ΑΠΩΛΕΙΑ. Δημιουργός μεγάλης πνοής, επινοητικότητας και ενόρασης, ο ζωγράφος και αγιογράφος Γιάννης Καρούσος, που έφυγε από τη ζωή, κληροδότησε σπουδαίο έργο. Μένει στην ιστορία της αγιογραφίας και μέσω αυτής στην ιστορία της νεότερης πόλης των Αθηνών με το τιτάνιο σε εύρος και σύλληψη έργο της αγιογράφησης του μεγαλύτερου ναού της Ελλάδος, τον Αγιο Παντελεήμονα Αχαρνών.
Ο Γιάννης Καρούσος, που γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937, αγιογράφησε μεγάλο αριθμό ναών ανά την επικράτεια, όπως την Ιερά Μονή Πετράκη, τον Αγ. Αλέξανδρο Π. Φαλήρου, τον Αγ. Ανδρέα Πατρών, τη Μονή Αγ. Διονυσίου στη Ζάκυνθο κ.ά. Μένει στην ιστορία, όμως, κυρίως για τον άθλο να αγιογραφήσει με υψηλή απόδοση τα 5.000-6.000 τ.μ. της επιφανείας του Αγίου Παντελεήμονος. Οι εργασίες άρχισαν το 1984 και διήρκεσαν 23 χρόνια.
Στον αφιερωματικό στο έργο του τόμο «Η ζωγραφική του Γιάννη Καρούσου στον Ι. Ν. Αγίου Παντελεήμονος Αχαρνών» που εκδόθηκε το 2010 με πρωτοβουλία και επιμέλεια του αρχιτέκτονα εσωτερικών χώρων και ιστορικού του βιβλίου, Κων. Σπ. Στάικου (εκδ. Ατων), ο Γιάννης Καρούσος καταθέτει ένα εξομολογητικό κείμενο που δείχνει τον βαθμό της ψυχικής συμμετοχής του. Γράφει: «Με τον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος είμαι συναισθηματικά δεμένος, γιατί εκτός του ότι υπήρξα ενορίτης του για αρκετά χρόνια, όταν ήμουν παιδί έπαιζα στην πλατεία του ναού πριν ακόμα οικοδομηθεί, ανάμεσα στους ογκόλιθους που ήταν διασκορπισμένοι σε αυτή και που στη συνέχεια αποτέλεσαν τα θεμέλια της εκκλησίας».
Ο Γιάννης Καρούσος δούλεψε επί 23 χρόνια αγιογραφώντας τις αχανείς επιφάνειες του ναού. Στα χρόνια αυτά, λέει, «ίσως να άλλαξα και ο ίδιος, πόσω μάλλον η ζωγραφική μου. Τώρα κοιτώ τις τοιχογραφίες και είναι σαν να αντικρίζω την αναδρομική μου έκθεση. Βλέποντας πια το έργο από πιο μακριά, αν και ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα του τολμήματός μου, προκύπτει ο σημαντικότερος αισθητικός προβληματισμός μου. Αυτός που αφορά το ερώτημα, αν τέτοιοι τεράστιοι όγκοι θα πρέπει να ζωγραφίζονται ή όχι (…) Η απάντηση ενδεχομένως θα δοθεί από τον ίδιο τον χρόνο».