε στη Ρεάλ το 1953. Εκτοτε, σχεδόν σε κάθε παιχνίδι οι οπαδοί της Μπαρτσελόνα αναρτούν ένα πανό που αναγράφει: «Η Καταλωνία δεν είναι Ισπανία».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή