Ο θάνατος του ποδοσφαιριστή της ομάδας κάτω των 17 του Αρη, Αγγελου Τσιπούρα, έφερε -όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις- στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου το θέμα του υγειονομικού ελέγχου που πρέπει να γίνεται στους ποδοσφαιριστές, είτε είναι επαγγελματίες είτε ερασιτέχνες.
Δυστυχώς, η διαχείριση ενός θέματος που σχετίζεται άμεσα με την προστασία της ανθρώπινης ζωής αποδείχθηκε τουλάχιστον αναποτελεσματική και η υπόθεση κόλλησε στους «συναρμόδιους φορείς», στο θεσμικό πλαίσιο και στην πολιτική βούληση. Ποιο είναι το συμπέρασμα; H «κάρτα υγείας» της ΕΠΟ νοσεί!
Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας τέθηκε από τον γενικό γραμματέα της ομοσπονδίας Dr Γιάννη Οικονομίδη η πρόταση του υποχρεωτικού ελέγχου υγείας ως απάντηση στο φαινόμενο των ξαφνικών θανάτων ποδοσφαιριστών που αγωνίζονταν κατά κύριο λόγο στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα.
Το πρόγραμμα ονομάστηκε «κάρτα υγείας». Στις 22 Σεπτεμβρίου 2005, μέσω διαγωνισμού, η ΕΠΟ σύναψε συμφωνία με την εταιρεία «PC SYSTEMS» για τη χρήση του λογισμικού προγράμματος τηλεϊατρικής. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό το πρόγραμμα αποτελείτο από ένα κεντρικό και ένα περιφερειακό σύστημα. Το κεντρικό σύστημα θα έπρεπε να βρίσκεται στις εγκαταστάσεις της ΕΠΟ, ενώ το περιφερειακό να εκτείνεται σε όλη την Ελλάδα, με 53 σταθμούς – έναν σε κάθε Ενωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων (ΕΠΣ) της χώρας. Τα δύο αυτά συστήματα θα έπρεπε να συνδέονται μεταξύ τους μέσω Διαδικτύου.
Το σχέδιο επίσης προέβλεπε ότι στο κεντρικό σύστημα θα γίνεται η αποθήκευση των ιατρικών δεδομένων και ο έλεγχός τους από αρχίατρο, προκειμένου να γίνει η έκδοση της «Κάρτας Υγείας Αθλητή». Τα δεδομένα θα συλλέγονταν, θα καταχωρούνταν και θα αποστέλλονταν στο Κεντρικό Σύστημα από κάθε ΕΠΣ ξεχωριστά.
Κάθε ένας από τους περίπου 250.000 αθλητές της ΕΠΟ θα έπρεπε να κάνουν κάθε χρόνο, ένα συγκεκριμένο αριθμό ιατρικών εξετάσεων και όλα τα ιατρικά δεδομένα αυτομάτως να αποθηκεύονται στη βάση δεδομένων που θα βρίσκεται στο κεντρικό σύστημα της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Οι αρχίατροι θα έπρεπε να έχουν πρόσβαση σε όλα τα ιατρικά δεδομένα από τον υπολογιστή τους και να αποφασίζουν αν ο κάθε αθλητής είναι υγιής και συνεπώς αν μπορεί να συμμετάσχει σε επίσημους αγώνες ποδοσφαίρου. Τι έγινε από όλα τα παραπάνω; Τίποτα!
Η ΕΠΟ αφού συμφώνησε με την εταιρεία, άρχισε σταδιακά να παραλαμβάνει ιατρικά μηχανήματα και να τα στέλνει στις Ενώσεις – μέλη της οι οποίες θα έπρεπε να βρουν χώρο για να τα στεγάσουν, δημιουργώντας ένα «ιατρικό κέντρο». Το αρχικό κόστος εξέτασης ανά ποδοσφαιριστή κοστολογήθηκε στα 30 ευρώ, όμως έπειτα από αντιδράσεις μειώθηκε στα 15.
Οταν άρχισε η πιλοτική λειτουργία, άρχισαν και οι αντιδράσεις από τους ιατρικούς συλλόγους οι οποίες εκφράστηκαν κυρίως σε νομούς όπως η Δράμα, η Αργολίδα, ο Βόλος, η Αρκαδία κ.α. Το θέμα που έμπαινε από την πλευρά των ιατρικών συλλόγων ήταν ότι δεν υπήρχε θεσμικό πλαίσιο για τη λειτουργία των «ιατρείων της ΕΠΟ», τα οποία θα έπρεπε να έχουν ειδική άδεια.
Την περίοδο 2006-2007 άρχισε ένας κύκλος επαφών με τα συναρμόδια υπουργεία Υγείας και Πολιτισμού (Αθλητισμού) για να βρεθεί λύση, όμως το θέμα κόλλησε.
