Ανεξάρτητα αν κάποιοι τα θεωρούν… εξωτικά παράγωγα, γεγονός είναι ότι τα ελληνικά GDP warrants αποτελούν το πιο άμεσο δυνατό στοίχημα στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Και όσοι τα παρακολουθούν βλέπουν, πίσω από την κατά 415% ανατίμησή τους το τελευταίο 17μηνο, ολοένα και περισσότερους ξένους να αγοράζουν ένα -ξεχασμένο από τους πολλούς- «υποπροϊόν» του ελληνικού προγράμματος ανταλλαγής ομολόγων τον Μάρτιο του προηγούμενο χρόνου.
Αλλωστε η ανάλογη εμπειρία από τα παράγωγα αυτά της Αργεντινής στην αναδιάρθρωση το χρέους της ήταν πολύ ενθαρρυντική: ήδη το 2009 αυτά τα παράγωγα έδιναν κέρδη της τάξης του 400%. Στην ελληνική περίπτωση όμως ήδη οι υπεραξίες ξεπέρασαν αυτές της Αργεντινής. Τα GDP warrants είναι τίτλοι που δίνουν το δικαίωμα στους κατόχους τους να πάρουν 1% του κεφαλαίου τους κάθε χρόνο από το 2015 και μετά, αν η ελληνική οικονομία υπερβεί συγκεκριμένες επιδόσεις. Σε γενικές γραμμές τα warrants ενεργοποιούνται εάν επιτευχθεί ανάπτυξη άνω του 2,5% ετησίως αλλά σε αποπληθωρισμένους όρους. Για κάθε χρόνο που ο στόχος αυτός εκπληρώνεται, ο κάτοχος παίρνει ένα ευρώ για κάθε ένα τίτλο έως τη λήξη του τελευταίου ελληνικού ομολόγου, που δόθηκε στο πλαίσιο του PSI, δηλαδή το 2042, αν και από το 2023 και μετά η ονομαστική αξία των warrants περιορίζεται. Το κάθε warrant έχει ονομαστική τιμή 100 μονάδες. Και διαπραγματεύονται αυτή την περίοδο κοντά στα επίπεδα του 1,28, ενώ τις παραμονές των εκλογών του 2012 ήταν μόλις στο 0,25. Αγοράζοντας, δηλαδή, κάποιος warrants ονομαστικής αξίας 100 ευρώ, έναντι 1,28 ευρώ, μπορεί, θεωρητικά, να εισπράξει έως το 2043 -εφόσον η ελληνική οικονομία από το 2014 και μετά αρχίσει και συνεχίσει να αναπτύσσεται με ρυθμούς άνω του 2,5%- περί τα 18 ευρώ που θα καταβάλλονται σε 28 ετήσιες δόσεις με κόστος επένδυσης μόλις 1,28 ευρώ σήμερα.
Η Deutsche Bank ήταν από τους πρώτους που επεσήμανε με έκθεση προς τους πελάτες της την εν δυνάμει προοπτική της επένδυσης αυτής, που έχει μετατραπεί πλέον σε δείκτη των προσδοκιών για την ελληνική οικονομία, και επανήλθε αυτή την εβδομάδα με έκθεση στην οποία τονίζει πως περαιτέρω ισχυροποίηση των συνθηκών της ελληνικής οικονομίας θα δικαιολογήσει θετική στάση – σύσταση για τα warrants του ΑΕΠ. Ομως πολύ πριν από την Deutsche, στην πραγματικότητα πριν ακόμα ολοκληρωθεί το PSI, μερικά hedge funds με μεγάλη εμπειρία από κρατικές αναδιαρθρώσεις χρέους, όπως αυτή της Αργεντινής, πρωτοστάτησαν στη διαμόρφωση της αρχιτεκτονικής της ελληνικής αναδιάρθρωσης, πιέζοντας για την υπόθεση των warrants, ως πρόσθετων κινήτρων για συμμετοχή στην ανταλλαγή ομολόγων.
Το ένα εξ αυτών είναι το Greylock Capital του Hans Humes, το οποίο εκτιμάται ότι έχει από τις μεγαλύτερες θέσεις στα εν λόγω χρεόγραφα. Στην ομάδα αυτή των hedge funds προστέθηκαν αργότερα και επενδυτικές τράπεζες όπως η Exotix Partners LLP. Η τελευταία μάλιστα περιέλαβε προ τριών εβδομάδων μεταξύ των 5 top επενδυτικών επιλογών της σε «εξωτικές αγορές» την επένδυση στα ελληνικά GDP warrants. Κεντρικό της σενάριο είναι πως αυτά θα πληρώσουν περί τα 4 λεπτά του ευρώ για κάθε 1,28 λεπτά που θα επενδυθούν σήμερα. Στο καλό σενάριο βλέπει το συνολικό έσοδο στα 8,2 λεπτά (απόδοση 540% σε βάθος 30 ετών) και στο κακό 2,1.