Το κατά Καζαντζάκη «θεριό που κείτονταν στη θάλασσα» φημίζεται όχι μόνο ως γη της λεβεντιάς, αλλά και ως παραγωγός διατροφικών προϊόντων υψηλής ποιότητας, από τη γραβιέρα και τη μυζήθρα μέχρι το ελαιόλαδο, τα πορτοκάλια και το κρασί. Επειτα από δύο δεκαετίες εντονότατης τουριστικής ανάπτυξης, η Κρήτη επανέρχεται δριμύτερη στο χώρο του κρασιού, όχι μόνο με τον παραδοσιακό -κεχριμπαρένιο στην όψη και υψηλής αλκοολικότητας- «μαρουβά», αλλά και με άλλους τύπους οίνου, διεθνών προδιαγραφών
Στο δρόμο… του χανιώτικου κρασιού
21" χρόνος ανάγνωσης