Κάποιες Ενώσεις, όπως η Δωδεκάνησος και τα Χανιά, μετέφεραν τα μηχανήματα στα δημοτικά ιατρεία και τα λειτούργησαν εκεί. Ομως, η «κάρτα υγείας» δεν έβγαινε παντού…
Η φερόμενη οφειλή των 2 εκατ. ευρώ και το ΣΔΟΕ
Τα τελευταία χρόνια η «κάρτα υγείας» της ΕΠΟ θυμίζει τους νόμους που δεν εφαρμόζονται ή τα φιλόδοξα σχέδια που ενώ αρχίζουν να υλοποιούνται ξαφνικά σταματούν. Η ομοσπονδία βλέποντας τις δυσκολίες στην υλοποίηση του σχεδίου το άφησε στην άκρη. Ο θάνατος του νεαρού Αγγελου το επανέφερε στο προσκήνιο. Ο Dr Γιάννης Οικονομίδης, μέλος του Δ.Σ. της ΕΠΟ περιγράφει στην «Κ» την κατάσταση που επικρατεί ως προς τους ελέγχους της υγείας των ποδοσφαιριστών: «Δυστυχώς ο έλεγχος που γίνεται σε σχέση με αυτόν που θα έπρεπε να γίνεται είναι ανύπαρκτος. Η υγεία είναι μέριμνα και της πολιτείας. Προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε ένα σύστημα υγείας. Συγκρουστήκαμε και βρήκαμε στεγανά από αιτίες πολιτικές και ιατρικές. Παρουσιάσαμε το πρόγραμμα για την «κάρτα υγείας» της ΕΠΟ και βραβευτήκαμε από την UEFA. Θα ντραπώ αν μάθουν ότι δεν το εφαρμόζουμε».
Για τον θάνατο του νεαρού ποδοσφαιριστή του Αρη και το μέλλον της «κάρτας υγείας» υποστηρίζει: «Αν η «κάρτα υγείας» ήταν σε λειτουργία ο Τσιπούρας θα ζούσε. Η πιο ύπουλη πάθηση είναι η μυοκαρδιοπάθεια. Στο Δ.Σ. της ΕΠΟ στις αρχές Φεβρουαρίου θα πάρουμε απόφαση υποχρεωτικής εφαρμογής του συστήματος. Θα προηγηθεί επίσκεψη στον υφυπουργό Αθλητισμού Γιάννη Ιωαννίδη ο οποίος μας στηρίζει».
Η κατάσταση σήμερα έχει ως εξής: Στις επαγγελματικές ομάδες υπάρχουν ιατρικά επιτελεία που διενεργούν τους προβλεπόμενους ιατρικούς ελέγχους, κάτι που ισχύει και για τους ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στα πρωταθλήματα κάτω των 20 και κάτω των 17 που διοργανώνει η Σούπερ Λίγκα, όπως μας λέει ο αναπληρωτής πρόεδρός της, Γιώργος Μποροβήλος.
Το πρόβλημα υπάρχει στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και ιδιαίτερα στις μικρότερες Ενώσεις. Διότι αφενός οι εξετάσεις που γίνονται είναι λιγότερες από αυτές που προβλέπονται στην «κάρτα υγείας» και αφετέρου από παράγοντες που γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις και μίλησαν στην «Κ» θέλοντας να διατηρήσουν την ανωνυμία τους, εγείρονται ερωτήματα για το αν και κατά πόσο στις πιο μικρές περιοχές όπου υπάρχει μόνο ένας γιατρός γίνονται όλες οι εξετάσεις ή απλώς μπαίνει η υπογραφή ότι εξετάστηκαν για να μπορέσουν οι ποδοσφαιριστές ν’ αγωνιστούν.
Στη συμφωνία της ΕΠΟ με την εταιρεία για την προμήθεια των μηχανημάτων υπάρχει και μια άλλη διάσταση. Σύμφωνα με πληροφορίες, η ΕΠΟ φέρεται να οφείλει δύο εκατομμύρια ευρώ και οι δύο πλευρές βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις ώστε να υπάρξει επιμήκυνση της σύμβασης για την αποπεράτωση του έργου, αφού δεν έχουν παραδοθεί ακόμη όλα τα μηχανήματα.
Τέλος, σύμφωνα με έγγραφο του υφυπουργού Οικονομικών Γιώργου Μαυραγάνη που διαβιβάστηκε τον περασμένο Δεκέμβριο στη Βουλή, ως απάντηση σε ερώτηση του ανεξάρτητου βουλευτή Αχαΐας Νίκου Νικολόπουλου «η Περιφερειακή Διεύθυνση Αττικής του ΣΔΟΕ, στο πλαίσιο σχετικής Εισαγγελικής Παραγγελίας θα προβεί στις δέουσες ενέργειες όσον αφορά τη σύμβαση που η ΕΠΟ είχε υπογράψει με εταιρεία και που αφορούσε την κάρτα υγείας αθλητών ερασιτεχνικών σωματείων ανά την Ελλάδα».